Κεφ. 5 "Ξεκιναμε"

442 61 23
                                    

Το πρωι ξυπνησα απο τον ηχο της πορτας... πω ποιος μπορει να ειναι τετοια ωρα...και μετα βλεπω οτι η ωρα ειναι 9:30 πωω γαμωτο...
Βαζω γρηγορα τα ρουχα μου και κατρβαινω κατω.

Οταν ανοιγω την πορτα βλεπω τον Άιντεν.;;;;..πως και ηρθε απο εδω;. Ειχαμε πει οτι θα τα πουμε στο σχολειο..
Θα τα λεγατε αμα πηγαινες.
Ναι ειναι και αυτο... τωρα τι να κανω;..να του πω να περασει μεσα;...
Και τοτε εξαφανιζεται... ελα ρε που πηγε τωρα.
Κοιταξα μεσα στο σπιτι μηπως και μπηκε αλλα οχι..που ειναι τωρα...
Πηγα να βγω εξω αλλα αυτος με τραβιξε προς τα μεσα...
Ααααα
Γυρισα να τον κοιταξω και ειδα οτι κραταγε ενα τριανταφυλλο..χαχ τι γλυκος.
- οριστε...
Μου εδωσε το τριανταφυλλο και αμεσως...

Παω προς το σπιτι της.. πωπω ελπιζω να της αρεσει....αμα δεν της αρεσει..... πρεπει να ειμαι ετοιμος  για ολες τις περιπτωσεις... ουφ και αυτος ο ανθοπωλεις ...αμα δεν της αρεσει αυτος θα φταιει.. βαζω το τριανταφυλλο στην πισω τσεπη μου για καλο και κακο.

Ανοιγω  τα ματια μου και τον κοιταζω.
- αστω καταλαβα τα εμαθες ολα...
- ναι αλλα εγινε κατι περιεργο... πως γινεται το φυτο να μπορω να δω το παρελθον του....
- ειναι σαν πραγμα και οπως βλεπεις ειδες το παρελθον του..αυτο που κανεις ειναι να βλεπεις τα συναισθηματα του αλλου οταν κραταει αυτο το αντικειμενο 
- χαχα αυτο ειναι το μονο που ξερω...
- αρα ξεκιναμε...;..εισαι ετοιμη;
Μου ειπε και πηγε να μου πιασει το χερι..
- ειμαι ετοιμη ..
Του ειπα και το ειπα δυνατα για να το ακουσω και εγω...

Ο Άιντεν με τραβιξε προς τα εξω και αρχισαμε να περπαταμε στον δρομο..
- Λοιπον για να ξεκινησουμε θα πρεπει να βγαλεις καθε σκεψη απο το μυαλο σου..να το αδιασεις ωστε η δυναμη σου να  μπορει να ελευθερωθει...προσοχη..θα πρεπει να μπορεσεις να την κυριευσεις..να μπορεις να ελενξεις.

- και πως θα το κανω αυτο..;
Τον ρωτησα και περιμενα να μου πει κατι ευκολο.
- για αρχη θα παμε στο δασος....
- τι θα κανουμε εκει;
- εκει  δεν υπαρχει φασαρια..ολα ειναι ηρεμα. Θα μπορεσεις να συγκεντρωθεις .
Εγω στο δασος μπορεσα και καταφερα να ελενξω τον χρονο...
- ηταν πολυ δυδκολο;
Πρεπει να καταλαβε την αγωνια που ειχα και γιαυτο με αγκαλιασε..
- ηταν ευκολο γιατι ειχα καποιον διπλα μου να με βοηθαει...ηρεμησε..ειμαι εγω εδω. Μπορω να σε βοηθησω...
- να ρωτησω κατι αλλο;..ο αδερφος μου ειναι Σαβαντ;
- δεν ειμαστε ολοι... μερικοι  εχουν δυναμεις... δηλαδη η μαμα μου δεν ειχε.. αλλα ο πατερας μου ναι...
Επισης λενε οτι οταν αγαπησεις ενα Σαβαντ θα εισαι μαζι του για παντα... δεν θα μπορεις να αγαπησεις ποτε  αλλον ή αλλη στην περιπτωση μου.
- ααα τι ρομαντικο..!!
- ναι αυτο το σημειο αρεσει σε ολα τα κοριτσια..απο ολη την εννοια  ενος Σαβαντ μονο αυτο ακουνε με προσοχη..
- γιατι αυτο ειναι ενα πραγματικο δωρο... ειναι τελειο..
-ας πουμε πως ναι..
Αα να φτασαμε..
Χωρις να ειχα παρει χαμπαρι ειχαμε φτασει στο δασος..

ΔιαισθησηDonde viven las historias. Descúbrelo ahora