KOREDE 3 .GÜN

1.1K 74 25
                                    

Burada güneş bile farklı doğuyordu.Güneşin gözüme denk gelmesine rağmen rahatsız etmiyordu,Tam tersine uykumu getiriyordu.
-"Eliz ,uyanmadınmı ?"dedi .Bu kim hyunun sesisiydi.Rüyamıydı bu.Buna alışa bilirdim.Onun sesiyle uyanmak,ilk uyandığında onun yüzünü görmek ...Bunlar hayatımdaki tek emellerdi.
-"Eliz öğren oldu."dedi.
-"Tamam bu rüya değil dimi."dedim.
-"Uyandın sonunda.Daha seni dışarıya çıkaracağım bugün. Bu yüzden hazırlan."dedi .
Gözüm tekini açtım ve elim ile saçımı kaşıyarak .
-"Nereye gidiyoruz."dedim.
Durdu ve bana baktı .
-"En son ne zaman duş aldın ."dedi.
-"Hatırlamıyorum."dedim.
-"Tamam ilk önce banyo yap.Kahvaltı hazır. sen hazırlan ve aşağıya gel."dedi.
-"Tamam."dedim.
Bunun derdi ne .Elimden dolayı duş alamadığımı biliyordu ve yabancı yerlerde duş almaktan çekiniyorum.Bu şekilde mızmızlanırken.
-"Seni duyuyorum."dedi.
Tamam susmalıyım yoksa evsiz kalıcaktım.Bornozu alıp bonyaya girdim.Tanrım ne kadar çok şey ile duş alıyorlar.Tenlerinin bebek gibi olmalarından belli zaten.Duş aldım ve aynanın önündeki şeyleri yüzüme sürmeye başladım.Pembe kutusu olan birşey vardı.Üzerinde korece ve İngilizce tanıtım yazdığından ne olduğunu anlamadım.Az biraz elime döktüm ve kokladım.Güzel kokuyor .Şeker gibi.Elimdekinin hepsini gözümü kapatmadan yüzüme sürdüm.Biraz sonra gözümü yakmaya başladı.Ben inim inim inlerken ,çığlık attığımı fark etmedim.
-"Eliz iyi misin."dedi kim hyun kapının önündeydi.Sanırım sesime gelmişti.
-"Gözlerim."dedim.
-"İçeriye geliyorum." dedi.
Üzerimde bornoz vardı ama yine içeri girmesini istemiyordum.
-"Hayır ben iyiyim."dedim.
Kapıyı açtı ve içeri girdi.Bana baktı ve bornozlu olduğum için utandığımı farketti.
-"Tamam .gözüne ne oldu."dedi.
-"Şu şeyi yüzüme sürdüm."dedim.
-"O deterjan ."dedi.
-"Güzel kokuyordu."dedim.
-"Evet yüzün güzel kokuyor."dedi ve eliyle başımı musluğa eğdi.
-"Tamam gözlerini hafif bir şekilde açık tutmaya çalış ,su gözünün içini temizlesin."dedi.
Bunu nasıl yapacaktım.Gözüme su tutarken nasıl açık tutucaktım.Suyu yüzüme tuttu ve diğer eliyile suyu yüzüme iyice gezdirdi.Kafamı kaldırdı ve havlu ile gözlerimi sildi.
-"Hala acıyormu."dedi.
Biraz açtım.Ağrımıyordu ama hala biraz yanıyordu.Hatta yaşarıyordu.
-"Tamam .Burada kal .Ben göz kremi alıp geliyorum."dedi.
Gözüm kapalı kafamı salladım .Tanrım çok utanç verici.Beni bir bu şekilde görmediği kalmıştı zaten.Suç benim görmemiş gibi ne bulsam yüzüme sürdüm.
-"Eliz işte geldim."dedi.
Parmak ucuyla kremi gözüme sürdü.Bir kaç dakika sonra gözlerimin yanması geçti.Hala gözlerim kapalıydı .Kim hyun elimi tutup beni banyodan çıkardı.Yatağa oturtu.
-"Tamam artık gözlerini açabilirsin."dedi.
Hafif bir şekilde açtım ve çevreme baktım.Geçmişti.Gerçekten sürekli başımı nasıl derde soktuğumu bende merak ediyorum.
-"Teşekkür ederim."dedim.
-"Ben aşağıya iniyorum.Sen giyin ve aşağıya in."dedi.
Üstümde bornoz olduğunu unutmuşum.İki elimle bornozu aşağıya aşağıya çekiştirdim.
-"Tamam ben hazırlanıp geliyorum."Dedim.
-"Tamam."dedi ve odadan çıktı.
Uzun bir iç çekiştirdim daha sonra valizi açtım.Bir pantolon ve bluz aldım.Hava çok soğuk görünmüyordu ama yinede yağmur yağabilirdi.Üstümü giyindim ve aşağıya indim.
-"Ben hazırım."dedim.
-"Tamam gidelim."dedi.
Arabaya doğru giderken kim hyuna baktım.Hala beni bornozla gördüğü için utanıyordu.Bugün daha ne kadar kötü olabilirdi .Arabaya bindik.Ben çantamı önümde kurcalarken,kim hyun bana bakıyordu.
-"Ne arıyorsun."dedi.
Bilmem belki de kaybettiğim grurumu arıyorumdur.
-"Şey öylesine baktım.Bir eksik varmı diye."dedim.
-"Bazen kesinlikle çok ilginç bir insan oluyorsun."dedi.
-"Bunun için kendimi hiç zorlamıyorum."dedim.
Gülümsedi.Yine onun gülüşü bana Eliz ayağa kalk diyordu resmen.Her eve lazımdı bu koreli.Ha bu arada size komik bir şey söyliyim.Daha bu yıla kadar korelileri çinli zannediyordum.Yani ne bilim bana göre tüm çekikler ya çinliydi yada japon.Fakat şimdi tayvanlıların, çinlilerin ,korelilerin ,japonların birbirinden tamamen farklı ülkelerde olduğunu biliyorum.Hatta koreninde kendi içerisinde ikiye ayrıldığını öğrendim.Bir öcü kuzey koreliler var bide cici güney koreliler.
-"dün için tekrar özür dilerim."dedi.
Camdan dışarı dikilmiş gözlerimi ona diktim.
-"Neden."dedim.
-"Ailen ile ilgili söylediklerimde ciddi değildim."dedi.
-"Bak .Bilmiyordun.Yani anlımda ailesini trafik kazasında kaybetti yazmıyor.Ailemide sen öldürmedin.Bu yüzden üzgün hissetmen için hiçbirşey yapmadın."dedim.
Neden böyle demiştim ki.Baya bayada üzülmesi gerekiyordu.Yani bilmediği bir şey ile ilgili rahat bir şekilde konuşabiliyordu.Ben dün olmayan param ile az daha koreyi terk ediyordum.Şimdi ise o yavru kedi gibi gülümseyişiyle beni tamamen sakinleştirmişti.Ona kızamıyordum.
-"Anneannem ile konuştum.Sen haklıydın.Hatalı olabilirler ama benimde hatalarım vardı."dedi.
-"Senin hiç bir suçun yok."dedim.
Dün büyükannenin anlatığı hikayeyi hatırladım.Gözlerim doldu.
-"Bir sorunmu var .Bilmeden seni incitecek bir şey mi söyledim."dedi.
Elim ile gözümden akan yaşı sildim.
-"Kardeşine olanlar."dedim.
-"Tamam bu konuyu kapatalım."dedi.
-"Anneannen suçu ailende bulduğun için ailenle görüşmediğini söyledi."dedim.
-"Sana çeneni kapat diyorum."dedi.
-"Yanılıyorlar."dedim.
Arabayı durdurdu ve arabadan çıktı.Yağmur yağıyordu.Onun yanına gittim.
-"Sana susmanı söylemiştim."dedi.
-"Sen kendini suçluyorsun.Aileni değil. Sen abinin sırtındaki yükü hafifletmediğin için kendini suçluyorsun."dedim.
-"Sana sus diyorum neden Anlamıyorsun."diye bağırmaya başladı .Ağlıyordu.Onu ilk defa ağlarken görüyordum.
-"Kim hyun sen daha 12 yaşındaydın.Senin yasında bir çocuğun yapabileceği hiç birşey yoktur."Dedim.
-"Bana sordu.Bana gelecekte ne olacaksın dedi."dedi.O kadar çok ağlıyorduki kendimi suçlu hissetmeye başlamıştım.
-"Ben ise ailemin parasını yan gelip yatarak yemek istediğimi söyledim."dedi.
-"Kim hyun o zaman ne dersen de.Abin karar vermiş.Suç ne ailenin ne de senin .Suç bu gücün ,suç paranın."dedim.
-"Ona yardım edeceğimi söyleyebilirim."dedi.
-"Peki o sana ne derdi."dedim.
Elim ile yüzüne düşen yağmur taneciklerini sildim.Onun ağlayışını görmek bana ızdırap veriyordu.Kalbim acıyordu.Ona ne dersem diyim sakinleşmiyecekti.ellerimi omuzlarına attım .Parmak ucunda yükseldim ve ona sıkıca sarıldım.Bir yerde okumuştum.Sıcacık bir sarılma beş seyanslık bir psikolog dan daha iyimiş.

Koreli Sevgilim 1  #wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin