Opuszczeni

Lepsza śmierć?

Zakompleksiona laska.
0 oznak życia.
Leżę tak i rozmyślam...
Zadaję Sobie pytanie :Dlaczego i ja nie spróbuje umrzeć?
Przecież to łatwiejsze ...
Nie muszę Znosić dogryzek w szkole jakie dziś usłyszałam.
Ale ja chcę jeszcze żyć...
Chcę znaleźć chłopaka który będzie mnie kochał taką jaką jestem ...
I nie będę musiała robić tysiąca operacji plastycznych.
W sumie teraz masz trochę kasy i wyglądasz o niebo lepiej.

Poszłam spytać rodziców czy jestem brzydka i czy mnie kochają , ponieważ zaintrygowały mnie słowa Ani , która mówi że rodzice ją oddali.

-Mamo czy ty uważasz że jestem ....hm... ŁADNA?
-No wiesz kochanie... za piękną nie jesteś ale matka powinna kochać dziecko takim jakim jestem - odpowiedziała mama
-A czy oddałabyś mnie ?-Spytałam speszonym głosem
-Co ty sobie ubzdurałaś....
Skaranie Boskie z tym dzieckiem -to znaczy tak -odpowiedziałam pewnie
Mama wzięła oddech i złapała mnie za ramię
-Kochanie kocham cię bez względu na to czy jesteś piękna czy nie ,liczy się to że cię mam
-odpowiedziała dumnie uśmiechając się do mnie
Mama gotowała więc szybko wróciła do cięcia cebuli.
-Mamo a czy wiesz że chciałam się zabić ?-zapytałam chcąc wzbudzić zainteresowanie.
Mamie wyskoczyły oczy jak z orbity
-że co ?-spytała z niedowierzaniem
-To co Słyszałaś... -umilkłam i uciekłam do  swojego pokoju.
Boże co ja znowu nagadałam .
Pewnie zaraz przyjdzie tu i będzie pytać.
Ach zapomniałam ona się mną nie interesuje .
Mam nadzieję że nie będzie dręczyć mnie pytaniami.
Teraz sobie tak uświadomiłam że jednak chce żyć mam dla kogo .
Mama przecież mnie kocha .
Ciekawe co powie tato .
Achh. Lepiej już go nie pytam bo znowu coś palne jak mamie.
Ale chyba tak samo by odpowiedział.

O jeju mama jednak mnie dręczy.
Pyta dlaczego chciałam to zrobić ,i czy dalej mam takie zamiary .
Wyjaśniałam jej że chciałam przyciągnąć jej uwagę  ...
Ale powiedziała że zapisze mnie do psychiatry ....
Normalnie nie wieże Ta Baba jest niemożliwa zobaczymy co wymyśli jutro...
Rozpoczęłam burze .