Chapter 22b: Speech
Coline's POV
"ikaw kasi. Di mo ko kinukulit, inaantok tuloy ako sa Philo. Tsk!" yung tono nya parang naghihinakit, "psh! Lagi na lang si Charlie ang pinapansin mo!"
Ay wait!.. Nagseselos ba sya?
Erase. Erase! Coline wag kang assuming! Emotero lang yan.
Umayos sya ng higa, "wag kang maingay, tutulog ako"
"hoy wag kang matulog jan"
Zzzz. Zzzz.
Hala tulog na yata.
Pinisil-pisil at tinutusok-tusok ko pa ang pisngi nya.. Ahaha! Tulog na nga! Kasi kung gising sya malamang susungitan na naman nya ko!
Ang gwapo naman nitong matulog parang babae, hindi humaharok at hindi naglalaway.
Haha di katulad ko, hindi kasi ako makahinga ng maayos kapag nakasara ang bibig ko! Palusot. Ahaha
So ayun mga 15 minutes na kong nakatitig sa mukha nya, saulo ko na nga bawat detalye eh.
Haha buti di sya natutunaw!
Hinawakan ko ang buhok nya, parang kinukutuhan ko lang ahaha
Waaa Coline erase your crazy thoughts!
Tsk! Geh matutulog na lang di ako.
Zzzz. Zzzz. Zzzz.
---
Pagdilat ko ng mata ko, mejo madilim na..
Nakapatong pala ang ulo ko sa balikat ni Tyrone habang sya nakasandal ang ulo sa puno pero nakapikit pa din.
Hala kelan naging ganito an posisyon namin?
"atlast nagising ka na!" sabi nya kahit nakapikit pa din
Muntik na kong mapatalon sa gulat..
"ah.. Eh.. Oo. Sorry mabigat yata ang ulo ko"
Dumilat na sya at sandaling tumingin sakin.
"ah ano tara.. Uwi na tayo.. gabi na" yaya ko
Tumayo naman sya at hinila din ako patayo..
BINABASA MO ANG
You Gave Me Hope
Teen FictionA story of a girl who had a heart disease and had already accept to herself that she will die soon but she met a guy that changed her outlook about life and gave her hope to live longer... How this hope changed her life.. Find out in this story..
