SONSUZLUĞA YOLCULUK

-Mutluluk-

Mutluluk deyince, aklınıza neler geliyor? Biraz düşünün. Benim aklıma birçok şey geliyor. Kelimelerin kifayetsiz kalacağı birçok durum...
Yakının ya da herhangi bir arkadaşın sana bir hediye alır, ya da sürpriz yapar. Kendin için çok mutlu olursun. O hediyenin, sürprizin senin için anlamı çok büyüktür değil mi? Çevremizdeki çoğu kişi bu durumdan mutlu olur aslında. Ama bana kalsa ne biliyim, açıkçası tabi ki de mutlu oluyorum ama bir yandan da suçluluk duygusu. Neden diceksiniz? Günümün yarısı her ne kadar ders çalışmakla, namazla geçse de diğer bir yarısı instagram ya da facebook da dolaşıyorum. Dolaşırken birçok şeye şahit oluyorum. Evsiz bir çocuğa verilen bir ayakkabı,karnı acıkan bir çocuğa verilen bir ekmek, sırf çocuklarının karnı doysun diye kendi kıyafetlerini yamalayıp çocuklarını besleyen adamın gururu ve daha birçok durum. Işte bu yüzden suçluluk duyuyorum. Bana verilmesin. Kimsesizler yurduna bağışlansın, yolda ki küçüğüme verilsin, helal ekmek peşinde koşan babaya verilsin. Onları öyle görünce ben aldığım hediyen açıkçası pek mutlu olamıyorum. Eee haliyle karşında ki insan sana hediyeyi aldığında, istemiyorum da diyemiyorsun. Durumdan memnun olmuş gibi bir sırıtış. Duyun beni dostlarım, bana değil ihtiyacı olanlara. Hem sevaba da giriyorsunuz, en güzeli de bu değil mıdır zaten... :) sizinle paylaşmak istedim :)