(12) Mixed Emotions

159 42 21
                                    

Chapter 12: Mixed Emotions

“Hindi ako naniniwala sa love at first sight oh sa kung ano mang shit na ‘yan pero noong nakita kita kinain ko lang lahat ng sinabi ko…”

When we got there I was kinda shocked when I saw a tent. Wow. Hindi naman siya ganun kalaki pero pwede ng magkasya ang dalawang tao. Ang cool naman. Kumalas ako sa pagkakahawak niya sa kamay ko at tumakbo papuntang tent. Natutuwa talaga ako! Gusto ko kasi yung mga ganito, yung moment na nasa labas ka lang tapos nagsstar-gazing ka. Man, sarap sa feeling.

Pagsilip ko sa loob aba kumpleto, ang daming pillows tapos may blanket pa. Really. Is there any occasion? Or pinaghandaan niya talaga ‘to? How come? For pete’s sake he’s sick! I looked at him whose smiling at me widely.

“You liked it?” He asked me.

“No.”

He suddenly frowns. “Why?” and then he pouted.

I instantly smiled at him. “I love it!” I clapped my hands na parang bata.

He sighed. Tumawa siya at lumapit sa akin sabay gulo sa hair ko. “Silly.”

 “Ano bang gagawin natin dito?” I asked him.

“Gagawa ng baby bear.” Cool niyang sagot.

I glared at him. “Joke!” Sabay tawa niya.

“Ano nga kasi? Tsaka bakit ba tayo nandito? May sakit ka pa baka mabinat ka!” Hinawakan ko ang noo niya. Napatulala naman siya at biglang namula. Natawa tuloy ako. “So gay!”

Inirapan niya lang ako pero nakangiti pa din siya. “Your ploy is too cliché Max.”

“Ha?”  

“Too cliché, yung sasabihan ng babae iyong lalaki na bakla para mahalikan siya neto. Tss. Tell me, nabitin ka ba kanina?”

Sinapak ko na. “Kapal ng mukha mo! Eew kaya!” Wait, I sounded like a girly-girl yata doon? Ahhh! Nakakainis kasi pinaalala niya pa. Bigla ko din tuloy naalala. Bwisit. Nakakawa-poise.

“Makaeew to! Ikaw nga yung—“

“HEPPPPPPPP! Stop! I don’t want to hear anymore about that!”

Tawa lang siya ng tawa doon. I do aware that I’m blushing. Thank you very much Villareal. Bakit ko ba kasi ginawa iyon?! ‘Nakakahiya ka Max’ sabi ng alter ego ko.

I glared at him once again. Umayos naman siya. “Okay okay. Ang totoo niyan… dito talaga tayo gagawa ng baby bear.”

Yung nakakainis? Etong lalaking ‘to!

Inirapan ko siya. “Ha?! Seryoso ka ba? Para saan pa ang kama... m-o?” OOPS. TELL ME! I’M NOT THE ONE WHO SAID THAT. AM I?

He's gawking at me and later on he laughed like there’s no tomorrow. “Naks! Hindi ako aware. Gusto mo ba sa malambot babe?”

“Ikaw na maharot ka tigil-tigilan mo ako sa kakababy bear mo ha tsaka.. tsaka.. ano spur of the moment lang yung sinabi ko! AARRRGH!” I suddenly pinch his cheeks para tumigil na siya kakatawa doon. Haha!

“Awch—Mashakit.” Sabi niya habang parang maiiyak na. Oops I forgot may sakit nga pala ‘to. Parang wala naman kasi pero mainit pa din siya eh. Pasaway.

Binitawan ko naman. Hala! Namula. Uh-oh.

He glared at me. Nagpacute naman ako sa kanya baka effective eh. Umiwas lang naman siya ng tingin sabay may binulong hindi ko naman narinig.

“Tsk. Joke lang naman kasi. Nandito po tayo dahil nalaman ko na gusto mo ng mga ganitong scene. Naisipan ko lang namang gawin ngayon.” Sabi niya habang nakatingin sa akin.

Crash and BurnsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon