When Landi Meets Hinhin (Published)

Landi: 39

Happy 25k sa WLMH! :">

Please follow me on twitter! @StraberryBlends

Sorry kung mejo late na ng UD mejo busy kasi and daming nangyari netong mga nakaraan eh. :)

Salamat sainyo guys! I really loves youuuu :)

Dedicated to kay Clarine my Bestfriend. Bebe gerl, nasan ka man, I love you forever okay? May you rest in peace. Don't worry we'll meet again. <3

Please Read, vote and comment!

xxxxxxxxxx

AKANE's POV

"Its hard to forget someone whom you've imagined spending your forever with. Masakit kasing umasa ka ng matagal tapos wala naman pala. Yung lahat ay puro kasiningalingan lang." Sabi sakin ni Mikee.

Andito ako ngayon sa garden at nagmumukmok. Nakita ko na naman kasi yung mga pictures namin ni Nico eh. Mahirap nga. Sobrang hirap kalimutan yung taong minahal mo ng matagal pero ginago ka lang.

"I know. But hindi pa rin siya mawala sa isip ko eh. I need to do something to get him out of my mind." Sagot ko sakanya.

"Go and date a guy." Suggest niya.

"Date a guy? For real? after ng nangyari sakin? Oh geez no way!" tanggi ko sakanya.

"Oh ano? ramdam mo yung naramdaman ko nung kayo nag suggest ng ganyan nung nagbreak kami ni Klyde. Psh. Kala mo madali no? Hirap kaya!" Pagtataray niya sakin

"Whatever. Asan na ba si Marian? Bat ang tagal? May duty pa tayo sa Bubbles eh." Reklamo ko.

"Yeah, yeah. Magkita na lang daw tayo sa shop. Dala na niya yung costumes naten" Kyaaaa~ Yung costumes namin *u*

May nadagdag kasi na attraction sa Bubble's Cafe at ayun ay ang live performance ng mga staff *O*

Punta din kayo hihihih.

"Tara na pala wala naman pala na tayong inaantay dito eh" sabi ko sakanya at niligpit na yung mga pictures namin ni Nico.

Di ko magawang itapon o sunugin dahil yun lang ang tanging bagay na natitira sakin eh.

Alam ko masakit but I learn how to let go those things that gives me so much pain.

pagkarating namin sa shop ay marami ng tao kaya nagmadali kami sa pagpeprepare para sa performance namin

Sasayaw lang naman kasi kami ng IGAB ng Girls Generation.

"Ang tagal nyo naman" Bungad samin ni Marian pagkakita namin sakanya

"Sorry ha? May inintay pa kasi kami yun pala dito na pupunta" Please note the sarcastic tone.

pagkatapos namin mag-ayos ay dumiretso na kami sa improvise na mini stage sa shop.

Isa isa na kaming pumwesto at ilang minuto lang ang inantay namin ay nagsimula na kaming magperform

May mga nag-aabot samin ng tip then I saw a familiar figure that enter the shop.

I stopped performing.

I was in shock.

She smirked like she knows how I will react when I saw her.

She's with him.

I found myself running to the backstage.

Akala ko okay na ang one month.

Akala ko makakalimutan ko na siya.

Akala mo nakamove on na ko but I was wrong.

Moving on is an everyday process..