EVDEKİ YABANCI (ASKIDA)

6.BÖLÜM

Arkadan bir kapi açılıp birşey yuvarlandı önlerine İlk başta ne olduğu anlaşılmasa da az önceki cesedin başıydı. Duru ve Deniz ağliyorlardı. Aden ve Kayra ise gördük lerinin şokunu yaşıyorlardı. Enis yaşadığı şokun etkisindeydi ama bu kızı tanımıştı.
Ablasina bakıp kekeleyerek "Bu kız, o kız değil mi?"

Aden'de diğer kızlar gibi cesede bakamıyordu ama kim olduğunu kardeşi Enis gibi o da tanımıştı.
Bu kız lise arkadaşı Cerendi.

Araları hic iyi olmamıştı, sürekli kavga halindeydiler.  Öğretmenleri bile sürekli kavga etmelerinden usanmıştı artık.  çözüm olarak da ikisinden birinin başka bir okula geçmesini önermişti ancak her ikiside kabul etmemişi. Okulun son günü bile olay çıkarmayı başarmışlardı. Aden o gün bütün okulun önünde     Ceren'e  " kızım ölüm sebebin ben olacam bas git.." diye bağırmıştı.
Aden'in o sözleri aklına geldikçe daha çok ağlıyordu.
"Ben, ben.." dedi. Nefesi kesiliyordu artık. Kayra kuzenine sarılıp sakinleştirmek için elinden geleni yapıyordu.

Aras bir kağıt parçası gördü yerde, hemen gidip o kağıt ı aldı ve okumaya başladı.

" Minik farelerim geç kaldığınızı söylemişmiydim.
Ahh evet tabi ki söylemiştim.

Tatlım neden üzülüyorsun o şımarık kız için. Dünya öylesi bi pislikten kurtulduğu için mutlu olmalısın.

Öyle değil mi?

Hem sen de ölmesini istemiyormuydun? "

Herkes dönmüş Aden'e bakıyordu. Aden goz yaslarini silip, Kayra'nin kollarından kenidini cekip, bağırarak

"Ben gerçekten ölmesini istemedim.
Ben sadece onu korkutmak istedim tamam mı."
Gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu, eliyle göz yaşlarını silip

"Eğer ben birini öldüreceksem o kişi sen olmalısın."
Aden olduğu yere çömelip Enis'e

"yemin ederim gerçekten öldürmek istemedim hiç, ben sadece gözünü korkutmak istemiştim."

sözleri bittiğinde Enis ablasının ellerini tutup "senin öyle birşey yapmayacağını hepimiz biliyoruz. Üzülme artık"

Kayra ve Duru'da Aden'e destek olmak için teselli cümleleri kuruyorlardi. Deniz'in araya girmesi ile hepsi toparlandı

"Teselli cümlelerinizi daha sonra kursaniz. Buradan çıkalım ben çok koruyorum"

"Deniz haklı hemen çıkalım. Bu pisikopatin ne yapacağı belli olmaz. Bizi buraya kilitler filan hiç belli olmaz." Denize hak veren Aras'dı ve o da haklıydı.
Buradan hemen çıkmazlarsa Gölge buraya kilitleyebilirdi.

Aden ayağa kalkıp Ceren'i gösterip
"O, o ne olacak? " dedi sesi titreyerek.

Aras kapıya doğru ilerlerken

"Bırakın öyle kalsın. Bugün kaldirmazlarsa yarın muhakkak kaldırırlar. Aksi halde her yeri ceset kokusu sarar."

Aras'in söyledikleri Gölge'nin planını yıkmıştı. Gölgenin planı bu değildi. Vücudundan ayrılmış o kafayı diktirecekti daha. Ve Aras oyununu bozmuştu. Aras'in buradan sağ çıkması imkansız olmuştu artık.

Arasın peşinden hepsi çıkarken Aden geri döndü koltuğun üzerinde serili olan örtüyü alip cesetin vücuduna örttü. Ayrı bir yerde olan başı ise başka bir bez parçası ile örtüp digerlerinin yanina döndü.