Διαισθηση

Κεφ. 32 "Επιλογος"

Μετα απο 2 χρονια

Πωπω σημερα παντρευομαι.... αχ ναι!!!
Ακομα να το πιστεψω αλλα ναι...
Και πολυ το αργησαμε...
Καλα σε αυτο δεν εφταιγε ο αιντεν αλλα οι δικοι μου...
Μετα τα 20.θα παντρευτεις ειπαν...
Η διαφορα που ειναι.. δεν μπορω να καταλαβω..

-  εισαι μια κουκλα..
Μου ειπε η Ζωη και μαζι κοιταξαμε τον καθρεφτη...
Το νυφικο ηταν τοσο ωραιο πανω μου..

- σε ευχαριστω Ζωη..
Της ειπα και πηρα το κολιε που μου χαρισε ο Αιντεν οταν κλεισαμε ενα χρονο μαζι...

- τον αγαπας;
Με ρωτησε η Ζωη και εγω γελασα..

- οχι μονο τον αγαπαω... τον λατρευω..
Της ειπα και γυρισα να την κοιταξω.

- τοτε κολλητη μου με το καλο..να ζησετε..
Μου ειπε και με φιλησε στο μαγουλο..

- παμε...
Της ειπα και την τραβιξα προς τα εξω..
Δεν μπορω να περιμενω... ακομα θυμαμε εκεινη την μερα που πηγα να τον χασω και τρελενομαι... δεν προκειται να αφησω τιποτα να μπει αναμεσα μας...

- καλα ρε μην με τραβας θα παμε..
Μου ειπε η Ζωη και πηρε το τσαντακι της απο τον καναπε..

- αντε παμε...
Μου ειπε και μαζι βγηκαμε εξω..

Μπροστα μας υπηρχε το αμαξι των γονιων μου... για να μην σας κουρασω.. εμαθα οτι η μαμα μου  ειναι Σαβαντ και οτι ο μπαμπας μου ειναι κανονικος ανθρωπος...
Η δικια της αδερφη ψυχη πεθανε... σε ενα τροχαιο...

Λυπηθηκα παρα ποκυ οταν το εμαθα...
Αμεσως σκεφτηκα εμενα...
Σκεφτηκα αυτο που πηγα να παθω..
Ο μπαμπας μου και ο αδερφος μου δεν ξερουν τιποτα... και ποτε δεν θα μαθουν...
Δεν χρειαζεται να το ξερουν...

Μπηκαμε με την Ζωη στο αμαξι και φυγαμε για την εκκλησια..
Παντρευομαι... ακομα να τον πιστεψω.. και με τον κακητερο ανθρωπο... τον δικο μου ανθρωπο..

- κοριτσακι μου εισαι ετοιμη;
Μου ειπε η μαμα μου και με κοιταξε απο τις μπροστινες θεσεις..

- μια χαρα μαμα..
Ειπα και κοιταξα τον δρομο... αντε ποτε θα φτασουμε.

- φτασαμε..
Ειπε καποια στογμη η Ζωη και ειδα την εκκκληδια με τον κοσμο και στο κεντρο τον Αιντεν...

- αυτη ειναι η μερα σου.. μου ειπε η Ζωη και νοιξε την πορτα για να βγω..

Κοιταξα την οικογενεια του Αιντεν
Α μαι ξεχασα να σας το πω.. το πρωτο πραγμα που καναμε μαζι ηταν να βρουμε τους γονρις του και αυτος να ζητησει συγνωμη...