Kara Kutu

Bölüm 13

Gerçekten bu kadar kolay olacağını düşünmedin değil mi?

Nasıl yani?!Young Nam artık ünlü mü?

Menajer Ho'nun eliyle ağzını kapatıp hafifçe öksürmesiyle Kwang Ho, kendini toparladı ve şaşkın bakışlarını bir kenara atıp gülümseyerek kameralara döndü.

"Üniversiteden bir rakibimin olması harika!" dedi yapmacık bir gülümsemeyle.

Gazetecilerin yüzlerinden istedikleri cevabı almadıkları belliydi.İçlerinden biri ani bir kalkışla:

"Yeni idol, duyumlara göre sevgiliniz Ada'nın sınıf arkadaşıymış.Sevgiliniz Ada yoksa onu tanımamazlıktan mı geliyor?"dedi Kwang Ho'ya imalı yarım gülüş atarak.

Kwang Ho, gazetecinin bu tavrı karşısında sinirlenmeye başlamıştı.Yüzündeki yapmacık gülümseme giderek daha da sahteleşiyordu.

Her şey benim yüzümden mahvolacak!

Yapman gereken tek şey var Ada!

Kwang Ho'nun konuşmasına fırsat vermeden yüzüme sahte bir gülümseme takınıp:

"Evet sınıf arkadaşım, ön sıramda oturduğu için tanımamam imkansız"dedim kendimden emin bir tavırla.

Muhabir yeni sorusunu sormaya hazırlanıyorken Menajer Ho hızlıca araya girdi.

"Evet!Herkes sorularının cevabını aldığına göre basın toplantısını burada sonlandırabiliriz"dedi karizmatik gülümsemesiyle.

Hep beraber basını selamlayıp arabamıza döndük.Kwang Ho ağzını hiç açmadan arka sol koltuğa oturdu ve konuşmama fırsat vermeden bakışlarını cama doğru çevirdi.

Konuşmaktan harika kaçış!

"Harikaydın!Durumu çok iyi bir şekilde kurtardın."dedi Menajer Ho,ön koltuktan başını bana doğru çevirip gülümsedi.

Daha sonra camdan dışarıyı seyreden Kwang Ho'ya dönüp:

"Yoksa yeni idol korkuttu mu seni?"dedi alaycı bakışlarla.

Kwang Ho, soru karşısında aniden  döndü ve:

"Korktuğumu da nereden çıkardın?!"dedi kaşlarını çatıp sesini yükselterek.

Hemen ardından yüzünü tekrar cama çevirdi benle göz göze gelmemeye çalıştığı her halinden belliydi.Bu durumu fark eden Menajer Ho kafasına bana doğru çevirdi.

"Sence de öyle değil mi Ada?" dedi göz kırparak.

Kwang Ho, bu sefer yüzünü dönmedi ama camdaki yansımasından yüzünün üzgün bir hal aldığını görebiliyordum.

"Bence korkmasına gerek yok!Kwang Ho en iyilerden!" dedim coşkulu bir ses tonuyla.

Kwang Ho, yine yüzünü dönmemişti ama bu sefer camdan üzüntüsü yerine gülümsemesi yansıyordu.Benim de yüzümde gülümseme oluşmuştu.Dikkatli bir şekilde Kwang Ho'ya bakıyordum.

Gerçekten harika bir gülümsemesi var ama neden o mutlu olunca ben de mutlu hissediyorum?Bu aşk mı yoksa yardımlarından dolayı minnet duymak mı?

Kafamı Kwang Ho yönünden çeviriyorken Menajer Ho ile göz göze geldim.Her zaman ciddi,karizmatik bakışlar atan adam artık bana muzurca gülümsüyordu.

Acaba hissettiklerimi anladı mı?

Aptal Ada!Bu kadar belli edecek ne vardı ki?!

Utanarak hızlıca başımı kendi tarafımdaki cama çevirdim ve dışarıyı izlemeye başladım.

***