My Unforgetabble Summer

Part 1: The Letter

Sikat na ang araw ng magising ako. Masyadong napahimbing ang tulog ko sa bahay ng Lola ko. Dito ako nagpupunta kapag summer kasi maraming puno ng prutas dito, malamig ang  hangin at nakakatuwa yong kanyang mga alagang hayop. Ito na ang nakalakhan kong summer vacation at hindi ako magsasawang bumalik dito tuwing summer at tuwing may pagkakataon ako para bisitahin sya.

"Chen" kumakatok si Lola sa pinto ng aking kwarto. 

Ngumite ako dahil malamang nakahanda na ang pagkain ng mga manok at sigurado syang nasa pintuan na ng bahay ang mga ito. Excited akong lumabas para makita na kung ano ang itinawag ni Lola.

"May sulat ka." ini-abot nya sa akin ang naka-sobreng sulat.

Agad ko iyong binuksan dahil nagtataka rin ako. Sa panahon ngayon kasi hindi na uso ang mga sulat-sulat but I finds it cute. First time na may sumulat sa akin maliban sa billing ko sa internet o kaya ay billing sa kuryente at tubig sa bahay na inuukupa ko kaya naman ay na-curious din akong buksan na agad yon. And it's true that curiousity kills you.

Dear Chen,

It's me Kingsley, long time no see. How are you doin?

Anyway, I wrote bcoz, I want to invite you for a summer vacation in an island with me for my research. I want to be with you to unveil the secret of that island. My flight or maybe our flight will be tomorrow, 11:00 AM. You don't have to pack a lot of things let me handle it. All you have to do is to met me at the entrance of the airport. See you there, hope to see you there.

Let's have summer together.

Love & Kisses,

Your Bestfriend

"Si Kingsley? Yong hinayupak na yon? Matapos nya akong iwan after college ay hito sya at feeling close sa akin? Shit!" agad kong itinapon sa basurahan ang kanyang sulat.

He was my long lost bestfriend. Elementary pa lang ang magkasama na kaming dalawa. We planned to go to US para magtrabaho after college but right after the graduation ay nawala na lang sya na parang bula. Di na mahagilap. Block sa facebook, nagpalit ng number at lumipat ng bahay. Sobrang inis ko sa kanya kaya kinalimutan ko na sya tapos ngayon susulat-sulat sya asking me to take a vacation with him. WTH!

Naisip ko, bakit naman magyayaya ng trip yon? Anong meron? Saka ko naisipang kunin ang sulat at ayon, may nakalagay na ticket na kalakip ng kanyang sulat.

"Shit talaga oh."

Kinuha ko ang sulat at agad nag-empake ng mga gamit.  Mga personal belongings lang ang dinala ko. Gusto kong subukan yong sinasabi nyang "Let me handle this."

Agad akong nagpaalam sa Lola ko. Sabi ko sa sarili ko, I want to ty something else. And so this is it.

Pagdating ko ng airport nakita ko sya agad and take note, ang lapad ng ngiti nung mokong akala nya siguro tuwang-tuwa ako sa ginawa nya.

"Hi best." he met me with an open arms.

Pero syempre iba naman pasalubong ko. Sinapak ko sya deretso sa mukha nya sa sobrang pagka-inis ko sa kanya.

"Ouch!" sapo nya ang mukha nya na dinaanan ng kamao ko. "What's wrong with you."

"What's wrong with me?" balik tanong ko sa kanya.

'Ano ba problema mo? Ang sakit nun huh."

"Galit?"

"Ok, I'm sorry. Ok na?" itinaas nya ang kanyang mga kamay para sabihin sa aking surrender na sya.

"I'll make your summer a kind of a hell."

"I know you hate me for leaving you, pero kaya nga kita ininvite to come with me para makabawi ako sayo."

"And you expect me to thank you for that?"

"No, I mean. Gusto kong bumawi kaya pagbigyan mo na ako." sumamo nya sa akin.

"Don't care." saka nagpatiuna na ako sa lobby.

Agad naman syang sumunod sa akin sa may lobby. Isang oras na maaga kami kesa sa flight namin kaya sa lobby na muna daw kami maghihintay.

"So how are you?" aniya sa akin

"At tinatanong mo talaga ako nyan?"

"Masama bang kumustahin kita?"

"Well, I'm fucking good after you left me damn alone." hindi ako sanay mag-trash talk pero nagawa ko iyon para ipaabot sa kanya na hindi ako natutuwa sa mga ginawa nya.

Natahimik lang sya.

"Ang dami na ang bago sayo." puna nya. "Hindi ka naman nagsusuot dati ng ganyan eh." puna nya ulit sa damit ko. 

Naka-shorts lang ako at may nakataling chekered na jacket sa beywang ko at naka-sando ng puti. Haler! It's summer at isa pa nagmamadali ako kanina kaya ito na naisuot ko.

"Then?"

"Pansin ko lang."

"So?"

"Nothing."

"Stop talking to me, hindi ako natutuwa sayo." sabi ko.

"Ok." aniya lang. "Sorry."

"Sorry? Yon lang ang sasabihin mo?"

"Ano pa ba ang sasabihin ko other than sorry?"

"Oo, wala ka naman talagang alam sabihin kundi yon, akala mo mapapatawad kita sa ginawa mo sa akin? The hell, pakamatay ka." inirapan ko sya.

"Hay! Matagal na nga tayong hindi nagkita eh gaganyanin mo pa ako."

"You deserve it."

"Ito na nga yong kabayaran oh." itinuro nya ang pumutok na labi nya.

"You expect me to say sorry for that?"

"No." maikli nyang sabi.

"Good." sabi ko lang saka ko sya tinalikuran.

"Chen naman eh."

Nilabas ko middle finger ko at itinapat iyon sa mukha nya. Hindi na sya nakapagsalita habang nabubuntong hininga. Malamang nagsisisi na syang inimbitahan nya akong sumama sa kanya. Magdusa sya, kasalanan nya to kaya pagdusahan nya. Hindi ako mapupunta doon at the first place kung hindi sya sumulat-sulat sa akin, so bare the consequences.

Sinubukan nya ulit akong kausapin pero hindi parin sya nagtagumpay na kausapin ako ng matino. And so, he keep himself away from me hangga't maaari ay yong hindi ko sya maririning magsalita para may peace on earth kaming dalawa.

After that, hindi na kami nag-usap na dalawa hanggang sa tawagin na yong flight namin. Hanggang sa makapasok na kami sa eroplano ay deadma lang kaming dalawa. Hindi narin nya ako kinausap. Ayaw na nyang masupalpal ko kaya nga mas makakabuti naring hindi sya magsalita. Nasa likuran nya ang upuang inuukupa ko. MAs mabuti narin ng hindi na kami magkitang dalawa for the meantime.

Take off.