Κεφ. 12 "Σχολειο"

356 49 31
                                    

Το επομενο πρωι  ηρθε γρηγορα και η μητερα μου ηρθε και με ξυπνησε...μμμμ ακομα νυσταζω.. θελω να παω να πεσω παλι στο κρεβατι και να κοιμηθω...
Κοιταω την ωρα ...7:51
Εχω μονο 9 λεπτα...κριμα δεν μπορω να κοιμηθω...
Πηγα στην ντουλαπα μου και πηρα μια μπλουζα και ενα παντελονι...
Κοιταξα για μια στιγμη τα γαντια και μου περασε η ιδεα απο το μυαλο να τα παρω... μπορει κατι να συμβει.. μπορει να τα χρειαστω...
Τα πηρα αμεσως και τα εβαλα στην τσαντα..

Αφου εβαλα τα ρουχα μου και χτενισα τα μαλλια μου, εφυγα με γρηγορους ρυθμους για το σχολειο..

Στον δρομο τα πραγματα ηταν πολυ ηρεμα..κανενα αμαξι δεν ηταν στον δρομο και κανενας ανθρωπος δεν περπαταγε... ειμουν μονη και την μονη παρεα που εχω ειναι ο αερας... μονο αυτος ακουγεται..

Μετα απο λιγα λεπτα εφτασα στο σχολειο και αρχισα να ψαχνω για τον Άιντεν... αλλα διστυχως βρηκα καποια που μακαρι να μην την εβρισκα...

- γεια σου φρικιο ειπε η Ολιβια με ενα γελακι ενω το αγορι που φιλιοταν πριν την κοιταζε με απορια...

- γειαα.... ειπα... οσο πιο ηρεμα γινοταν... δεν εδωσα αλλη σημασια και εφυγα απο κοντα της...

Μωρε δεν παει στον διαολο λεω εγω το τσολι...κατσε να μαθω και εγω την σωματικη μου δυναμη και θα δει μετα...  θα με παρακαλαει για ελεος αλλα τοτε θα της λεω.."ποια ειχες πει φρικιο τοτε;....

Εκει που περπαταγα  ακουσα καποια να φωναζει το ονομα μου..γυρισα και ειδα την Ζωη με τον Τζακσον αγκαλια..

- εεε Λυδια.. που εισαι εσυ βρε..χαθηκες... απο ποτε εχω να σε δω..;
Ειπε και μου χαμογελασε...
Λοιπον με τον Τζακσον εχουμε να τα πουμε πολυ καιρο... εγω δεν του μιλαγα..γενικως δεν μιλαγα σε κανεναν και αυτο εδωσε στην.Ολιβια την ευκαιρια να με μεισώσει αλλα τωρα επεστρεψα...

- ασε Τζακσον ...καιρο εχουμε να τα πουμε.. σχολειο σπιτι και σπιτι ..σχολειο..ειμουν..

- ναι  φυσικο εχεις και το διαβασμα...φετος τελειωνεις οπως ολοι μας και το καλητερο ειναι να διαβαζεις...

- εσυ...τι κανεις ολον αυτον  τον καιρο;..εμαθα οτι πας ακομα ποδοσφαιρο...

- ναι παω και σημερα ξεκινανε και οι αγωνες... ειπε με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια του...

- ναι το ξερω ..θα ερθουμε να σε δουμε στο γηπεδο... με την Ζωη και τον Αιντεν..

- Αιντεν;... δεν τον ξερω..ειναι απο εδω;.. με ρωτησε ο  Τζακσον και ευτυχως εκεινη την στιγμη ο  Άιντεν μπηκε μεσα στο σχολειο...

ΔιαισθησηWhere stories live. Discover now