-İlişki Durumu: KarmAŞIK

-BÖLÜM 5-

Medya: Aybars

Keremin dediklerini duymazdan gelip cafeye tekrar geri döndüm. Mevsim suratıma bön bön bakarken masaya oturup düşünmeye başladım. İlk olarak bunu almilaya solememeliydim çünkü gerçekten çok kötü olurdu. Zaten küstük konuşmazdı benimle ama ona bunu söylemeliyim diye düşünürken mevsim koluma bi cimdik atınca kendime geldim.

"Almira iki saattir mal gibi karşı masaya bakıyorsun. Masadakiler yanlış anlayacak. Şu kerem olayınida anlatırsan sevinirim. "

" Mevsim kerem almilayi benim için kullandığını söyledi. "

" Peki ya beyza onun içinde geçerli bir sebebi varmiymiş?"

"Beyzayla çıkıyormuş ama eskiden beyzanin,kendisine yapistigini söylüyor. "

" İmm mantıklı olabilir. "

" Bende ona kardeşimden ve benden ne olursa olsun uzak durmasini söyledim. Teklifinin hala geçerli olduğunu söyledi bende kabul etmedim haliyle. Kerem de "sende benden illaki bir gün hoşlanacaksin" dedi hicbisey demeden buraya geldim bende. "

" Ya resmen zora kullanmış gibi olmuş salak bu çocuk. Almira bu çocuktan ne olursa olsun uzak durmani istiyorum. "

" Öyle yapacağım zaten de almilaya söyleyeyimmi bu konuyu. Üzülecek büyük ihtimalle ama bilmesi şart. "

" Bak aranız zaten kerem yüzüne bozuldu. Şimdi sen böyle dersen yalan söylediğini düşünür. Zaten keremin sana teklif ettiğini bilmiyor. Bırak şimdilik söyleme. "

" Ya keremden bişey duyarsa o zaman hiç barismaz benimle. "

" O zaman ne yap et bugün barış almilayla, ya zaten bu konuda sen haklısın almila anlayışla karşılanacağını düşünüyorum. "

" Umarim öyle olur o değilde benim karnım acıktı gene ya hadi kalkta bişey yiyelim. "

" Senin karnın hep aç oluyor zaten ama bu sefer benimde karnım aç. Kalk hade çiğköfte yiyelim. "

Mevsimle yemeğimizi yerken yanimizdan geçen gün okul kapısında karşılaştığım çocuk geçti. Çocuğa dikkatli baktığımda yüzünde yara izleri gördüm. Mevsim çocuğu görünce hemen kalkıp telaşla yanına gitti. Noluyo amk diye kendi kendime konuşurken masaya mevsim ve o çocuk oturdu. Adını bilmediğim meteor beni görünce o günü hatırlamış olacakki yüzüne bi gülümseme çöktü. Bende tepkisiz kalmaya çalıştım ama noled çocuk çok yakışıklıydı. Ona bakmamaya çalışırken mevsimin sesini duymamla kendime geldim.

"Almiracim bu benim kuzenim aybars, aybars bu da almira. "

" Aybars mi başka isimmi bulamamışlar. "die düşünürken meteor un bana uzattığı elini gördüm. Elimi ona uzattigimda yanlışlıkla masaya çarptım. Karşıdaki meteor bana gülerken bende gıcıklık olarak elimi uzatmadım. Meteor aybars yavaş yavaş bozulurken yüzüme piç smile gülüşümü yerleştirip "memnun oldum" dedim.

Mevsimle aybars konuşmaya başladığında istemsizce gözüm aybarsa kaydı. Cidden meteordu çocuk ama nedense ayrı bi iticiliği vardı. Okulun zilini duymamızla masadan kalktık. Aybars yanımızdan ayrılırken mevsimde yanıma gelmişti.

" Aybars hakkında ne düşünüyorsun? "

" Aybars mi ne bilim canım adında bile meymenet yok. Yanlış anlama ama egolu gibi biraz."

"Geçen gün bi olay yaşamışsiniz sanırsam onu anlattı az önce o da seni çok salak bulmuş. "

Mevsimin gülüşünü duyarken kafasına bi tane geçirdim. Demek beni çok salak buluyordu ego yığını. Kendi çok akıllı bişeydi sanki. Şu çocuğa çok fazla yormamam gereken kafamı yoruyordum. Sınıflara ayrıldığımız da aybars in bizim karşı kapısında oldugunu gördüm. Demek bu sınıftaydi. Kapıdan içeri girerken sanki onu hiç görmemiş gibi yaptım ama o benim gibi yapmamıştı.