TANRI SEVGİDİR

Göksel Babamız

Her Şeye Gücü Yeten Rab diyor ki,
"Size Baba olacağım,
Siz de oğullarım, kızlarım olacaksınız." (2.Korintliler 6:18)

Hiç düşündünüz mü nasıldır acaba Her Şeye Gücü Yeten'in çocuğu olmak? Peki sizce Tanrı neden kendi yarattığı varlığa çocuğum demeyi seçiyor? Bize baba olacağını söylüyor.. Sizin dünyasal babanızla aranız nasıl bilmiyorum yalnız şuna eminim ki Göksel Baba'nın sevgisi çok farklı çok değerli. Tanrı bizimle neden baba-çocuk ilişkisi kurmak istiyor? Bizi gerçekten bu kadar çok mu  seviyor?

Size şunu söyliyim: Tanrı Size Aşık...

Yalnız yaşadığımız dünyada sevgiler, aşklar oldukça kötü görünüyor değil mi gözümüze? Öyle olmasa sevmekten aşık olmaktan korkar mı insan? Peki Tanrı nasıl seviyor bizi? Ben neden Tanrı'nın sevgisinin farklı olduğu konusunda üzerinde duruyorum? ...Sevgi şefkatlidir...Sevgi kaba davranmaz...Kötülüğün hesabını tutmaz...Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır(1.Korintliler 13:4-7) Bu ayetleri okuyup üzerinde düşününce sanırım ne demek istediğimi anlayacaksınız. Göksel Baba'nın sevgisi bencil tutkulara dayanmıyor... Yüreğimizin en derinliklerinde aradığımız saf sevgi... İşte O Tanrı'nın kendisi... Unutmayın Tanrı Sevgidir..

O zaman gelin Sevgi olan Tanrı'mızın dünyayı yaratışında izlediği yolda yolculuğumuzda devam edelim...

 Ve Tanrı 3. günü yaratmaya başlıyor...

Tanrı, "Göğün altındaki sular bir yere toplansın, kuru toprak görünsün" diye buyurdu ve öyle oldu.  Kuru alana "Kara", toplanan sulara "Deniz" adını verdi. Tanrı bunun iyi olduğunu gördü.(Yaratılış 1:9-10)

Büyük ihtimalle Tanrı önce gördüğü kargaşayı düzenlemek istedi ve aklındaki düşüncelere göre şekillendirmeye yerli yerinde oturtmaya başladı ve planladığı düzene uygun olduğunu gördü. Bunu ...Tanrı bunun iyi olduğunu gördü... sözünden anlayabiliriz. O iyi bir Tanrı ve planladığı düzen kesinlikle iyiydi. Tanrı sulara konuştu ve sular bir yere toplandı. Burada dikkatinizi çekmek isterim : Tanrı konuşarak düzen kurdu. Peki Tanrı şu anda susuyor mu dersiniz? Ben öyle olduğunu düşünmüyorum. Tanrı hala konuşuyor ama o kadar yaratılana odaklandık ki yaratanın sesini duyamaz olduk. Eğer ona dönerseniz aslında sizinle konuştuğunu farkedersiniz. Tanrı sessiz değil. O size konuşuyor. O bana konuşuyor...

  Tanrı, "Yeryüzü bitkiler, tohum veren otlar, türüne göre tohumu meyvesinde bulunan meyve ağaçları üretsin" diye buyurdu ve öyle oldu. Yeryüzü bitkiler, türüne göre tohum veren otlar, tohumu meyvesinde bulunan meyve ağaçları yetiştirdi. Tanrı bunun iyi olduğunu gördü. Akşam oldu, sabah oldu ve üçüncü gün oluştu.(Yaratılış 1:11-13)

Ve Tanrı "Kara"yı oluşturduktan sonra doldurmaya başladı. Önce sulardan ayırmalıydı ve öyle yaptı. Daha sonra aklındaki resme uygun olarak bitkileri yarattı. Ama düşünmenizi istediğim bir nokta: Tanrı meyve ağaçlarını hem de çeşit çeşit meyve ağaçlarını neden yarattı? Bunları sizce Tanrı kendisi için mi yarattı ? Ben öyle olduğunu düşünmüyorum. Çünkü ileriki yolculuklarımızda göreceğimiz şu ki bu meyve ağaçlarının tümünü Rab insana veriyor.(Yaratılış 1:29) O zaman Tanrı dünyayı insan için mi hazırlıyor? Tanrı insanı bu kadar mı seviyor? Daha insanı yaratmadan ona bu güzellikleri hazırlayacak kadar seviyor mu gerçekten? Kesinlikle evet. Tanrı insanı bu kadar seviyor...

Tanrı adım adım aklındaki resme uygun olarak yaratmaya devam etti. Yarattığını gözlüyordu ve iyi olduğunu görüyordu. Ben Tanrı'nın aynı zamanda harika bir sanatçı olduğunu düşünüyorum. Çünkü karanlıktan ve boşluktan başladı ama yeryüzünü ve gökyüzünü harika bir şekilde donatmaya devam etti. O güzel bir resim çizdi ve vurduğu her boyanın ardından resmine bakıp "-Evet iyi oldu" deyip devam etti...

***

Değerli okuyucum ; Tanrı'nın dünyayı yaratışındaki 3. güne yolculuk ettik ve Tanrı bizi nasıl izlediyse biz de onu izledik. Duam şu ki O'nun yüreğini de görmek için ruhsal gözlerimiz açılsın. O seni yaratmadan önce sevdi ve sevmeye hala devam ediyor. O'nun sevgisine mi açsın? Önce ona ihtiyacın olduğunu kabul et daha sonra O'na yüreğini aç. Çünkü sen yüreğinin kapısını ona açmazsan O kapıdan içeri giremez. RAB kapıda seni bekliyor...Sana Baba olmak için ve seni çocuğum diye çağırmak için beklemeye devam ediyor.