A secret life

Valentijn.

Vandaag is het valentijn. Ik heb besloten om aan Ladybug te vertellen wat ik voor haar voel. Ik hoop dat ik haar nog zie. Ik ben ook denk ik verliefd op Marinette, maar bij Ladybug is het toch anders. Ik liep wat rond, kijken of ik iets verdacht zag. 

'Komaan! Laat aub iets gebeuren, ik moet Ladybug zien!' zei ik stil tegen mezelf. In de verte zag ik Marinette lopen. Ze leek gehaast en is ze nou aan het huilen? Ik besloot om naar haar toe te gaan.

Bij Marinette

Ik liep huilend over straat. Ik heb iets mega doms gedaan. Ik ben super verliefd op Ross en Alya zat me aan te moedigen om het hem te vertellen. 'Als je niet durft, schrijf hem dan een brief.'  Ik heb het dan gedaan, maar ik ben dan mijn naam vergeten opschrijven en ik heb gewoon al enorm veel spijt dat ik naar Alya geluisterd heb. Waarom ben ik zo een mislukkeling? Ik snap zelfs niet waarom ik eigenlijk Ladybug ben...

'Hey Marinette, wat is er?' Ross kwam op me afgelopen. Ik had het gevoel dat ik bevroren was. Het liefst van al zou ik gewoon weg willen rennen maar het lukt gewoon niet.

'Wat is er? Gaat het wel?' zei Ross en wreef zachtjes over mijn arm. Mijn hart ging als een gek te keer. 

'Het gaat wel...' 

'Marinette, er is iets. Vertel het maar, je kan me vertrouwen.' 

'Ik... kan het niet.' zei ik en liep gewoon weg. Waarom ben ik zo verlegen? Als ik nu als Ladybug was, dan had ik het hem zeker durven vertellen. Ik weet niet wat ik moet doen. 

Bij Ross

Er is iets met Marinette. Ik snap niet waarom ze het niet wilt vertellen. Ik bedoel, we zijn toch vrienden? Ik bleef maar vooruit staren en dacht na over wat er met Marinette kan zijn en hoe ik het Ladybug ga vertellen. Plots werd ik uit mijn gedachten geschrokken door een pijl die mij passeerde. 'Wat is dat nu weer?' Ik keek om me heen. Ik zag een koppel hand in hand lopen. Die 2 zagen er mega verliefd uit. Het meisje werd ineens geraakt door een pijl en begon dan ruzie te maken met haar vriendje. Probeert er nou iemand liefde te saboteren? Ik weet 1 ding zeker en dat is dat het tijd is voor Cat Noir en dat ik het straks eindelijk aan Ladybug kan vertellen wat ik voor haar voel. 

Ik transformeerde naar Cat Noir en ging op zoek naar die spelbreker. Wie kan er nou zo tegen liefde zijn? Ik zag Ladybug al, dit is mijn kans. Ik rende achter haar aan. Ze liep achter die spelbreker aan, die zichzelf Dark Cupid noemde. Ze probeerde hem te stoppen maar hij bleef maar pijlen afvuren.

'Ladybug kijk uit!' riep ik en duwde haar opzij. 'Je werd bijna geraakt!'

'Dank je...' Ik had haar stevig vast. Ze duwde me weg maar ik liet het niet toe, ik hield haar vast in mijn armen.

'Cat Noir, laat me los!'

'Niet voordat ik je verteld heb dat ik...' Ik kon mijn zin niet afmaken. Ik voelde een steek in mijn rug. Ik voelde plots super veel haat, het valt bijna niet te omschrijven.

'Cat Noir!!!' riep Ladybug. Ik probeerde mijn zin af te maken.

'IK HAAT JE LADYBUG!!!' riep ik.

Bij Marinette

Cat Noir werd geraakt door een haatpijl. Hij hield me nog steeds vast en het begon een beetje pijn te doen. Hij keek me kwaad aan, zijn lippen waren zwart gekleurd. Wat moet ik nu doen? Ik kan Dark Cupid niet in mijn eentje aan... Dus dan moet ik eerst Cat Noirs probleem zien op te lossen. Ik kon ontsnappen uit zijn klauwen en slingerde weg. Maar hij had me al snel terug te pakken. Ik werd tegen de grond geduwd.

'Nu kom ik eindelijk te weten wie je bent!' zei hij gemeen.

'Cat Noir, verzet je tegen die haat. Je bent zo niet...' probeerde ik hem om te praten. Ik kon nergens naartoe. Hij zat boven op me en hij is veel sterker dan mij. Zijn hand ging langzaam naar mijn miraculous. Plots had ik een idee. Misschien werkt het zoals in de sprookjes. Een kus zou de betovering verbreken, misschien zou zijn haat zo dan stoppen. Ik boog me naar voren en kuste Cat Noir. Nooit gedacht dat ik het ooit ging doen...

Bij Ross

Ladybug kuste me. Die haat vanbinnen werd steeds minder. Ik voelde me geweldig. Wat ik wou is gebeurd. 

'Ladybug... Ik...' 

'Geen tijd Cat Noir. We moeten Dark Cupid zien te stoppen.'

'Je hebt gelijk. Kom we gaan ten aanval!!!' Na een tijdje was de akuma bevrijd en was alles terug normaal. Ladybug rende weg maar ik hield haar tegen. Ik moet weten wie ze is, ze moet weten dat ik van haar hou.

'Wat doe je nu? Laat me los, ik kan zo terug mezelf worden.'

'Ladybug... ik wou je gewoon vertellen dat ik... van je hou.' zei ik aarzelend.

'Ik hou van je Ladybug en ik moet weten wie je bent...'

'Dat gaat niet...' Ze probeerde zich los te rukken. 

'Aub laat me los!' zei ze huilend. Ik sloot mijn ogen, boog naar voren en drukte mijn lippen op die van haar. Ze probeerde nog steeds weg te komen maar ik liet het niet toe, het voelde gewoon perfect. Ze kwam los. Nu zag ik niet meer Ladybug staan maar Marinette. Ik kon het niet geloven. Marinette was al die tijd al Ladybug. Ik was eigenlijk verliefd op dezelfde persoon. Ze keek me huilend aan en liep dan weg.