The Uncommitable Woman *COMPLETED*

21: The day where it all started

After saying those words iniwan na ako ni Stuart at ang mga pinipigilan kong mga luha ay nagsilabasan na. Kasalanan ito ng pamilya ko kung bakit ako miserable, kasalanan nila kung bakit takot akong magmahal. Bata pa lang ako magulo na ang buhay ko hindi kami ang isang normal na pamilyang palaging masaya palaging may pagkaka isa dahil ang pamilyang kinalakihan ko ay magulo sobrang gulo hindi makasundo ng aking nanay ang kanyang mga kapatid isama na pati na ang sarili niyang ina, palaging magulo sa bahay namin halos buwan buwan silang nag aaway sa mga maliliit na bagay dahil doon natakot akong magkaroon ng sariling pamilya natakot akong baka maging ganoon ulit ang buhay ko natakot akong baka maging katulad nila ako na masamang mga magulang na masamang ina at higit sa lahat natakot akong masaktan kaya sinikap kong makatapos ng pag aaral at makalayo sa puder nila ang tanging ginagawa ko nalang ay magpadala ng pera pero hindi na ako nagpapakita pa at wala naman na akong pakialam sa nangyayari sa kanila dahil nabuhay na akong mag isa na walang pakialam sa mundo ko.

Masakit ang iwan si Stuart ngunit ayokong ipadama sa kanya ang buhay na naranasan ko mas deserve nya ang ibang babae kaysa sa akin mas deserve niya ang isang perpektong babae na kaysa sa akin mahal ko man sya ngunit hindi pwede I should let him go, but letting go doesn't mean that I don't love him it just simply means that I love him that much that I want him to be so happy.