SONSUZLUĞA YOLCULUK

♡Huzur ♡

Akşam yatmadan önce hep dua ederim." Allahım sen beni sabah namazına kalkanlardan eyle " derim. Ve her sabah namazına kalktığım da camları açarım. Melekler eve bereketini bıraksın diye. Bazen annem benden önce kalkar o açar hatta. Ezan bitene kadar dua ederiz. Öyle güzel şeydir ki bi hevesle kılarız. Bir huzur dolar içime anlatamam. Bunun tarifi yok. Işte o gün yaptığım şeylerden anlam çıkartırım. Çünkü her işe  bismillah diyerek başlamışımdır. Her namazı vaktinde kılmışımdır. Ve o gün mutlaka kur-an okumuşumdur. Işte gece olduğu zaman da huzurlu uyuşumun sebebidir bunlar... Bilirim o gün Allah' ın himayesinde olduğumu, içim rahattır. Bir de o an yağmur yağıyorsa herşey tamamdır ışte. Balkona çıkarım. Çekerim o mis gibi toprak kokusunu içime. Böyle ciğerlerim bi güzel bayram eder :) Çoğu insan sevmez yağmuru. Nedendir anlamam. Eğer o an dışarıdaysam, hiç içeri girmem. Bereket yağıyor, neden kaçayım? Değil mi? Her yerim ıslanır ama değer bu güzelliğe. Eğer evdeysem de, açarım camımı, koyarım bir çay ve alırım elime kitabımı. O şırıl şırıl seste okumaya başlarım her sayfasını keyifle...
Mutluluk da bu değil midir ki zaten. Ben bir kıyafet aldığım zaman mutlu olmam, ben bir hediye alındığında mutlu olmam, ben göz boyayacak şeylerden mutlu olmam. Ben karşılıksız işlerden mutlu olurum, ben bi yetim sevindiği zaman mutlu olurum, ben bi hayır işlendiğinde mutlu olurum, ya da namaz kılan Allah yolundan hiç ayrılmayan insanlarla iç içe olduğum da mutlu olurum ve aklınıza gelebilecek bu tür şeyler. Işte bunlar bana sonsuz mutluluk verir. Yok kıyafetmiş, yok hediyeymiş. Dünya malı  neden beni mutlu etsin ki? Beni mutlu eden ictenliktir. Beni mutlu eden secdedir. Çünkü yere fısıldarsın ve  arş-ı ala duyar...