ARMED

6.BÖLÜM

Bölümü okuduktan sonra yorum ve voteleri unutmayın. Okurcanlar :)

İlk kitabımın,
İlk ithafı sizindir
@Yarenyildiz16 ve @guresci_piskopatkiz desteğiniz ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim.

Sekiz Yıl Sonra~Günümüz

Gözlerim yine aralandı, büyük bir istekle, yepyeni bir güne, yine kalbim de bir umut. Evet, sanırım kalbim umut taşımaktan yorulmayacak bana küflü, ölü umut taşıtmaktan vazgeçmeyecek!
Peki ne mi bu umut ?
Tabi ki gün içinde uyumama, ve tüm duyguları doruğa kadar, sonuna kadar yaşama umudu. Eğer ki bugün uyanık kalabilirsem tek bir şey yapmak istiyorum sadece bir hayalimi gerçekleştirmek.
Hayalim ne mi?
'Uzaydan dünya ya atlamak' değil. 'Kayak yapmak' hiç değil. 'Paraşüt dalışı' desem alakasız olur.
Benim hayalim hikayeme aykırı bir şey yapmak değil. Hikayemin en önemli kurgusunu yaşamak DUYGU. Bunu herkes bilir, herkes yaşar ve herkes yapar. Eğer okuduğun hikaye sana duygu vermezse, sende haz uyandırmazsa, seni heyecanlandırmazsa, okuman için bir neden belirtmezse, O yaşamın içine girip adapte olamanı sağlamazsa hemen vaz geçersin, O sana okumak için bir neden uyandırmayan hikayeden. Bunu bende yaptım. Söyler misin? Ben neden yaşıyayım bu hikayeyi, hemde kendi hikayemi. Hiç bir duyguyu yaşayamayan. Yaşamak istedikçe, çırpındıkça UYUYAN. Duyguların sadece isimlerini bilen ama içeriğini bilmeyen bir robotum bunun dahası var mı? Neden yaşıyorum ki ben.Anlam dahi yükleyemiyorum duygulara, hayatın güzelliklerine karşı hep savunmadayım. Sanki duygular bana karşı sürekli savaş halinde bu çok anlamsız.Gerçekten yaşamıyorum yaşıyor muyum ki onu bile bilmiyorum. Ah! Neydi??? Neydi yaşamanın belirtileri. Bulduuum. Kalbin atması. Tamam doğrudur kalbim atıyor. Ama sadece atıyor dedim ya bana hiç bir şey hissettirmiyor. İzliyorum, okuyorum, etrafımda şahit oluyorum. Erkeğin kıza 'Seni seviyorum' demesini. Kızın mutluluğunu ışıl ışıl parlayan gözleriyle belitip, 'ben de seni seviyorum AŞKIM.' demesini.Sevmek mi? Aşkım mı? Ne kadar da yabancı iki kelime.Söylemekten dilimde tüy bitti ama ben sadece izliyorum, görüyorum ve her şey yüzeysel. Bana hissettirmiyor, kalbimi çarptırmıyor, beni heyecanlandırmıyor, karşımdakinin yüzüne bakarken O gözleri iliklerime kadar titretmiyor beni. Anlıyor musunuz? Hissedemiyorum zaten hissettiğim an da uyuyorum çünkü ben Narkolepsi hastasıyım. Biliyorum ve bu yüzden canım acıyor. Söz konusu duygu olunca kalbim sıkışıyor, nefes alamıyorum. Ve ben duyguları hissetmek yerine uyuyorum hem de hiç uyumak istemediğim kadar, direniyorum hiç direnmek istediğim kadar, yaşıyorum hergün hiç yaşamak istemediğim kadar. Böyle yaşayamıyorum yani uykulu yaşayamıyorum. Narkolepsi olduğum günden beri ani bir olayda tepkisiz kalıyorum, insanlar konuşuyor duyorum,hissediyorum ama hayır tepki veremiyorum. Benim derin bir uykuda olduğumu düşünüp başımda söyledikleri cümleler beynimin her lobunda yankılanıyor. Bunları düşünmek dahi anlamsız. Ben artık duygularımı istiyorum. Sadece duygularımı çok mu şey bu? Duygularını istemek. Belki normal insanlar için en kötü duygu olan acı, hüzün, üzüntü duyguları benim yaşamak istediğim ilkler arasında. Mesela ağlamak istiyorum, kalbimin hüzünlüyken atışını hissetmek istiyorum, belki imkansız ama gözüme gram uyku girmesin istiyorum. Güzel duyguları da yaşamak istiyorum. Aşık olmak gibi. Belki aşık olmak bir duygu değildir de dedim ya çok yabancıyım hatta çok uykuluyum her şeye karşı.
Bazen kalbim heyecanla atsın, sesi tüm dünyada yankılansın istiyorum, damarlarım da kan değil de enerji, aşk, mutluluk, adrenalin, hüzün, mutsuzluk, aşırı kıskançlık taşınsın istiyorum. Sadece istemekle kalmak istemiyorum, yaşamak da istiyorum, istiyorum çünkü ARZULUYORUM yetmez mi?
Hissizim dostlar hissiz...
Her olayda, her ortamda hayat 1-0 yenik olduğumu söylüyor bana. Bulunduğum her atakta bana sen güçsüzsün geri çekil diyor. Demekle kalmıyor, hatırlatıyor. NARKOLEPSİ hastası olduğumu hatırlatması gibi. Sanki gün geçtikçe duygularımın sömürüldüğünü hissediyorum. Bilir misiniz bu duygu yu? Şu hiç yaşayamadığınız duyguyu...
Ne kadar kabullenmiş, o yokmuş gibi yaşamaya çalışsamda işe yaramıyor, çünkü varlığını her zerremde hissediyorum, hissettiriyor. Ben ölenedek hissedeceğim NARKOLEPSİ'Yİ...