We're in the DARK

Rozdział VIII a. - Sad End

Weszłam do ciemnego pomieszczenia.

-Paige? - szepnęłam. - Jesteś tu?

Nagle zapaliły się światła. Przez chwile byłam oślepiona, ale gdy mój wzrok już się przyzwyczaił zauważyłam nieprzytomną Paige z zasłoniętymi ustami/oczami siedzącą na krześle. Za nią ktoś celował do niej z broni a była to Mackenzie. Nie mogłam uwierzyć. Chwilę potem, przez drzwi wkroczył nie kto inny jak Brandon.

-Więc to wszystko wasza sprawka? To był cholerny plan ludzi, których uważałam za przyjaciół?! - krzyczałam. - Naprawdę nawet Mackenzie ty? Przyłączyłaś się do niego?!

-O nie... - przerwał Brandon. - To nie tak. Na miano Tajemniczego bardziej zasługuje Kenzie, niż ja. To ona wymyśliła to wszystko, ja tylko byłem wsparciem i zajmowałem się tym wszystkim w czasie kiedy ona grała dobrą przyjaciółkę.

-Ale po co to wszystko? - mówiłam ze łzami w oczach.

-To zemsta.- odezwała się w końcu Mackenzie. - Zemsta za to, że ty przeżyłaś a moja siostra nie!

-O czym ty do diabła mówisz?

-Wypadek samochodowy, w którym zginęli twoi rodzice i brat, a ty przeżyłaś i miałaś zaniki pamięci! Nie wiesz z kim się zderzyli? Z autem w którym jechała moja siostra bliźniaczka z naszymi dziadkami. Jechali do mnie. Do szpitala mnie odwiedzić a sami zginęli po drodze! Za to  wszystko, za ten cholerny wypadek, w którym tylko ty przeżyłaś, a nie moja siostra! - krzyczała ze łzami w oczach. Przestała mówić nie miała już sił...

-Natomiast ja nigdy nie byłem tobą zainteresowany, razem z Mackenzie jesteśmy parą od ponad czterech lat, więc oczywiście, że chciałem pomóc swojej dziewczynie uporać się z tym smutkiem. Częścią planu było zbliżenie się do ciebie na przykład po to by zamontować takie małe coś, co pomagało nam się kontaktować wywołując twoje wizje, ale ze względu, że był to prototyp stworzony prze mojego ojca, w pewnym momencie stracił żywotność.

-Więc co teraz macie zamiar zrobić? Pozwolicie mi odejść wraz z ...

Zoey została postrzelona przez Mackenzie.

-Miałam dość jej biadolenia!

 To koniec tej historii, tego zakończenia. 

Jest ono dziwne, ale nawet myślę, że mogło niektórych zaskoczyć :) Jeśli jesteście ciekawi jak mogłoby się potoczyć, gdyby Zoey nie zapomniała o planie, to zapraszam do drugiego zakończenia 8b.