Changed || Teen Wolf || #2 ✔️

Hoofdstuk 25

Liam had me met die vreemde gedachten laten zitten. Ik moest er continu aan denken. Ik kreeg het maar niet uit mijn hoofd. Wat zou Stiles hebben gezegd tegen hem?

Ik herken een vrouw van hier. Een Spaanse dame waarmee we in conflict kwamen tijdens onze zoektocht naar Derek. Ze staat met Chris te praten en ik begrijp niet waarom.

Ik zie Kira naast Scott staan en ga meteen naast haar staan. Ik kijk Chris na en zie dat zijn wond al is verzorgd. Automatisch krullen mijn lippen omhoog en kijk ik naast me. Ook staat nu Malia, Liam en Stiles naast Scott. Alsof we op een rij staan.

Chris wendt zich naar ons toe en glimlacht meteen als hij me ziet.

"Ga je weg?" Vraagt Scott aan hem en hij knikt. Ik kijk hem verbaasd aan, maar laat het daarbij.

"Ik heb een belofte gedaan met de Calavera's. Ik zal Kate vinden, ik zal blijven zoeken. Zolang zij jullie met rust laten." Zegt hij en Scott knikt als begrip.

Ik zie dat Chris me afwachtend aankijkt, maar ik weet niet hoe ik zou reageren. Zou hij mijn moeder najagen? Zou hij haar vermoorden? Zou hij haar ooit wel vinden?

"Er is genoeg wolfsbane om Peter kalm te houden voor de terug rit." Voegt Chris er nog aan toe en dan zie ik Derek naar de gevangenenwagen stappen.

Scott knikt naar hem en Derek lacht vriendelijk terug. Het was net alsof ze afscheid namen van elkaar. Snel loop ik naar Derek toe en kijk hem vragend aan.

"Ik blijf niet, kleintje. Ik moet onderzoeken wat er is mis is met me." Zegt hij als hij met zijn hand over mijn schouder wrijft.

"Ik begrijp het.. Maar-" Ik zucht, maar al snel onderbreekt hij me.

"Ik beloof geen vreemde te zijn. Ik hoor je nog wel. Vergeet nooit dat ik er altijd voor je zal zijn." Zegt hij, legt beiden handen op mijn wangen en drukt een kus op mijn voorhoofd.

"Ik zal je missen." Zeg ik eerlijk en hij geeft me een lieve glimlach.

"Ik ben er maar een telefoontje van je verwijdert." Zegt hij en knipoogt. Ik lach en knik.

Hij stapt de wagen in en nog snel zwaai ik even naar Braeden. De motor start en ze rijden de woestijn in.

Ik zucht en draai me weer om naar de rest. Snel in mijn ooghoek zag ik Chris nog. Direct ga ik naar hem toe en meteen wist hij wat ik hem wilde vragen.

"Ik vermoord je moeder niet." Fluistert hij zacht zodat alleen ik het hoor. Meteen staat er weer een lach op mijn gezicht.

"Dankjewel." Zeg ik zacht.

"Ik zie je snel weer. Sneller als je denkt." Zegt hij, drukt een kus op mijn wang en vertrekt, de andere richting in als Derek en Braeden.

Ik draai me om en met een zucht zie ik Liam naar me glimlachen.

"Heather." Hoor ik een bekende stem ergens ver weg zeggen.

"Mam?" Vraag ik mezelf luidop af.

"Wat zei je nu?" Vraagt Stiles me die plots voor me staat. Ik schrik, schud mijn hoofd snel en kijk naar hem in plaats van achter me.