One Against Five (One Direction Dutch Fanfiction)

New part

"What are you doing here?" vroeg ik.

"I don't know." zei hij.

Liam lag op mijn bed. Hij had een kussen stevig vast, en ik zag dat zijn ogen rood waren.

Ik liep naar hem toe.

"Are you okay?" vroeg ik.

"No." zei hij en keek weg.

"I'm sorry Liam."

"For what?!"

"Euhm..."

"Why did you do this to us?"

"...revenge"

Het bleef even stil. Liam keek me verward aan.

"For what?!"

"Louis."

"Yea he is mistreating you, so what? You are ruining our whole band with this!"

"I'm sorry. I didn't meant to ruin everyone... just Louis."

"Well you did. Even if you hate the band, isn't a reason to ruin our carierre. Everyone is gonna talk about us, that we are criminals. And every fan is gonna hate us. Our carierre is over now Tess! And it's all your fault!"

Ik keek naar de grond, en probeerde mijn tranen te verbergen. Liam had gelijk. Ik had echt hun carrière verpest. Het was alleen bedoelt voor Louis, maar nu hebben hun allemaal er last van.

Shit.

"What can I do to make it right...?" vroeg ik.

"I don't know! How the hell can I know?!"

"I'm sorry."

"And I'm gone."

Liam stond op en liep richting de deur.

"Liam, I'm sorry for saying. But you guys áre criminals."

"Fine." zei Liam en liep mijn kamer uit.

Ik heb geen spijt.

Voor Louis.

Voor Liam en de rest wel.

De revanche was bedoelt voor alleen Louis, en niet voor de hele band. 

Misschien was het niet zo slim om dit te doen.

"TESSA!" schreeuwde Louis die opeens in de deur open sloeg.

"What do you want from me?" vroeg ik.

Louis deed de deur achter zich dicht en liep op mij af. Hij pakte me vast bij mijn schouder.

"WATTA HECK DID YOU DO?!" schreeuwde hij.

Maar ik bleef kalm.

"I ruined your status." zei ik.

"OW YOU ARE SO DEAD!"

"Leave me alone!"

"WHY WOULD I?!"

Ik bleef stil.

"You see? You can't do anything about it!" zei Louis weer. "Why the fuck did you do this too me?!"

"Revenge!" schreeuwde ik.

"Ow yeah?! Well this is my revenge!"

Louis pakte mijn pols stevig vast, en mijn zijn andere hand hield hij me bij mijn schouder vast. Opeens draaide hij mijn pols achter mijn rug en trok hem zo ver als hij kon omhoog.

"AUW!" schreeuwde ik uit.

"Are you enjoying my revenge?" vroeg Louis vals.

"Let me go, mother fucker!"

"No way little girl!"

Hij trok mijn pols nog verder omhoog. En meteen sprongen er tranen in mijn ogen van de pijn.

"Please Louis!" smeekte ik.

En Louis liet me los. Ik greep meteen naar mijn pols.

"Why are you doing this too me?!" schreeuwde ik met tranen in mijn ogen.

"Because you deserve it!"

Louis liep weer naar me toe. Maar deze keer probeerde ik te ontsnappen voordat het weer te laat was. Ik vluchte naar het raam, en greep naar de tape an de randen.

"If you are gonna move one step, I'm gonna rip this off the window and everyone can see you and me here."

Louis stond meteen stil.

"If you dare too..." zei hij,

"Watch out man."

Louis stond stil en keek om zich heen. Ik wist meteen dat hij een uitweg probeerde te vinden.

Opeens hoorde ik gebonk uit een andere kamer komen waardoor ik werd afgeleid.

Voordat ik het wist sprong Louis boven op me en ik viel met een harde knal tegen de grond. Louis pakte weer mijn armen vast zodat ik niet meer kon ontsnappen.

"GET OFF FROM ME!" schreeuwde ik.

"No way!" zei Louis.

"Louis please!"

"Stop begging!"

Ik probeerde met alle macht los te komen van Louis. Maar hij was veel sterker dan ik. 

Toen kreeg ik een idee. Ik trok met alles wat ik nog in me alle twee mijn armen naar beneden. Daardoor bezweek Louis en viel met zijn hele lijf naar beneden.

Boven op mij.

Hij knalde mijn zijn voorhoofd tegen de mijne aan, en daarna kwam de rest van zijn hele leef vol op tegen mij aan met een knal.

"AUW!" schreeuwde we allebei.

Maar voordat Louis iets anders kon doen duwde ik zijn leven van de mijne af en probeerde weer op te staan. 

Toen ik eindelijk recht op stond begon mijn hoofd te duizelen. Ik greep met mijn hand daar de tafel, en met mijn andere naar mijn hoofd. Ik had enorme koppijn kregen.

Maar er was geen tijd om even stil te staan, want ik zag Louis alweer proberen op te staan. Dus zo snel als ik kon rende ik naar de deur. 

Gelukkig was hij niet op slot en kon ik meteen door gaan. Ik richting een trap die omhoog ging. Zo snel als ik kon rende ik omhoog.

Toen ik boven aan stond zag ik een zonder trap omhoog, zo eentje die uit het plafond komt. Ik klom weer omhoog en ik kwam op een donkere zolder. Ik zag niet veel want er waren geen ramen en het licht stond niet aan. Ik zag alleen wat dozen enzo. Dus zo snel als ik kon probeerde ik me te verstoppen tussen een van die dozen.

Ik hoorde Louis de eerste trap op komen rennen.

"TESSA!!" schreeuwde hij. "Are you in the attic?!"

Maar ik bleef stil.

Toen zag ik Louis' hoofd uit het trappen gat steken.

"Ha! Find ya!" zei hij.

En opeens was hij weg, en ik zag dat de trap omhoog werd geduwd.

"No Louis!" schreeuwde ik.

"You are never getting out of there little girl!" riep hij terug en ik hoorde hem daarna in lachen uitbarsten.

Daarna hoorde ik voet stappen de trap aflopen.

Shit.

Ik zit opgesloten op zolder.