Ο πρωτος μου ερωτας......

(23)

Άνοιξα τα μάτια μου και ένιωθα τα πόδια μου βρεγμένα δεν ήμασταν στην έρημο δεν ήμουν στην έρημο ήμουν σε μια παραλιακή περιοχή γιατί το υπόλοιπο σώα μου βρισκόταν στην αμμουδιά τα ρούχα μου ήταν  σκισμένα δεν φορούσα παπούτσια και κάλτσες πρέπει να έχουν χαθεί στην θάλασσά δίπλα μου υπήρχαν και άλλη άνθρωποι και συντρίμμια από το αεροπλάνο η Νεφέλη που είναι η Νεφέλη η Ερικα Ο Μαρίνος και άμεσος σηκώθηκα και έτρεξα άρχισα να ψάχνω μέσα στους ανθρώπους είχε νεκρά σώματα είτε παιδιών είτε μεγάλων όσο δεν τους έβρισκα τόσο ποιό πολύ φοβόμουν άκουσα μια φωνή έψαχνα τριγύρω μου Ν δω από που προερχόταν αυτή η φωνή αντίκρισα στο βάθος μέσα στην θάλασσα μια γυναικεία φιγούρα άμεσος μπήκα μέσα στο νερό κολυμπησα και πήρα αυτή την γυναίκα όταν την παρατήρησα καλύτερα κατάλαβα πως ήταν η Μικρή μου βασίλισσα κάτω από όλα αυτά τα αίματα....την έβγαλα έξω από το νερό και και την έβαλα στην άμμο ευτυχώς δεν είχε χάσει της αίσθησης της ήταν ξύπνια.....είδα μερικούς άντρες να έρχονται τώρα ήταν από πάνω μας
??:βρήκαμε ζωντανούς....φώναξε περίμενε μίλησε ελληνικά αφού ήμασταν πάνω απο την έρημο
Α:που ήμαστε; ρώτησα
??:Κύπρο...είπε και με κοίταζε εγώ ήμουν μπερδεμένος πως γίνετε να ήμαστε στην Κύπρο
Α: αφού ήσασταν πάνω από την έρημο....είπα και αυτός  γονάτισε για να με βλέπει καλύτερα και να ήμαστε στο ίδιο ύψος
??:κοίτα το αεροπλάνο ήταν τεράστιο και διαλυόταν σιγά σιγά έφευγαν κομμάτια στην μεριά που ήσασταν εσείς δηλαδή στην δεξιά μεριά επέζησαν και τα συντρίμμια και μερική από αυτούς τους ανθρώπους βρέθηκαν από εδώ ήσαστε  πολύ τυχερός δεν έχουν ζήσει πολλά άτομα από την πτώση του δικού σας αεροπλάνου είπε και σηκώθηκε εκείνη ακριβός την στιγμή ήρθε ένα ασθενοφόρο άμεσος κατέβηκαν μερικές γυναίκες και έβαλαν την μικρή μου πάνω στο φορείο αυτή ψιθύρισε
Ν: Άρη το παιδί...είπε και έκλεισε τα μάτια της
μια νοσοκόμα είπε: είναι έγκυος....είπε με ανησυχία
Α: ναι...είπα εγώ καλά είμαι τελικά πολύ ηλίθιος το παιδί μου Χριστέ μου βοηθησε το να ζήσει και εγώ θα σου κάνω μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου παρακάλεσα και κοίταξα τον ουρανό μια από αυτές της κύριες με πήρε από το χέρι και με έβαλε και εμένα μέσα στο ασθενοφόρο μου ειδοποιήθηκαν της πληγές πριν ακόμα φτάσουμε στο νοσοκομείο μόλις φτάσαμε κατεβήκαμε και οι νοσοκόμες ήρθαν τρέχοντας αχ Χριστέ μου κάνε να είναι καλά ή γυναίκα και το παιδί μου
Νεφέλη(επιτέλους😂😂)
άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και γύρο υπήρχαν άσπροι κάτασπρη τοίχοι πονάει πολύ το κεφάλι μου και την κοιλιά μου Χριστέ μου κάποιος άμεσος πήρα όλοι την δύναμη που είχα και σηκώθηκα ένας γιατρός με είδε από έξω και μπήκε μέσα με έβαλε να καθήσω
Γιατρός: λοιπόν ξύπνησες...είπε και εγώ καλά καλά δεν θυμώνουν τι έγινε
Ν: εμμ....ναι το παιδί μου; ρώτησα και τον κοίταζα στα μάτια και η ελπίδα ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου
Γιατρός: άκουσε με είσαι εδώ και 7 μήνες στο νοσοκομείο σε κόμμα το παιδί σου από θαύμα έζησε από την πτώση του αεροπλάνου είσαι τυχερή σε γεννησαμε με καισαρική το μωρό είναι κοριτσάκι και μάλιστα είναι υγιείς...εγώ είχα αρχίσει να κλαίω  βουβά Ο γιατρός μου χάιδεψε το μπράτσο
Γιατρός: εγω πρέπει να φύγω θα ειδοποιήσω τους δικούς σου για να έρθουν...είπε και έφυγε από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω του
*
Ο μπαμπάς ήρθε και με πήρε μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε φτάσαμε σπίτι και άνοιξα την πόρτα βγήκα έξω γρήγορα και με το δεύτερο ανυπόμονο κτύπημα της πόρτας η πόρτα και είδα την Ερικα με αγκάλιασε και μου έδωσε δύο φιλιά και άμεσος βγήκα από την αγκαλιά της και έτρεξα στο σαλόνι  ειδα τον Μαρίνο να καθετε στον καναπέ σηκώθηκε γρήγορα και με αγκάλιασε σφικτά με άφησε και μου έκανε νόημα να ανέβω στο δωμάτιο μου τρέχοντας έφτασα στην σκάλα και την ανέβηκα πήγα μπροστά στην πόρτα και την άνοιξα είδα τον Άρη να κρατά ένα μωράκι στην αγκαλιά του πήγα κοντά του και μου έκανε νόημα να κάνω ησυχία εγώ άρχισα να κλαίω βουβά αλλά αυτά δεν ήταν δάκρυα λύπης αλλά χαράς μου έδωσε το μωρό και καθίσαμε στο κρεβατι δίπλα δίπλα κράταγα το μωρό μου στην αγκαλιά μου και το μεγάλο μωρό κράταγε εμένα μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και μου είπε: Σε αγαπώ πίστευα σε εσένα ήξερα ότι θα ξυπνήσεις για το μωρό μας εγώ χαμογέλασα και του είπα: τι θα γίνει πρέπει να μάθουμε την αλήθεια
Α:μωρό μου όχι σήμερα από αύριο  θα τα πούμε όλα είπε κα χαμογέλασε μόλις κοιμήθηκε το μωρό το έβαλα μέσα στην κούνια του και γονάτισα μπροστά σε αυτήν το κοίταζα και δεν το χορτανα Ο Άρης είχε καθίσει από πίσω μου και τα χέρια του αγκάλιαζαν όλο μου το σώμα αν και ήθελα να φωνάξω το πόσο χαρούμενη είμαι δεν μπορούσα εφόσον ήξερα ότι το παιδί μου κινδυνεύει αν αληθεύει αυτό το καταραμένο γράμμα...
_________________^______________^____
Όχι αυτή την φορά δεν τελείωσε άσχημα εμένα μου άρεσε τεσπα αν θέλετε και εσείς όσο θέλω εγώ αφήστε αστεράκι και ένα από τα υπέροχα σχόλια σας σας αγαπώ 😘