You & I

426 15 1
                                    

"Tess? Wake up..."

"...Girl, what happened to you?"

Ik deed mijn ogen open, en zag een bezorgde Liam op de rand van mijn bed zitten.

"Tessa, are you okay?" vroeg hij.

Ik keek om me heen, er was niemand anders. Alleen ons twee.

Ik ging met mijn hand naar mijn gezicht, het deed pijn. Liam zat nog steeds heel ongerust naar me te kijken.

"What happened to you?" vroeg hij.

"Nothing..." zei ik en keek naar beneden.

"Babe, there's blood all over your face. Please just tell me what happened."

Ik stond op en liep naar de badkamer. Ik hoorde de voetstappen van Liam me achter volgen.

Ik keek in de spiegel. Er zat weer allemaal opgedroogd bloed op mijn wang, over mijn kaak, en er zaten vegen op mijn voorhoofd. Ik draaide de kraan open om mijn gezicht te wassen. Even later keek ik weer op, en zag dat er een grote wond zat op de linker van mijn gezicht zat. Ik wilde een handdoek pakken, en zag dat Liam me behulpzaam hielp. Wat lief.

"Who did this to you?" vroeg hij.

"Nobody."

"Tessa, don't lie to me. Did Lou did this to you?"

Ik bleef stil.

"Come on, don't be scared." zei hij, en hield mijn hand vast.

Ik keek er naar, maar zei niets.

"Leave me alone." zei ik, en trok mijn hand terug.

"But Tess-"

"No, leave me alone."

Ik liep weer terug naar de andere kamer, en ging zitten op bed.

"Girl, I wanna help you." zei Liam toen hij ook uit de badkamer kwam.

Hij stond daar. Recht voor mijn neus, met een smekend gezicht.

"I don't need your help Li."

"But Tess-"

"No Liam! Leave me alone, now!"

"...Okay." zei Liam teleur gesteld.

Hij draaide zich om en liep mijn kamer uit.

Meteen voelde ik me schuldig. Hij wilde me alleen maar helpen, maar ik sloeg hem af. Ook al had ik zijn hulp misschien toch wel nodig.

Ik liep weer naar de spiegel in de badkamer.

Ik keek naar mezelf.

Ik zag een hulpeloos meisje staan, met een grote wond op haar gezicht. Allemaal de schuld van Louis. Waarom doet hij me dit toch aan? Wat deed ik zo fout? Alleen wat gemene berichten op Twitter, nou en. 

Ik neem revanche.

Daarna ging ik weer terug naar de keuken en opende de deur. Daar lag alleen nog maar wat water en yoghurt. Ik pakte het er uit en liep weer terug naar de tv.

Ik zat een beetje je zappen tot dat ik MTV zag. Ze waren aan het praten over One Direction.

Jach.

"Maar hoe kunnen we dat nou zeker weten?" zei de interviewer tegen een man die naast hem stond.

"Nou we hebben de jongens achtervolgd. En zagen dat ze in een grote zwarte bus vanaf Alkmaar naar Groningen reden. Toen ze aankwamen in een dorpje, zagen we dat ze iets bij hun droegen. Het leek wel op een lichaam, en het was niet instaat om zelf te lopen."

"In welk dorp zagen jullie dat precies, als ik vragen mag."

 "Dat moeten we geheim houden, want anders zullen er allemaal fans op af komen."

"En hebben jullie nog meer rare dingen gezien sinds ze daar zijn?"

"Nou ja, de volgende dag zagen we dat One Direction op onverklaarbare reden door het dorp heen aan het rennen waren. Ook hoorden we veel geschreeuw komen uit het huis."

"Dat is raar, en wat denken jullie dat er aan de hand is?"

"We weten het nog niet zeker. Maar we denken dat de jongens daar iemand vast houden."

"Dat is wonderbaarlijk nieuws! We hopen da-"

En ik zette de tv weer uit.

Dus, de mensen zijn er achter gekomen dat ik hier vast zit. Waarom komen ze dan niet het huis binnen stormen? Ik wil hier echt weg!

Ik trek het echt niet meer.

Oke Liam is wel echt heel aardig, echt heel erg. Maar Louis...

Ik. Haat. Hem.

One Against Five (One Direction Dutch Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu