Kaldığım yerden devam ediyorum.Bu kez anneannemin evine geçmek istiyorum.Anneannemin evinin altında şehit olduğunu biliyoruz ve biz onu rahatsız edersek o da bir şekilde bizim rahatsız ve huzursuz olmamıza neden oluyor.Ancak olan şeyler şehitlerden ibaret değil.Bu yaz bir gece kuzenlerimle ve dedemlerle otururken benim Almanya da olan küçük kuzenim dedeme bu şeylerden bahsediyordu.Dedem de köyde kendi yaşamış olduğu olayları anlatıyordu.Dedem köyün muhtarıydı ve bir gece saat 02.00-03.00 sıralarında eve gelirken bizim evin arkasında tek başına bir adamın dikildiğini görmüş.Ona önce Türkçe sen kimsin ne istiyorsun birşey mi var demiş cevap alamamış.Sonrasında Bulgarca sormuş ve yine cevap alamamış dedem yaklaştığında adamın yüzünün olmadığını görmüş ve bir anda yok olmuş.Dedem eve doğru hızlandığında ensesinde onun nefesini istemiş bir noktaya kadar onu takip edip sonrasında gitmiş.Bir yerden sonraya geçememiş.
Bir gece yine anneannem gece uyanmış ve acaba sabah ezanına az mı kaldı öyleyse abdest alayım ezanı bekleyeyim düşüncesiyle camiye bakmak için perdeyi açmış o da o adamın karşıda dikildiğini ve bizim eve baktığını görmüş,bizim eve doğru gelmeye başlamış adam ve anneannem dua okumaya başlayınca yok olmuş. İşte dedem bunları anlatıyordu.Lohusa iken dedemin rahmetli annesini ki bende çok severdim 3 sene önce kaybettik onu çok değerliydi benim için neyse sözün kısası lohusayken onuda almışlar dedemin babasını öldürmeye çalışmış ama rahmetli büyük dedem çok alim bir insanmış kuran-i kerimi,peygamberleri,duaları çok iyi biliyormuş ve onu alan cinleri çıkarmış içinden.Babannem kendine geldiğinde bir kadının adını vermiş o gelmişti beni almaya ve seni öldürmemi söyledi demiş.Dedem neden ne yaptın sen demiş akşam ezanından sonra bir noktayı göstermiş oraya çocuklarının küçük tuvaletini döktüğünü söylemiş biz bunları konuştuğumuz gece dedemler yattıktan sonra o an orada olmayıp dinleyemeyen kuzenim bana tekrar anlattırdı ve hayatımın en korkunç anlarını yaşadım.Hiç bir zaman teyzemin evinde gördüğüm o şeyde bile bu kadar korkmamıştım dua okuyamadım,ayağa kalkamadım dizlerim tutmadı bildiğiniz.Tam bu kadın olayını anlatırken babannenin küçük abdesti döktüğü yere baktım saat gecenin 3'üydü ve orada bir kadın dikilmiş soluk beyaz tenli bir kadın duvarın arkasından bize bakıyordu.Hemen gidip annemi uyandırdım o geceden sonra köyde kaldığımız her gece beni,annemleri,kuzenlerimi rahatsız ettiler.Kapılara camlara vuruldu annem kalkıp bakıyordu kimse olmuyordu. 2 rekat namaz kılıp yatıyordu ancak öyle uyuyabiliyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN SAHİPLERİ
Horrorİnsanoğlu;inananlar ve inanmayanlar olarak ikiye ayrılmıştır.Biz inananlara göre gecenin ve gündüzün tek ve ortak bir sahibi vardır.Tüm mülklerin himayesi ondadır.Korkutuğumuzda,üzüldüğümüzde her birimiz ona sığınırız.Omuzumuzun üstünde bir ele ihti...