One Last Chance..

CHAPTER TWENTY-NINE

Naging maayos ang pag uusap nilang mag ama.Naintindihan na din ni Rain yung sinabi naming paliwanag kung bakit ngayon lang nagpakilala ang daddy niya.Tama ang sinabi ni Leighton sakin,higit kanino man ako ang dapat makaunawa kung gaano kahirap ang lumaking walang ama.Inaamin kong masyado akong nabulagan ng galit kaya hindi pumasok sa isip ko na ipakilala siya sa anak namin.

ANAK NAMIN..kanina habang nababanggit ni Leighton ang mga katagan yun ay hindi mo maiwasang matuwa dahil nararamdam kong tanggap na niya ang anak ko.Alam kong mahal niya ang anak namin.Hindi ko pa din natatanong sa kanya bakit alam niya kung nasaan kami.Sinusundan kaya niya kami?Hindi ko tuloy maiwasang maalala noong umalis kami sa maynila,palagi kasi akong may nararamdamang nakasunod sakin pinagsasawalang bahala ko lang yun dahil alam kong walang nakakaalam kung nasan kami.

Mommy.,let's go! momsi and popsi are waiting for us..

Okay.,I'll be there in a bit..

ok mommy,we'll wait for you downstairs.

Habang palabas kami ng bahay ay sinimplehan ko ang pagkausap kay Leighton para hindi kami marinig ni Rain..

Dapat ba talaga kasama ako? hindi ba dapat si Rain lang dahil hindi naman ako part ng family niyo.Nanay lang ako ng anak mo..

Exactly..you're the mother of my child..so it makes you the part of the family babe..

Ay ewan ko sayo..Nanay lang ako ng anak mo,hindi mo ako girlfriend o asawa.Wala tayong relasyon!

Yun lang ba ang inaalala mo?Kung papayagan mo lang ako na manligaw sayo pwede kitang maging girlfriend tapos eventually you'll become my wife..Isn't it great?

Nah!ligawan mong mukha mo.Hindi ibig sabihin na tinanggap kita bilang ama ng anak ko ay tanggap din kita sa buhay ko.I still hate you just so you know.,

Yeah,i know..malungkot na sabi nito..

For now,can you forget that you hate kahit just for tonight lang?Na pamilya tayo ngayong gabi? ikaw ako at si Rain..Let's not ruin Rain's happiness..Isantabi muna nating ang mga issues natin kung ok lang?

Yeah you're right..masyadong masaya ang anak ko ngayon para sirain lang natin yun.

Anak natin..Naghirap din ako paggawa niyan kaya sating dalawa yan!Diba tayo ang bumuo diyan?

Hindi ko napigilang pamulahan ng mukha sa sinabi niya.Mabuti na lang at papasok na kami sa bahay nila kaya hindi na niya napansin.

Momsi!Popsi! we're here..! masiglang sigaw ng anak ko..

Oh!come here apo.Naghanda ako ng food na mga favorite mo at ni mommy mo..

Thanks momsi,you're the best!

Thank you tita for inviting us..nahihiyang sabi ko,,

No iha,Thanks to you for allowing my son to be part of Rain's life.You don't know how much it means to me..to us..

Napatingin ako kay Rain habang nilalaro ng lolo at daddy niya..

Your welcome po.,Masaya naman po ako sa naging desisyon ko dahil nakita ko kung gaano kaligaya ngayon si Rain.Alam ko kung gaano niya kagustong makilala ang daddy niya.Hindi ko lang magawa nuon dahil nabubulagan ako masyado ng galit.Hindi niyo naman po ako masisi dahil na rin sa muntik ng mawala ang anak ko dahil sa binalak niyang palaglag ang bata.

Naikwento na niya lahat sakin iha lahat ng nangyari.Humihingi ako ng tawad para don.Umaasa din ako na sana mabigyan mo siya ng pagkakataong magpaliwag sa mga nangyari.Umaasa ako na magka ayos pa kayo.,

Hindi pa po siguro ngayon tita.Hindi pa po ako handa.Pinayagan ko na siya na makilala ang anak niya.Yun pa ang po ang kaya ko.

Ok iha,naiintidihan ko.,