Kara Kutu

Bölüm 11

Bu daha başlangıç!

"Bana anlatmak istediğiniz bir şey var mı?!"

Beklenen sorum karşısında Young Nam ve Bong Cha tedirgin yüzlerle birbirlerine bakmaya başladılar.İkisinin de açıklama yapmaya korktuğu her hallerinden belliydi.Bense bu bekleyiş karşısında sakin tavrımı git gide kaybediyordum.

"Bekliyorum!"dedim gözlerimi sert biçimde her ikisine dikerek.

Kimin anlattığı önemli değildi.Önemli olan daha fazla aptal yerine koyulmadan gerçeğin bana anlatılmasıydı.

Bakışlarım karşısında ilk pes eden Bong Cha oldu ve açıklama yapmak için ağzını açacakken Young Nam konuşmaya başladı.

"Önemli bir şey değil.Sanırım yine Jin Ae ile tartışmışlar.Sinirini çıkarmak için sataşması bizi kızdırdı.Yakında düzelir..."dedi her zamankinden farklı samimiyetsiz bir gülüşle…

Ağzımı sımsıkı kapatıp burnumdan nefes almaya başladım.Ağzımı kapadım çünkü söylemek istemediğim kötü şeyler söyleyebilirdim bu sinirlilikle...Hiçbir şey söylemeden sert bir şekilde Bong Cha'ya döndüm.

Belki o gerçeği söyler...Bong Cha...

Ama Bong Cha benimle göz göze gelmeye korkuyordu.Gözlerini kaçırarak Young Nam’ın devam ettirmekte ısrarlı olduğu bu yalana dahil olup gerçeği benden o da saklıyordu.

Gözlerim dolmaya başlamıştı.Derin bir nefes alıp yutkundum.Gözlerimden yaşlar dökülmeye başlarken:

"Her şeyi duydum..."dedim sakin bir ses tonuyla...

Bong Cha ve Young Nam cevabım karşısında donakaldılar.İkisi de söyleyecek söz bulamıyorlardı.Hemen çantamı alarak kapıya doğru yöneldim.

Bir an önce buradan çıkmalıyım!

Kapıyı açtığımda karşıma her zaman tanışmak istediğim kişi Young Nam'ın annesi çıkmıştı.Neler olduğunu anlamaya çalışan gözlerle yüzüme bakıyordu.Gözyaşları gözlerimden süzülürken sadece "Özür dilerim, iyi günler!"diyebildim.

Koşarak bahçenin kapısına doğru ilerledim.Arkamdan Bong Cha'nın ve Young Nam'ın seslenişlerini duyabiliyordum.

Duramam...Gitmeliyim!Aptal yerine koydular beni!

Bahçe kapısından çıkıp kapının önünden geçen ilk taksiye bindim ve hemen ardından çalan telefonumu kapadım.

"Elit kız yurduna lütfen!"

Yurda gitmek pek akıllıca mı şimdi Ada?!Hei Ryung'la nasıl yüz yüze geleceksin?

Ama onunla konuşmam gerekiyor.Hei Ryung benim en yakın arkadaşım!Her şeyi bana anlatacaktır...

Aptal mısın Ada?!Kız her şeyi planlamış ve saklamış!Senden nefret ediyor!!

Her şeye rağmen onunla yüz yüze gelmek istiyorum...

Ahh Ada!!

Yurdun önüne geldiğimde hızlıca taksiden indim.İçimi derin bir korku kapladı.

Ya Bong Cha ile konuştuklarını yüzüme karşı söylerse?Kaldırabilir miyim onun bu öfkesini?

Birkaç dakika önceki cesaretimden eser yoktu şimdi...Kalbim deli gibi hızlı atıyordu.Yolu uzatmak için, asansörü kullanmak yerine merdivenlerden yürümeyi tercih ettim ama beş dakika sonrasında 2.katta bulunan odamın kapısındaydım.

Sakin ol Ada!Ya şimdi ya da hiçbir zaman!

Sağ elimi kapının koluna uzatıp ani bir cesaretle odanın kapısını açtım.İçeride hiç kimse yoktu, ışığın açık olmasına rağmen...Odaya girip yavaşça kapıyı kapattım.