Ο πρωτος μου ερωτας......

(5)

Άρης
Την άγγιξε, την φίλησε...στο μάγουλο αλλα γιατί....σηκώνομαι έτοιμος να τον χτυπήσω όταν....
Κ(Καθηγητής):Γεωργίου δεν ξεκινήσαμε καλά ούτε αυτή την χρονιά....δεν φαντάζομαι να θέλεις αποβολή πρώτη μέρα.... τον κοιτάζω και θέλω να του σπάσω το πρόσωπο αλλά δεν με συμφέρει...κάθομαι στην θέση μου και η ώρες περνούν βασανιστικά μέχρι την στιγμή που χτυπά το κουδούνι για να πάμε σπίτι μας...Εγώ προχωράω και κατευθύνομαι προς το σπίτι με το αυτοκίνητο μου....Ναι έχω αφού έμεινα 2 χρόνια ιδία βλέπω την Νεφέλη να περπατάει μαζί με τον αδερφό της και παρκάρω δίπλα τους....
Α: παιδιά ελάτε να σας πάω εγώ
Μα: μπράβο ρε φίλε...έρχεται και κάθεται μέσα αλλα η Νεφέλη δεν έρχεται
Α: Νεφέλη έλα μέσα αντε τελείωνε πέρνα
Ν:όχι....μου απαντάει με απέχθεια
Μα:τελείωνε γιατί πρέπει να βγω και με ένα γκο...κοπέλα
Ν:όχι. ..και ίου αηδία μην μου τα λες εμένα αυτά
Α: αν δεν έρθεις θα σε ακολουθώ και θα αρχίσω κτυπώ την κόρνα
Ν:ναι καλά...λέει ειρωνικά
Και τότε εγώ αρχίζω να κτυπώ την κόρνα
Ν:Χριστέ μου καλά έρχομαι
Ο Μαρίνος μας κοίτα κάπως περίεργα μπορώ να πω με ευκολία η Νεφέλη έρχεται και κάθεται στο αμάξι ο Μαρίνος σε όλοι την διάρκεια της διαδρομής μιλάει αλλα εγώ δεν του δίνω σημασία γιατί συνεχώς βλέπω απο το καθρεφτάκι την Νεφέλη να έχει τα ακουστικά στα αυτιά και να κοιτάει έξω απο το παράθυρο εγώ τώρα καταλαβαίνω πόσο κόπανος ήμουν μόλις φτάνουμε η Νεφέλη ανοίγει την πόρτα και τρέχει γρήγορα στο δωμάτιο της εγω για κάποιο λόγο την ακολουθώ και κτυπώ επίμονα την πόρτα οταν την ακούω να κλαιει με λυγμούς και τρελαίνομαι σε όλοι αυτή την διάρκεια ο Μαρίνος με βλέπει σαν χαζό εγώ φεύγω απο το σπίτι της και πηγαίνω στο δικό μου προσπερνάω την Μητέρα μου και κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου και ανοίγω ρην πόρτα του μπαλκονιού πετάγομαι στο δικό της και ανοίγω την πόρτα του μπαλκονιού της την βλέπω ακόμα να κλαιει και μόλις με βλέπει σκουπίζει τα δάκρυα της..
Ν:τι κάνεις εσύ εδώ...με ρωτάει με απέχθεια....οταν την βλέπω να κλαίει τρελαίνομαι
Α:γιατί κλαις;σε πείραξε κάποιος αν ναι σου υπόσχομαι θα τον δείρω πολύ άσχημα ποιος; αυτός ο Γιώργος αν ναι θα κάνω το άσχημο πρόσωπο του ακόμα ποιο άσχημο αν και αμφιβάλλω αν γίνεται αυτο....της λέω πολύ θυμωμένος
Ν:όχι αυτός δεν μου έκανε τίποτα...απαντάει
Α:τότε ποιος;;; λέω ακόμα ποιο θυμωμένα...δεν απαντάει
Α: πες μου ρε γμτ τώρα πια φωνάζω....
Ν:ΕΣΥ ΕΣΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ να κλαίω....λέει θυμωμένα καθώς φωνάζει και στο τέλος η φωνή της σπάει εγώ την κοιτάω σαν βλαμμένο
Α:γιατί τι σου έκανα; ρωτάω απορημένος περιμένοντας την απάντηση της
Ν: σου είπα πως δεν αντέχω την απορριψει....και μάντεψε τι έκανες εσύ μου λέει στο τέλος ειρωνικά
Α:Νεφέλη συγνώμη εγώ....δεν..φαντάστηκα.....
Ν:τι..ε..τι
Τότε την περνώ αγκαλιά αυτή με σπρώχνει και με χτυπά αλλα εγω δεν την αφήνω στο τέλος τα εγκαταλείπει
Α:συγνώμη..της λέω καθώς την έχω στην αγκαλιά μου αυτή αρχίζει να κλαίει πάλι οχι πάλι ρε γμτ γιατι; γιατι; γιατι; δε μπορώ να την βλέπω να κλαίει άλλο και τότε σηκώνω το κεφάλι της για να βλέπω τα μάτια της αλλα τότε κάνω το αναπάντεχο την φιλάω μετα απο λίγο με σπρώχνει
Ν:φύγε...ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΧΊΔΙ...λέει φωνάζοντας εγώ κάνω αυτό που μου λέει για να μην την θύμωσω ακόμα περισσότερο πηγαίνω στο δωμάτιο μου και σκέφτομαι πολύ πρέπει να κάνω κάτι δεν μπορώ να να μην μου μιλάει δεν γίνετε αν δεν μου μιλά δνε έχει λόγο η ζωή μου οταν είμαι κοντά της κτυπά γρήγορα η καρδιά μου και όταν είμαι μακριά της θέλω να είμαι κοντά της τι μου συμβαίνει θα τρελαθώ δεν μπορώ δεν θέλω δεν γίνεται να μην μου μιλάει
Νεφέλη
Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και σκέφτομαι τότε ακούω μια φωνή απο την πόρτα του μπαλκονιού και βλέπω τον Αρη αχχ ο Άρης...όχι ξυπνά σταματά αυτός σε έκανε να κλαις
Α:Νεφέλη...
Κανω πως δεν τον ακούω και μπουκάρει μέσα στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ δωμάτιο φυσικά αφού πότε δεν την κλειδώνω τι χαζή που είμαι ΓΜΤ
Ν:τι θέλεις...λέω θυμωμένα
Α:κοίταξε δεν μπορώ να σε βλέπω να κλαις δεν είναι σωστό δεν το αντέχω συγνώμη αλήθεια...τον βλέπω πως λέει την αλήθεια το καταλαβαίνω
Ν: Εντάξει δεκτή...είπα κάπως ντροπαλά
Α:ωραία τώρα έλα εδώ να σου δώσω μια τεράστια αγκαλιά και ένα φιλί στο μάγουλο
Και εγώ πηγαίνω γρήγορα όταν είμαι στην αγκαλιά του νιώθω φανταστικά νιώθω ζεστασιά. ..ξαφνικά βλέπω τον αδερφό μου μέσα στο δωμάτιο...άμεσος φεύγω απο την αγκαλιά...την ζέστη και τρυφερή αγκαλιά του Αρη
Μα: τι κάνει αυτός εδω; λέει θυμωμένα
Οχχ τώρα τι κάνουμε???