EVDEKİ YABANCI (ASKIDA)

7. BÖLÜM

Duru kendine geldiğinde o tablo orada yokturdu. Aslında tablonun oradan kaybolduğunu Duru ile ilgilendikleri için hiç biri fark etmemişti.
Duru'nun konuşmaya hali olmadığı için Kayra'ya tablo ile ilgili sorular sordular. Ancak Kayra'nın da o resimden hiç birşey anlamadığı çok belliydi.

Duru konuşacak duruma geldiğinde resimde ne olduğunu ve dedesinin anlattıklarını anlatmak istemesine rağmen sonradan vazgeçti. Etrafta dolaşıp birşeyler arıyordu, diğerleri ise ne yaptığını anlamak için onu izliyorlardi. Kısa süre sonra aradığı şeyleri bulmuştu. Ama kimseye hiç bir şey demedi.  Gölge'nin onları dinlediğini çok iyi biliyordu ve bundan kaçışları yoktu. Eğer bizi dinliyorsa muhtemelen izliyordurda diye geçirdi aklından. Önce bulundukları yerde ki kameraları bulmalıydı. Ancak başı döndüğü için cok fazla hareket edemiyordu. Gölge nin de fark etmemesi lazım dı.
Yerine oturup

" Az önce olanlardan dolayı özür dilerim. Bir an korktum. Ama o tablo ile dedemin bize anlattıklarının hiç bir alakası yok. Bizim yaşamamız için tek yapmamız gereken Golge'nin dediklerini yapmak" diyerek gölgenin şüphesini ortadan kaldırmak istedi.

Aden şüpheli gözlerle kuzenine bakarken
Abisi Kayra ise sesini yükselterek
"Manyak mısın kızım sen? Dedemin hikâyesi ile kafayı bozdun iyice. Dedemin uydurduğu hikâyelerden birisi işte. Yat uyu ya"

"Tamam sakin olun. Hepimizin sinirleri oldukça yıprandı, yatıp uyuyalim. Yarın sakin kafa ile konuşuruz" diyen Deniz yatağının içine girip yorganını kafasına kadar örttü.

*****

Aradan iki gün geçmesine rağmen Duru kimseye hiç birşey anlatamamiştı. Aden ise Duru'nun ne yapmaya çalıştığını anlamıştı ama o da bişey söyleyemiyordu.

Aden şifreli bi şekilde konuşmaya karar verip Duru'yu aramak için yerinden kalktı. Oda dan ciktiktan sonra sağa dönüp ilk koridorda yürüyerek etrafını incelemeye başladı. Duvarlar rutubet kapmış ve çok kirliydi. Yerler bölüm bölüm çamurdu. Boceklerin ve farelerin buralarda cirit atmasını oldukça doğal buluyordu. Farelerden ya da diger haşerelerden  korkmadığı için bunların sıkıntı olmadığını biliyordu, ancak kuzeni Kayra'nin hayvan korkusu aklına gelince gulmeden edemedi.

Sonunda Duru'yu bulmuştu. Oda bomboş tu. Duru ise köşede dizlerini karnına doğru çekmiş, başını ise dizlerinin içine koymuş bir şekil de oturuyordu. Aden biraz daha yaklaşınca Durunun biseylerle uğraştığını fark etti.
Yanina yaklaşıp
" Duru ne yapıyorsun burada"
demesi ile Duru korku ile yerinden sıçradı.

"şey, ıı "diye kekelerken

"Her neyse, ben sana birşey soracaktim. Onun icin yanına geldim" deyip karşısına oturdu. "Bu arada bu oda acaba neden boş" diye ekledi.

Duru elindeki şeyi yavaşça tişörtünün içine sokup

"Bilmiyorum geldiğimde boştu. Ne soracaktin sen?"

"Biz  küçükken seninle bir oyun oynardık fotoğraf cekinme oyunu hatirliyormusun? Hatta Kayra ile Enis'e de sürekli bizi çektirirdik?"

Duru kuzeninin ne demek istediğini tam anlayamamıştı çünkü küçükken hiç böyle bir oyun oynamamışlardı.
Kafasini kasıyarak
"Çok hatırlayamadım biraz daha açarmısın?" dediğinde Aden

"Tabiki. Hani bi gun  yeni komşu taşınmıştı sizin yan eve onlarin iki çocuğu da gelmişti senin odanda oynamistik"

Adenin bahsettiği o iki cocugun Deniz ile Aras olduğunu anlamıştı. Ama asıl ne demek istediğini bilmiyordu.
"Eveeet. Hatırladim... cok eğlenmiştik o gün. Eee sen bunumu so racaktin?"