MbiMb ✔ (Pt.1)

Κεφαλαιο 35: Ελευθερη επιτέλους

Παρις POV
Μπηκαμε αμεσως στο αυτοκινητο και ο Αλεξ μου εξηγησε. Δεν το πιστευω θα την σκοτωνα την Ελενη. Γιατι ο Αλεξ; Δεν ειναι και αγιος. Η Ελενη τον ειχε βρει και πει σε αυτον πως θελει να ξαναγινει υποτακτική του. Αυτος δεν δεχτηκε και ετσι εκείνη ειπε οτι έχει την Λιλυ και ότι θα του την δωσει μονο εαν ξαναγινει υποτακτικη του. Έτσι αυτος συμφωνησε και του εδωσε την διεύθυνση και θα βρεθοντουσαν αυριο για να πιασει την Λιλυ. Πήγαμε στην αστυνομια ειδοποιησα και τον Κώστα και θα ερχοταν στο τμημα. Επιτελους το ηλιοβασίλεμα μου θα ηταν σπιτι ( αιντε τι αλλο επιθετο θα σκεφτω)
Εστω και αν άγγιξαν μια τρίχα απο πάνω της θα τους σκοτώνα.

Λιλυ POV
Συνεχισα να κάνω κριτικη του έργου που ο φιλος μου ειχε κανει αλλα δεν επαιρνα απαντηση ετσι αποφασησα να κοιμηθω. Πριν προλαβω να κλεισω τα ματια μου ακουσα ενα δυνατο θορυβοαπο εξω απο την πορτα. Αμεσως σηκωθηκα πανω και περπατησα προς το μερος της πορτας μέχρι εκει που μπορουσα να φτασω με τις αλυσιδες. Μέσα σε δευτερολεπτα η πορτα του δωματιου μου ειχε ανοιξει βιαια και το φως για ακομη μια φορα με τυφλωσε. Οταν επιτελους είδα, ειδα ενα ματσο αστυνομικούς να έρχονται κατα πανω μου. Με επιασαν απο τα χερια και είπαν
"Εχει αλυσίδες πρεπει να τις σπασουμε" 
" Βρηκα τα κλειδια εδω ειναι "ειπε  ένας αστυνομικος και ξεκλειδωσε τις αλυσιδες απο το ποδι και χερι μου. Με επιασαν δυο αστυνομικοί απο το μπρατσο και με μετεφεραν εξω και εξω απο το κτηριο. Το φως με κτυπησε δυνατα και καλυψα τα ματια μου αλλα δεν επανερχοταν η οραση μου. Ηταν πολυ πιο μεγάλη ποσοτητα φωτος απ οτι επαιρνα τις τελευταιες 35 μερες. Με εβαλαν μεσα στο περιπολικο και με πηγανε στο νοσοκομειο. Μου εκαναν διαφορες εξετασεις και προσεξαν ολα τα πραγματα που μου ειχαν κάνει. Το μαστιγωμα,  τον υποσιτισμο. Μου εκαναν και έλεγχο για τυχον βιασμο. Ευτυχως αυτο δεν εγινε. Οταν ειχα τελειωσει με τον έλεγχο φροντισαν για την υγιεινή μου.  Δηλαδη εκανα μπανιο,  βουρτσισα τα δόντια μου και τα μαλλιά μου μετα με αφησαν να βγω. Πριν με πιασουν οι αστυνομικοι καποιος με αγγαλιασε απο πισω. Γύρισα να δω και ηταν ο Χαρις.
"Συγνωμη.... Συγνωμη λουλουδακι μου εγω φταιω.... Εγω φταίω δεν επρεπε να παμε εξ αρχης"  ειπε και δεν προλαβα να πω τιποτα διοτι οι αστυνομικοι με τραβηξαν απο το μπρατσο και με έβαλαν στο περιπολικο. Κατα την διαρκεια αυτης της μεταφορας εκατονταδες καμερςς και μικρόφωνα με περικυκλωναν και δεν μας αφηναν να κουνηθουμε. Ο αστυνομικος εβαλε το σακακι του πανω απο το κεφαλι μου και με καλυψε για να μην φανω.  Πηγαμε στο τμημα και μου έκαναν χιλιες ερωτησεις. Απαντουσα αργα και ψυθιριστα διοτι ακομη δεν ειχα ενεργεια αφου αυριο υποτιθεται πως θα μου εδινε φαΐ ο Λουις. Οταν τελειωσαμε με την ανακριση με εβγαλαν εξω στους 'συγγενεις' μου. Η μαμά μολις με ειδε άρχισε να κλαιει στο στηθος του Μιχαλη μέχρι που λιποθυμησε,  ο Μιχάλης με έβλεπε με το σε λυπαμαι βλεμμα του, ο Παρις ειχε πατει το σοβαρό ύφος του και εμεινε στην θεση του. Ο μονος που πλησιασε ηταν ο Κωστας πουε αγγαλισε σφιχτα και με φιλησε στα μαλλια.  Μετα ολη ακολουθησαν με την σειρα και τελικα πηγαμε σπιτι. Ο Κωστας καθησε λιγο και το μονο που εκανε ηταν να με βλέπει απο πανω ως κατω και μετα δεχτηκε ένα τηλεφώνημα και επρεπε να φύγει. Η μαμα με πλησιασε με αγγαλιασε και ειπε
"Θεεμου το κοριτσάκι μου πως το καταντησαν ετσι" πως ημουν. Δεν ειδα  δει τον εαυτο μου σε καθρέφτη.
"Φαινεσαι σα να και έχασες το μισο σου βαρρος. Μας ειπανε τι σου κανανε, θες να μας πεις με λεπτομέρεια; Θα κανονίσω να σαπισουν στην φυλακη για παντα"  αρχισα να ζαλιζομαι και να αποσυγκεντρονομαι και μαλλον η μαμα το κατάλαβε.
"Ω θεε μου τι χαζη που ειμαι. Θα πρέπει να πεινας ελα εχω ετοιμο φαγητο απο πριν να σου το βρασω λιγο."  Πηγαμε στην κουζινα. Ητανε κοτόπουλο πασπαλισμενο σε παπρικα και τηγανισμενο και λιγο ρυζι στην ακρη το οποιο απο την ωρα ειχε κολλησει. Δεν παρεξηγουσα ομως. Η μαμα μου δεν ηταν και η καλυτερη μαγειρισαα και αυτο ηταν το πιο κοντινο σε φαγητο που ειχα φαει τον τελευταιο μηνα. Λεμαργα επισα εν κομματακι απο το κοτοπουλο που ηταν ολο στηθος σε κομματακια και το εβαλα στο στωμα μου. Ηταν απολαυση στο στώμα μου γι αυτο το μασησα σιγα σιγα. Οταν το καταπια ευχομουν να μην το ειχα καταπιει ποτε. Το στομαχι μου αρχισε να ποναει και ηθελα επειγόντως να κανω εμετο. Ετρεξα προς την τουαλετα που ειχαμε κατω και εκανα. Μετα ετρεξα πισω στην κουζινα καθησα πανω σε ενα απο τα στουλ και ακουμπησα το κεφαλι μου στον παγκο.
"Γλυκια μου συγνωμη. Επρεπε να το φανταστω πως δεν θα μπορούσες να φας τοσο ευκολα. Τι σου δινανε να φας"
"Κυριος φετες απο ψωμι" ειπα και εκεινη γουρλωσε τα ματια της και πηγε εκπληκτη να μου φερει τρεις φετες απο ψωμί. Επιασα την μια και εφαγα σχεδον ολοκληρη. Δεν μπορουσα αλλο. Συνηθως ετρωγα το ενα τριτο μπορει και λιγοτερο για να με φτασει για μαι εβδομαδα
"Γλυκια μου φαε ακόμη λιγο." 
"Μαμα δεν μπορώ αλλο. "  ειπα και σηκωθηκα απο το στουλ
" Οτι θελεις γλυκια μου, οτι θελεις. Που θες να πας;  Θες να παμε στο παρκο; Στο mall;  Να αγορασεις μερικα ρουχα "  δεν ειχα ορεξη για τιποτα ηθελα να παω στο δωματιο μου και να καθησω στο παραθυρο και να διαβασω ενα βιβλιο
"Θα παω πανω"  ειπα και πηγα στο δωματιο μου . Κάθησα στο παράθυρο και έμεινα εκεί μέχρι που ο Πάρις ήρθε μέσα . 
" Γεια σου " είπε 
"Γειά" ειπα και συνεχισα να διαβάζω το βιβλίο μου. 
"Εμ θελεις να μιλησουμε λιγο" τον κοιταξα για λιγο. Ειδα την αψεγαδιαστη μορφή του και μετα γυρισα στο βιβλίο μου. Βασικα όντως ήθελα κατι να του πω 
"Βασικά ναι. Τι μερα είναι;"
"Κυριακη" 
"Ωραια ευχαριστω."  ειπα και επεστρεψα στο διαβασμα μου. Αυτός όμως είχε άλλα σχεδια. Πλησιασε κοντά μου και εγω αστραπιαία εφυγα απο κοντα του.
"Λιλυ . Τι εχεις παθει;" ειπε . Δεν τον ηθελα κοντα μου.
"Μην με πλησιασεις" 
" Λιλυ με φοβάσαι; " δεν απάντησα. Αυτος πλησιασε και το μονο που μπορούσα να κάνω τωρα ειναι να καθησω στο κρεβάτι μου και να ακουμπησω στον τοίχο.
"Λιλυ ο μονος που δεν πρεπει να φοβάσαι ειναι εγώ. Εγω με το μέρος σου ειμαι. Βασικα εχω και ενα βίντεο να σου δείξω. Κανονικά δεν τα κάνω αυτα αλλα νοιαζομαι για σένα"  εβγαλε το κινητο του και μου το εδωσε ξεκινησα το βίντεο. Ηταν μια κοπελα και ενας αντρας σε ενα απο τα δωμάτια του κλαμπ γυμνοί. Εκανα μια γκριμάτσα λογω του θεαματος και καλυψα τα ματια μου. Ο άντρας έκανε καποια σιχαμερα και παραξενα πράγματα στην κοπελα και ηθελα να σταματησω να βλεπω διότι φαινοντουσαν πολυ οδυνηρα αλλα ο αντρας μου φαινόταν πολυ γνωστή φυσιογνωμία.
"Τι ειναι αυτο;" ειπα και κοιταξα αηδιασμενη τον Παρι
"Κοίτα μέχρι το τέλος"  Λυπομουνα τοσο πολυ την κοπελα. Ελπιζω τωρα να ειναι καλα και να μην εχει τιποτα. Τοτε ο αντρας πάει κοντα στην καμερα και ειδα το πρόσωπο του. Ήθελα να αυτοκτονησω. Επιασε την καμερα και πηγε κοντα στην κοπελα που εκανε ολα αυτα και προς έκπληξη μου ηταν η Ελενα. Η καταραμένη Ελενα. Αυτος μπηκε μεσα της και αυτη φωναξε. Ειχα εκνευριστει τοσο πολυ που εσφιξα το κινητό στα χερια μου και ο Παρις μου το αρπαξε  λιγο πριν το ρίξω στον τοιχο........

Οκευ. Πρεπει να σταματησωνα λεω Οκευ. Αυτα για σημερα'!!
Ποιος νομίζετε πως ήταν στο βίντεο ? Ειμαι σιγουρη πως καταλαβατε. Πειτε μου στα σχόλια.!!!!
Ψηφίστε λουλουδακια μου!!! Μς βοηθαει αφανταστα