The Uncommitable Woman *COMPLETED*

Risk It: 1

"I didn't lose myself when I became a Mother. I found myself"

"Mom!! I'm going out!"

"And where are you going?"

"I'm gonna fetch Tanya"

"Ok, are you eating lunch with her?"

"No mom, I'll be back before lunch to join you"

"Ok son."

"Love you mom"

"Love you too"

For the past 18 years naging ganto ang takbo ng buhay ko I'm a single mom and I love it nag tra trabaho ako sa isang architectural firm here in London mula noong umalis kami sa California ay dito na kami tumira ni Robert simula ng malaman ni Stuart na mayroon kaming anak ay nag hire ito ng mga imbestigador subalit hindi ito nagtagumpay sa paghahanap dahil hinahadlangan ito ng kanyang asawang si Michelle, si Michelle ang unang nakahanap sa amin 4 na taong gulang noon si Robert nagulat ako isang araw at nasa loob na sya ng bahay namin...

Flashback....

"Anong ginagawa mo rito?"

"So totoo nga na may anak ka na. Astrid right? By the way I'm Michelle, Stuart's WIFE" pinagdiinan pa nito ang salitang wife.

"Alam ko. So anong maipaglilingkod ko sa iyo?"

"Lumayo ka na sa pamilya namin."

"Nagpapatawa ka ba? Lumayo na nga ako diba? Kayo itong hanap ng hanap sa akin."

"Astrid hindi ako tanga alam kong mahal ka parin ni Stuart, may anak na kami kaya humihingi ako sayo ng pabor bilang isa ka rin namang nanay na please huwag na huwag ka ng magpapakita pa kay Stuart. Tutulungan kita gagawin ko lahat para hindi ka na nya mahanap pa basta't huwag ka ng magpapakita pa sa kanya."

End of Flashback...

Makalipas ng nangyaring pag uusap ay hindi nga ako nahanap ni Stuart 18 years na ang nakakalipas 18 taong gulang narin ang anak ko at hanggang ngayon ay hindi parin nya kami natagpuan tinupad ni Michelle ang pangako nya na hahadlangan nya ang lahat ng impormasyong makakapag turo sa tinitirhan namin ng anak ko.

Masaya ako sa buhay ko ngayon napaka saya pala ng maging isang ina sa wakas naramdaman ko rin kung paano ang mahalin. 

"Astrid iniwan mong bukas ang pintuan nyo nahihibang ka na ba?"

"Oh Vivian nandyan ka pala.'

"Well oo kanina pa pero parang ang lalim ng iniisip mo"

"Umm wala ito.. Sya nga pala bakit ka naparito?"

"Uuwi kaming Manila, magbabakasyon kami nila Bea dun gustomo bang sumama?"

"HIndi na marami pa akong ginagawa rito hindi ako basta basta pwedeng mag leave"

"Yun ba ang talagang rason o takot ka lang dahil baka magkita kayo?"

"Ilang taon na ang nakalipas Vivian kalimutan na natin iyon."

"Hinding hindi mo sya makakalimutan Astrid lalo pa at nandyan si Robert na carbon copy nya na araw araw nagpapa alala sayo ng mga araw na pinagsamahan nyo. You can't escape it Astrid dadating din ang araw at magkakaharap kayo."