🔱 Gülümse

G8

8.Bölüm

"Sen şeytansın. İnsanın ruhunu ele geçirip ceheneme sürükleyen. Ve aynı zamnda bir meleksin. Sürüklediği cehennemden geri kurtaracak kadar cesur ve merhametli olan.".

Katy Perry-ET (Nightcore version)

" Mürekkep yerine kan kullanan adamın hikayesiydi bu. Sözler acıtırdı ve kalem deydiği her yeri koyu bir renge bürümüş olurdu. Adam severdi kadını, ona şiir yazarken mürekkep yok diye kendi kanını kullanacak kadar. Kadın sevmezdi adamı, yazdığı şiirlerin her mısrası kalbini yakıp geçen bir kor gibi tüm vücudu alev alırken ve o satırları kan ile yazdığı gerçeği onu Parçalarken.

Seven ve sevvmeyen iki insan mürekkeplere hasretti. 1 oda, 1 kutu yada bir şişe mürekkep; 1 oda, 1kutu yada 1 şişe yürek burkardı. Kağıtlar uçuşur, yürekler katlanır, yağmur tüm vücutları ıslatırdı. Durdular. Ellerinde kağıt, bileklerinde kesik, ruhluarinda yaralarla.

Kayıp renkleri kırmızı idi. Sonra ise beyaz oldu. Görünmeyecek kadar saf, cizilmeyecek kadar temiz, unutulmayacak kadar parlak.

Ve siyah yerine beyaz kefen giydiler. Mezarları yanyana ruhlari çok uzakta... "

"Güzeldi. Ama yetersiz. O duyguyu bize yasatamadin. Bana Burger King menüsünden birşeyler okuyomuşsun gibi geldi."diyen Edebiyatci Merve Hocaya bakıp kağıdı ona geri uzattığımda sınıftan minik kıkırtılar yükselmişti.

Merve hocaya itici bakışlar atarken yaptığı diyetler yüzünden bu konuya bile Burger King katmasaydı olmazdı diye düşünmeden edemedim. Kadın kilo vermek için meyveli yoğurttan başka birşey yemiyordu ki.

Yerime oturduğum sırada zilin çalması ile geri kalktım ve sınıf boşalana kadar yavaş adımlarla çantamı topladım. Sınıftan çıkacağım sirada

"Delfin bir gelirmisn"diyen merve hocanın sesi ile arkamı döndüm ve o masasında oturmaya devam ederken yanında bittim.

"Delfin, notların berbat. Sınavlardan çok düşük almışsın. Üzgünüm ama edebiyattan kalıyorsun."diyerek bana bakan merve hocaya şaşkınlıkla baktım ve elim ayağıma dolanırken

"Bir yolu yokmu, kalmamam için?"diye sordum.

Bunu bekliyormuş gibi güldü ve elime bir kağıt tutuşturdu.

"Zor bir soru hazirladım ve bunu tüm duygularınla yazmanı istiyorum. Şayet yazamazsan sınıfta kalıyorsun."dedi ve başka birşey demeden sınıftan çıkıp gitti.

Kağıdı açtığımda ise hiç bilmedigim ve yaşamaya korktuğum o duygu yazıyordu.

Sevgiden yoksun biri için sevgi Nedir?

***

Evin kapısını açıp ayakkabılarımı kenarı firlattigimda salonun kapısına yaslanmış abimi gördüm. Elinde tuttuğu kahve fincanı, mosmor olmuş göz altları, solgun teni ve buruk Gülümsemesi ile bana bakıyordu. Şaşkın bie biçimde bende ona baktım ve ne olduğunu sormadan ağzım açık ona baktım.

"Şu Derinin sevgilisini araştırdım tüm gece."demişti.

Kaşlarım çatılırken elimle anlımı ovuşturdum. Abim bilgisayar mühendisliği okumuştu ve normal şartlarda öğrenilen bilgisayar derslerini iki katı daha iyi öğrenip insanlar hakkında bilgi yolu olarak hacklediği bilgisayarlarında buluyordu herşeyi.

Tehlikeliydi ve bir okadarda aptalca. Sırf bu yüzden bütün gün uyanık kalmasını aptalca buluyordum. Bu aynı birinin uçurumdan uçmak için ataması gibi birşeydi. Sonunda öleceğini bilsede yinede atlıyordu. Abimde sonunda yakalanacağını bilsede böyle aptallıklar yapıyordu.