MbiMb ✔ (Pt.1)

Κεφάλαιο 48: Ναι σε αποφευγω

Λοιπον ... Αρχικα θα ηθελα να σας ενημερώσω πως ακόμη δέκα κεφαλαια το πολλή του δίνω αυτου του βιβλίου .... Δεν τελειώνει εδώ όμως . Θα έχει και δεύτερο . Μην σας πω και τρίτο βιβλίο . Απλά είπα να σας πω . Όταν φτάνουμε στα τελευταια κεφάλαια θα δημιουργήσω το βιβλίο απλά θα έχει μόνο ένα κεφάλαιο author's note  εντάξει ; Και θα σας πω για να το βάλετε στην βιβλιοθήκη για να ξερετε όταν ξεκινησει 

Treat you better- Shawn mendez

Επιτελους . Τα σχολεία έκλεισαν για Χριστούγεννα την αγαπημένη μου γιορτή και ακόμη καλύτερα ο Φρεντ φτάνει αύριο .  Αυτά θα είναι τα καλύτερα Χριστουγεννα ...... Αν εξαιρέσουμε τον Παρι που με πιεζει για το κλαμπ. Τις τελευταίες μερες τον αποφεύγω λιγο διοτι δεν κανει τιποτα αλλο απο το να μου λεει γι αυτό.  Ήταν η πρωτη μερα διακοπων και μεθαύριο ήταν Χροστουγεννα. Αυριο πρέπει να πάω να αγοράσω δωρα. Δεν αγορασα ακομη. Και μετα θα παω να παρω τον Φρεντ που θα μεινει δυο μέρες μαζι μας και μετα θα παει στον αδερφο του.  Εγω τωρα μολις ανοιγα την πορτα του δωματιου μου και κοιταξα γύρω να δω αν ηταν εκει εξω ο Παρις. Ευτυχως δεν ηταν. Η μαμα μου και ο μπαμπας του Παρι δεν ξερανε τιποτα. Διοτι αν το ξερανε θα μας σκοτωναν και θα χωριζαν. Δεν ηταν αυτο που θελαμε να κανουμε. Α ακουστε και το 'ωραιο'.  Σε μια εβδομαδα παντρευοντε. Μας το ανακοίνωσαν προχθες και μου εσκασε ενα φορεμα να το φορησω με το ζορι. Ηταν καλο αλλα νομιζω αποκαλυπτε πολυ το ντεκολτε μου. Φαντασου. Η μαμα μου τοσο καιρό μου φώναζε για τα κοντα ρουχα που φορουσα και τωρα μου εδινε εκεινη κατι αναλογο. Επισης ο γαμος θα ηταν σε στενο οικογενειακο κυκλο αλλα ευτυχως καταφερα να τους πεισω να ρθει και ο Φρεντ. Το μονο καλο ειναι η γιαγια που θα ρθει. Θα μενει μαζι μας. Θα ρθει και αυτη δυο μερες μετα το Φρεντ και επισης θα ρθουν να μεινουνε μαζι μας τα δυο ξαδερφια του Παρι απο την Θεσσαλονίκη . Η Μαρια και ο Νικος. Α δεν σας ειπα με τον Λουις που αποκαλω Λου εχουμε γίνει κολλητοι. Δεν φευγει απο το πλευρο μου και μαλιστα έρχεται και αυτος στον γαμο. Πως τα κανονισα να ρθουνε και οι δύο κολλητοι μου στο γαμο δεν το καταλαβα ακόμη.   Τεσπα πισω στα δικα μου. Κανενας δεν ηταν ευτυχως στον διαδρομο. Πηγα μεχρι της σκαλες. Κοιταξα κατω να δω αν ειχε καποιον στην κουζινα και δεν ειχε. Ετρεξα και πηγα στην κουζινα και επιασα το παγωτο απο το ψυγειο και το εβαλα στον παγκο. Ητανε πολυ παγωμενο και βαρεθηκα να περιμενω. Ετσι αποφασησα να το βαλω για δέκα δευτερόλεπτα μεσα στο φούρνο μικροκυμματων. Και ναι τρωω παγωτο και τον χειμώνα. Είναι διαχρονική αξια το παγωτο.  Πριν προλαβω να το βγαλω απο τον φουρνο μικροκυμματων ενιωσα τα χερια καποιου να αγγαλιαζουν την μεση μου. Απο την εκπληξη αναπηδησα και γυρισα και ειδα, ποιοβ άλλο;,  τον Παρι
"Τι κανεις γλυκια μου"  ειπε και φιλησε το σβερκο μου
"Παγωτο"  ειπα και συνεχισε τα χαδια στο στομαχι μου.
" Το εβαλες στον φουρνο μικροκυμματων; " ειπε και γελασε καθως το εβγαζα απο μεσα. Γελα γελα ....  Αλλα μονο εγω ξερω αυτο το κολπο που ειναι ιδιοφυες.
"Ναι για να ξεπαγωσει;" ειπα και προσπαθησα να απομακρυνθω λιγο απο κοντα του.  Αυτος δεν απαντησε αλλα με ακολουθησε μεχρι τον παγκο και παρακολουθουσε καθε μου κινηση.
"Με αποφευγεις;"  εγω; Οχι καλε πως σου περασε απο το μυαλο;
"Όχι"  ειπα απλα
"Κοιταξε για το θεμα της υποτακτικου θελω να σου πω πως θα εισαι ασφαλης. Δεν θα κανω κατι που θα σε πειραξει. Πρεπει να το απολαμβανεις και συ. Θελω να δοκιμασουμε πριν αποφασησεις"  ειπε
"Οτι πεις Σουμαχερ"  τι να του λεγα. Μου λες; Ε;
" Θα σου ελεγα να υπογραψεις ενα συμβολαιο αλλα εισαι δεκαεφτα. Οταν κλεισεις δεκαοκτω τοτε αμα θες το υπογραφεις. "  συμβολαιο;
"Κατσε, κατσε. Η αγαπη μας δεν χρειαζεται συμβολαιο για να λειτουργησει. Και με προσβαλλει αυτο που ειπες μολις τωρα. Ξερεις τι εγινε την τελευταια φορα εκει μεσα με τον Κωστα. Δεν θελω να το ξαναζησω. Και δεν μου αρεσει το περιβάλλον εκει μεσα. Φαίνεται εχθρικο και μου φερνει ολες αυτες τις αναμνησεις. Και εξαλλου δεν παιζουμε στο πενηντα αποχρωσεις του γκρι. Τουλαχιστον αυτος δεν την απειλησε ουτε της εκανε την ζωη κολαση και της έδωσε και χρονο να το μελετησει το ολο θεμα. Εγω δεν ξερω τιποτα εκτός απ αυτα που θυμαμαι απο τον Κωστα που προσπαθω να ξεχάσω."  ξεσπασα. Φωναζα. Ευτυχως δεν ακουσαν απο πανω.....  Αυτος εσκυψε το κεφαλι και τα ματια του ειχαν γινει κοκκινα. Και τοτε καταλαβα τι ειχα κανει. Του ειπα οτι με βασανιζε και μονο αυτο εχει κανει αυτος για μενα. Αμεσως επιασα με τα χερια μου τα μαγουλα του και σηκωσα το βλεμμα του πανω μου καθως του ελεγα
"Μωρο μου... Μωρο μου κοίτα με. Κοιταξε με"  και υπακουσε και με κοιταξε
"Συγνωμη εντάξει;  Σε αγαπαω"  και ενεψε χωρίς να πει κατι. Μπορουσα να δω τα ματια του τα οποια ειχαν γεμισει και κοκκινησει. Πρωτη φορα τον ειδα ετσι και μου κομματιαζε την καρδια σε χιλια κομματια.
"Μονο εσένα αγαπαω"  ειπα και τον φιλησα . Δεν με φιλησε πισω όμως . Τον άφησα και τον κοιταξα μέσα στα μάτια  και μετα γυρισα στην δουλειά μου. Τον περίμενα να φυγει διοτι με ειχε εκνευρίσει. Του ειπα συγνώμη. Τι αλλο ήθελε;  Να γονατισω και να του ζητησω συγνωμη; Αααα δεν του τα ειπανε καλα. Εγω σκεφτόμουνα ολα αυτα που ειχανε γίνει σε ένα και κατι λεπτα και προσεξα πως ειχα κανει ζουμί το παγωτο από τις πολλες φορες που εμπιξα το κουταλι μεσα.  Τοτε ένιωσα τα χερια του ζεστα πανω στα μάγουλα μου. Παντα η ιδια κινηση που μπυ αρεσε.  Και με φιλησε. Αρχικά δεν ανταποκριθηκα και δεν ανοιγα το στωμα μου για να βαλει την γλωσσα του. Ετσι επειδη με εκνευρισε. Αλλα οχι θα γινότανε το δικο του.  Δαγκωσε το κατω χειλος μου αλλα πονεσε. Δεν ήταν οπως δαγκωνουνε τα φυσιολογικα ζευγαρακι τα χειλη ο ενας του αλλου για απολαυση αλλα για να με κανει να πονεσω και να ανοιξω το στωμα για να καταφερει επιτέλους να βαλει την γλωσσα του. Και το πετυχε. Αλλα δεν το αρνηθηκα. Αγγαλιασα τον λαιμο του και περασα τα δαχτυλα μου απο την κοφτερη γραμμη του σαγονιου του (που και κρεμμυδια εκοβες χαχαχχαχαχαχαχα)
και φανηκε να ανατριχιζει πραγμα που σήμαινε οτι τον επηρεαζα.  Φιλιομασταν για περιπου δυο λεπτα και ακούσαμε βηματα και φωνες απο τις σκαλες.
"Παρι;"  ηταν μπαμπας του Παρι. Ευτυχως χωρισαμε αμεσως και δεν μας προσεξε
"Τι θες μπαμπά;"  ειπε ο Παρις.
" Τίποτα παιδι μου να δω που εισαι ηθελα" ειπε ο μπαμπάς του Παρι.
"Μπαμπα αστα αυτα και πες μου τι θες"
"Νταξει μωρε. Ασε  με μα σε χαρω λίγο και σου λεω" 
"Μπαμπα ειμαι δεκαοκτω. Τι να με χαρείς; " 
"Ωωω νταξει. Πηγαινε να μου καθαρισεις το αυτοκίνητο σε παρακαλώ."   ειπε και εριξε τα κλειδια στον Παρι και έφυγε. Αυτος φανηκε να βαριέται αλλα εγω ημουν ενθουσοασμενη. Ποτε δεν ειχα μπει στο αυτοκινητο του και ηθελα εδω και πολλή καιρο διοτι ηταν φεραρι.  Ξέρετε εχω μανία με τα αυτοκίνητα. Νταξει οχι και μεγαλη αλλα μαρεσουνε.
"Αν βαριέσαι μπορω να το κανω εγω"  ειπα και αυτος φανηκε να του αρεσει η ιδέα μου αλλα ειπε
" Όσο και να ηθελα να σε δω με μαγιο και κοντό τζιν δεν ειναι καλοκαίρι γι αυτο απλα θα παμε σε ενα αυτόματο καθαριστηριο. Μπορεις να ρθεις μαζι αλλα δεν οδηγας. "  ειπε. Εγω χαμογελασα και τον ακολουθησα προς τα εξω.  Μπηκαμε στην κοκκινη φεραρι που ητα μπαρκαρισμενη στο γκαραζ και αφησα ενα wow να ξεφύγει και αυτος χαμογελασε και με κοιταζε καθως αγγιζα τις λεπτομέρειες του αυτοκινητου. Ηταν πολυ εντυπωσιακή αλλα εμενα θα μου αρεσε η μαυρη περισσότερο. Ονειρο μου ηταν να αποκτησω την μαυρη φεραρι. Εβαλα το χερι μου στον μοχλο και αυτος εβαλε το χερι του παμω στο δικο μου μου και το χαιδευσε....Τεσπα. Πηγαμε σε ενα βενζινάδικο εκει κοντα και θα περνουσαμε μεσα απο το αυτοματο. Μολις μπηκαμε ο Παρις ηρθε κοντα μου και αρχισε να με φιλα. Γρηγορα και σκληρα. Πιεζε δυνατα τα χειλη του πανω στα δικα μου που νομιζα ότι θα σπαζανε. Αυτος ομως προχωρουσε κανονικα. Δεν ειδε στιγμη μπροστα αλλα το αυτοκινητο προχωρουσε σιγά σιγα μπροστα. Μεχρι που φτασαμε στο τελος και χωριστικαμε. Τοτε οδήγησε να παμε σπιτι.
"Παρι δεν ειναι αυτος ο δρομος για το σπιτι" του ειπα. Ειχε παρει ενα στριψιμο που δεν ηταν σωστο
"Εχε μου εμπιστοσύνη"  εσκασα τοτε. Μεχρι που φτασαμε εξω απο το μερος που δεν ηθελα να ξαναδω ποτε. Το κλαμπ........

Α/Ν
Οκευ αυτα για σημερα χχχ. Οπως ειπα στην αρχη θα σας πω οταν θα φτανουμε στα τελευταια κεφαλαια για να βάλετε το δευτερο βιβλιο στην βιβλιοθήκη σας χχχ. 

Αφιερωση θα μπει αύριο διοτι ειμαι απο κινητο χχχ