Changed || Teen Wolf || #2 ✔️

Hoofdstuk 16

Het voelt alsof ik elk moment kan wegdommelen, op naar dromenland, maar ik weet bijna zeker als ik dat doe, dat ik niet meer zal ontwaken. Ik schud mijn hoofd en probeer zo wakker te blijven, maar het gaat moeizaam. Plots hoor ik iemand tegen de muur aan kloppen.

"Scott? Ik ben het Stiles! Je moet de deur openen! Het tegengif van het virus zit in de kluis! Het ligt op een van de schabben! Je moet het vinden! Scott!" Roept Stiles uitgeput en radeloos, maar Scott kan zich niet goed bewegen.

Wanneer ik mijn ogen open zie ik bijna niets. Enkel een schaduw dat probeert recht te staan.

"Komaan S-Scott! Je k-kan h-het!" Zeg ik en lijk al buiten adem te zijn.

Ik ga op mijn knieën zitten en probeer naar hem toe te kruipen, zonder mijn ogen open te doen. Natuurlijk is het geen goed idee, maar ik kan niet niets doen...

Een drietal minuten later hoor ik iets van glas vallen en hoop ik dat het het glazen potje is met het tegengif. Ik hoor dat Scott diep inademt, dus ik volg zijn voorbeeld. Meteen moet ik hoesten van het stof dat mijn longen binnendringt, maar langzaam voel ik het werken. Als ik mijn ogen nog maar een beetje open zie ik dat Malia gaat rechtzitten en dan leest ze het papier dat ze al even vast heeft. De muur wordt weggeschoven en Stiles rent naar Malia, maar ze duwt hem weg.

Zonder iets te weten, kijkt hij haar verbaasd na. Ik sta op en ga naar hem toe om hem te troosten, maar zie dan mijn naam op het papier staan dat hij vast heeft.

"Dus toch..." Zeg ik en hij kijkt me vragend aan.

Ik wijs naar het papier en krijg het in mijn handen geduwd.

18 miljoen

Dat had ik niet verwacht...

"Weet ze het?" Vraag ik voorzichtig aan Stiles en hij rolt met zijn ogen.

"Wat had je nu verwacht als ze dit verdomd papier in haar handen had!" Zegt hij kwaad en begint bijna te roepen.

"Sorry.." Zeg ik automatisch als ik toch van zijn reactie schrok.

"Misschien kan je-" ik wilde hem helpen, ik wilde hem troosten, maar nee! Hij slaagt me aleer af.

"Heather nee! Bemoei je toch niet met alles en laat me gewoon met rust!" Zegt hij gefrustreerd en loopt weg.

"Wel, dat verliep vlotjes..." Zeg ik meteen gevolgd door een luide zucht.

Ik kijk naar beneden en zie dat Stiles het papier met de lijst erop heeft laten vallen. Ik grijp ernaar en wanneer ik het papier openvouw zie ik dat Derek zijn naam als wachtwoord werd gebruikt. Dat kan toch niet? Allison en Aiden hun namen werden gebruikt als wachtwoord. Het enige wat ze gemeen hebben is dat ze er niet meer zijn, maar dan kan het toch niet dat Derek zijn naam als wachtwoord werd gebruikt? Ik bedoel maar, hij leeft toch?

"Stiles, wacht!" Roep ik, maar ik weet dat hij al lang weg is.

Ik loop de kluis van mijn familie uit en sluit de deur achter me. Ik ren naar boven op zoek naar Stiles. Eens ik buiten het schoolgebouw sta, zie ik vele leerlingen staan met hun ouders. En dan merk ik Stiles op. Hij staat bij zijn vader, maar ik moet echt met hem praten.

"Stiles, kan ik je even spreken?" Vraag ik op een normale manier. Ik zie dat hij zijn ogen rolt en loopt dan een eindje verder met me.

"Wat nu weer?" Vraagt hij me en ik kijk hem verbaasd aan.

"Serieus Stiles, wat heb ik jou misdaan? Waarom reageer je plots zo bot?" Vraag ik hem en geraak lichtjes geïrriteerd van zijn nieuwe gedrag.

"Eum ik weet niet? Het meisje dat ik al een tijdje zie staan, is kwaad op me en dan ga jij je nog eens overal mee bemoeien?" Zegt hij alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

"Fijn, vergeet dat ik het vroeg, maar wanneer wilde je me iets vertellen over het derde codewoord? Misschien zegt de naam Derek je iets?" Vraag ik hem sarcastisch en meteen verandert zijn gezichtsuitdrukking.

"Lydia vond de naam." Zegt hij nonchalant en ik grinnik.

"No shit Sherlock! Maar hoe? Derek is niet dood!" Zeg ik en ik merk dat ik luider begin te praten.

"Ineens kwam ik op het idee om niet te zoeken naar iemand die al dood is, maar iemand die binnekort dood zal zijn en zo kwam Lydia bij zijn naam." Zegt hij doodgewoon en ik sta vastgenageld tegen de grond. Ik kan geen woord uitbrengen. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Moet ik nu in zijn gezicht schreeuwen? Moet ik beginnen huilen? Moet ik naar Derek toe? Moet ik eigenlijk wel iets doen?

Zonder iets te zeggen, draai ik me om en loop ik emotieloos naar mijn wagen toe.

"Nu ben je wel degelijk anders geworden Stiles..."

<<<>>>

A/N: DAAMMNNN 😱 Wat heb ik gedaan?! 😱 Laat me aub iets weten wat je van Stiles en Heather hun gedrag vind 😉

someone_special