-BÖLÜM 7-

25 4 5
                                    

Medyada almira var.
İyi okumalar...

Adımlarımı hizlandirirken arkamdan mevsimin de geldiğinden adım gibi emindim. Ama bu olay bitecekti artık. Öyle ya da böyle çok can sıkmaya başlamıştı. Güneşin kavurucu sıcaklığını umursamadan yürümeye devam ettim. Bir an olduğum yerde kalakalirken mevsimde bana yetişti. Elimle alnımın üstüne bi tane vurup kendi kendime mirildanmaya başladım.

"Ah benim salak kafam. Aybarsi iyi güzel aramaya çıktında daha aybarsın nerede oturduğunu bile bilmiyorsun. Ah ah. "

"Lan nefessiz kaldım az bi yavaş amk bu ne götüne motor mu taktın ne bu acele anlamadım ki."

Mevsimin bana söylenmesine bakarken istemsizce dudaklarım yukarı kıvrılmışti. Alnıma bir tane daha geçirip aybars mevsimin kuzeni olduğu aklıma geldi. Mevsim suratıma bön bön bakarken onu dinlemediğimi düşünüp tekrar söylenmeye başlayınca onuda alıp kaldırıma oturttum.

"Senin şu kuzenin aybars varya onu bulmamız lazım. "

" Niye aybars ne alaka?"

Mevsime son gelen mesajı gösterdiğimde onunda jeton düşmüş olacakki hemen ayağa kalktı.

" Niye başta bana anlatmadın. Aybarsin yanında diilde şu an bu yolda yürümekle anca ondan uzaklaşmış olduk. Kalk hadi kalk çok uzagimizda kaldı onların evi. "

Tam alnıma vuracakken mevsim hareketimi anlamış olacakki elimi tutup söylenerek aşağı indirdi. Tekrar yola koyulduğumuzda bu sefer mevsim alnıma bi tane geçirdi. Meğersem benim alnımı düşündüğünden değilmiş kendisi vurmak için indirmiş elimi. Alkışlayın benim arkadaşımı.

Bi yarım saatlik yolun sonunda dayanamayıp kendimi kaldırıma attığımda mevsimde bana katılarak o da bırakmıştı kendini. Yoldan geçen çocuklar halimize gülerken mevsimde onlara küfretmekle meşgul oluyordu.

Çantamdan çıkardığım suyu içerken susayinca benim ben olmadığımıda kanıtlamış olmuştum. Mevsimin ayaklanmasiyla beraber bende ayağa kalktım. Ara sokaklara kadar hiç beklemeden yürüdüğüm için buradan ne otobüs ne de taksi geçiyordu. Nihayet bi durağa vardığımızda kendimi ikinci kez yere teslim etmiştim.

Güneşin altında kalan biz iki salak saatlerce beklememizin sonunda nihayet bi tane otobüs gelmişti. İçerinin tıklım tıklım olmasını önemsemeden kendimizi bi yere sıkıştırmak başarmıştık.

"Hep bunlar senin munzurluğunun yüzüne geliyor başımıza almira. Kızım şu düştüğümuz hale bak. "

" Ya ne kızıyorsun filmdeki gibi olmadı zaten ben ona üzülüyorum . "

Mevsim bana vurmak için elini uzatırken aramızda sadece üç beş, beş on insan olduğu için vuramamasi içler acısıydi. Durağa geldiğimizde dışarı zar zor atabilmistik kendimizi. Bi on dklik daha yürüdükten sonra nihayet Aybars in evine gelebilmistik.

Bahçeden içeriye girdiğimizde aybarsin havuz kenarında otururken gördüm. Mevsime elimle işaret edip aybarsi gösterince o da seslenerek yanına gitti. Git zaten git git almira ne ki burada dimi.

Yavaş yavaş yanlarına giderken aklıma gene bilinmeyen konusu gelmişti. Bu konuda kesinlikle aybarsin parmağı vardı ya da onun yüzüne olmuş birşeydi. Yanlarına vardığımda aybarsa kısa bi selam verip mevsimin yanına geçtim.

"Ee kuzen sen şimdi diyorsun ki maykı sen mi isletiyorsun yanlış mı anlıyorum? "

" Doğru anlıyorsun kuzen. Biri bilinmeyenden sürekli rahatsız ediyor almirayi, en son mesaj attığında senden de bahsetti bizde düşündük ki sen bize şaka yapiyor olabilirmisin acaba? "

" Kuzen bu ergen hallerini çoktan geçtik biliyorsun ama benim aklıma takılan almiraya neden beni söylemiş. Mayk millete beni kendi sevgilin olarak tanımıyorsun dimi? "

" Ne tanitacam seni ben be. Seni millet tanıtsin. "

Aybarsin dudakları yavaş yavaş gülümserken bende gözlerimi devirip mevsime döndüm. Mevsim elimden tutup beni çimlere otururken aybarsta çoktan yanımıza oturmuştu.

" Yapmanız gereken tek şey var o da bunu bulmak. "

Aybarsa mevsimle sen ciddimisin bakışları atarken o da bir anda böğüre böğüre gülmeye başlayınca korkmuştum açıkçası.

" Tabikide şaka yaptım. Ben bu konuda hiç bir şey bilmiyorum kızlar çok üzgünüm ama o kişi ben değilim. "
Bu dedikleri karşısında hayal kırıklığına uğrarken telefonumun çalmasiyla oturduğum yerden kalktım.

" Efendim anne. "

" Almira saat kaç oldu haberin varmı. "

Annemin demesiyle telefonun saatine baktım saat 18.14 olmuştu.

" Anne mevsimlerdeyim şu an eve çok geç olmadan gelirim merak etme. "

Sagolasin annem hicbisey demeden telefonu yüzüme kapatmıştı. Mevsimin yanına tekrardan giderken ona gitmemiz gerektiğini söyledim. Aybars bize kapıya kadar eşlik ederken aklımdaki sorulara gene cevap bulamamıştım.
------
Eve geldiğimde annem ortalıklarda görünmüyordu. Almilayi televizyonun başında film izlerken görünce sessizce ayakkabılarımı çıkarıp yanına gittim. Almila beni görünce hiç bir şey yapmadan gene televizyona dalmışti. İzlediği film o kadar sıkıcıydı ki patlamaya hazır bir hale gelmiştim en sonunda dayanamayıp almila nin elinden kumandayı aldım.

"Almira ver şunu dostum şu an gerçekten çok yanlış bir şey yapıyorsun. "

" Lan iki saattir bilim kurgu izliyoruz. Bunaldım ayol. "

" Öylemi ne izlicez o zaman canimcimcim. "

Televizyondan maşa ile koca ayıyı açtığımda almila beni kovalamaya başladı.

" Bunu mu izlicez lan. Yaşın kaç senin almira. O kumandayı bana ver seni noled garı. "

" Ama baksana ya çok tatlı değil miiiiii? "

" Allah sana akıl fikir versin inşallah ben gidiyorum. "

Almila içeri gittikten sonra kucağıma yastığı alıp maşayı izlemeye başladım.
----
Çizgi film bitince saatin 11.30 olduğunu görünce kollarımı açıp esnedim. Merdivenleri çıkarken bir anda gözlerimin karardı.

ALMİLADAN...

Yatağımda kendimi uykuya vermek üzereyken aşağıdan bi ses gelmesiyle yattigim yerden kalktım. Almiranin gene salak salak dans ettiğini düşünerek tekrar geri yatıyordum ki içim bi ürpermisti. Almiranin ne bağırdığını ne de küfür ettiğini duymuştum.

"Almira neredesin napiyon gene ne dansı yaptinda kırdın bir yerleri seni sarsak."

Ses gelmeyince iyice korkmaya başladım. Terliklerimi giyerek odadan çıkarken aklıma binbir türlü şeyler geliyordu. Merdivene geldiğimde gördüğüm şeyle çığlık atmaya başladım.

-İlişki Durumu: KarmAŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin