Nobody knows my secret.

Hoofdstuk 4.

het is de laatste week voor de zomervakantie. dat betekent de laatste week van groep 2. wat een rot jaar is dit geweest. alleen maar buitengesloten. ik hoorde nergens bij, en nu nog niet. ik hoop dat dat volgend jaar anders is. maar waarschijnlijk niet. nou ja ik ga maar weer naar school. eenmaal als ik in het lokaal kom, begint iedereen me al uit te lachen. ik weet nog steeds niet waarom ze zo stom tegen me doen. wat is er mis met mij? jammer genoeg kan niemand me daar antwoord op geven. ik ga maar gewoon zitten op mijn stoel, en luister naar de juf. als ik als eerste mag kiezen wat ik wil gaan doen, kies ik om een boekje te lezen. omdat ik weet dat niemand dat gaat doen en ik dan even lekker alleen kan zijn. als het pauze is rent iedereen naar buiten, maar ik doe rustig aan. ik weet toch wel dat alles voor me weg word gepakt en ik zoals altijd niks kan doen. maar dat ben ik gewent. want het is elke dag het zelfde. ik mag zelfs niet van de glijbaan, dan word ik weg geduwd zodat ik er niet op kan. als de bel weer gaat mogen we naar huis. thuis ga ik zoals gewoonlijk even een broodje eten. maar in plaats van dat ik daarna naar buiten ga, ga ik naar mijn slaapkamer. ik wil even alleen zijn.