CHAPTER 32
(Walang nagawa si Sam kundi umuwi nalang ng apartment, ayaw makipag-inuman ni Inno sa kanya. Nagiging good boy na yata ito. Pagkarating nya sa apartment ay madilim at tahimik na ang buong paligid. Naisip nya na baka tulog na si Devon. Nang makapasok sya sa loob ay nakita nyang naka on pa ang TV monitor, at ng tingnan nya ang sofa ay nakita nya si Devon na mahimbing na natutulog. He turned theTV off at dahan-dahan syang lumapit kay Devon. He observed his wife, and then he smiled)
SAM: Ang haba naman ng eye lashes mo. I love it (quoted yan from Sam: borrow ko muna lines niya…hehehehe)
(Hinawakan at hinaplos nya ang mukha ni Devon at bigla itong nagising sa ginawa nya)
DEVON: Sam??? (she silently utter)
SAM: Yeah…it’s me…bubuhatin na kita para maayos kang makatulog.
(Nangbubuhatin na nya si Devon ay humawak ito sa kanyang braso at biglang umiyak)
DEVON: Sam…I’m sorry…alam kong sobra kitang sinaktan nuon. Ni hindi ko binigyang halaga ang feelings mo sa akin…
(Alam ni Sam na sa mga oras na yun ay sincere si Devon sa sinasabi nito. He was hurt upon seeing her bursting into tears. He wiped away her tears and touched her face)
SAM: Forget it…
DEVON: Natatakot kasi ako nun na mahulog ang loob ko sayo at mawasak ang aking mga pangarap.
SAM: Alam ko naman yun…kaya nga I stayed away from you…All I want is for you to be happy kahit nasasaktan ako.
DEVON: Sam give me time para patunayan sayo na nagbago na ako. I’m not into your wealth kaya pumayag akong magpakasal.
SAM: Kung hindi dahil sa yaman ko…ay ano??! (he’s hoping na sabihin nito na may feelings ito sa kanya)
DEVON: Nang sabihin mo nuon na dapat akong magpakasal sayo whether I like it or not for the baby’s sake ay sobrang nainis ako… pero di ko rin mapigilang maging masaya, hindi dahil handa kang managot kung hindi dahil may isang bahagi ng puso ko ang nagsasabi nun…
(Sam was shocked and happy sa narinig)
DEVON: (She looked at him sincerely) Inaamin ko nasasaktan ako pag lumalapit sayo sina Tippy at Ericka at takot din akong mawala ka sa akin ng tuluyan. Sam give me time para alamin ang damdamin ko medyo naguguluhan pa kasi ako sa sitwasyon natin.
(Magsasalita pa sana si Devon ngunit nilagay ni Sam ang kanyang daliri sa labi nito)
SAM: That’s enough…What I hear now makes me happy…(she saw na nag teary eye at nakakamatay ang titig nito sa kanya. Ang lapit-lapit na ng kanilang mga mukha)
SAM: All I want is this marriage to work out.
(he smiled at her at tumango sya…it just simply means na gusto nya ring mag work out ang kasal nila. Then Sam’s face move closer and closer to hers. He kissed her na para bang ayaw na talaga sya pakawalan nito. She responded his kisses with the same intensity. It was the wildest and the hottest yet the sweetest kiss that Devon had experienced from Sam. The next thing she knows ay binigay na naman nya ang sarili dito. She felt so secured at Sam’s arms. It’s the first time na nakatulog syang walang pangamba at sakit sa dibdib mula ng magkakilala sila ni Sam)
(Medyo late na ng magising si Devon, pagbangon nya ay agad nyang hinanap si Sam sa kanyang tabi ngunit hindi nya ito makita. Kinabahan sya at dali-daling nagbihis para hanapin si Sam. Nang makalabas sya ng kwarto ay may naamoy syang masarap na pagkain. When she went into the kitchen ay nakita nya si Sam na nagluluto. Akala nya ay iniwan na sya nito kaya di nya mapigilan ang luha sa kanyang mga mata habang tinitingnan si Sam sa ginagawa nito)
SAM: Hey! Why are you crying?(lumapit ito sa kanya at yumakap at pagkatapos ay tinitigan sya)
DEVON: Kasi akala ko…iniwan muna ako…(tumawa si Sam sa narinig)
SAM: Bakit ko naman gagawin yun?
DEVON: Feeling ko kasi aagawin ka ni….(hindi na nya matapos ang sasabihin dahil hinalikan na sya ni Sam at pagkatapos)
SAM: Nagseselos ka na…hmmm… iba na yan..baka inlove ka na sa akin (tumawa si Sam)
DEVON: I think I’m already inlove with you(mahina nyang sabi pero narinig pa rin ni Sam)
SAM: Di nga??
DEVON: Loko ka naman pala ehh! (hinampas nya ito)
SAM: Ouch nman! (tiningnan nito ang braso na namumula)
DEVON: Sorry…
SAM: You owe me a kiss…
DEVON: Ayaw ko nga! (at tumakbo patungong sala na hinabol at naabutan naman agad ni Sam at pagkatapos ay niyapos pa)
SAM: Alam mo..nagugutom na ako at mas type ko yatang gawin kang ulam.
DEVON: Tumigil ka nga Samuel! Kumain na tayo.
SAM: Sige na nga! Baka hindi ko pa makontrol ang sarili ko at makagawa ako ng kababalaghan ng kay agang-aga.
(Pagkatapos kumain at magligpit ay nagpresinta na si Devon na hugasan ang mga pinggan. She felt so happy na ok ang unang gabing pagsasama nila ni Sam. She realized nga mahal na nga nya ito at tama lang ang naging desisyon na magpakasal dito. Kahit wala ng nababanggit si Sam sa feelings nito sa kanya ay nararamdaman nya na mahalaga sya dito. Pagkatapos maghugas ng pinggan ay nagpunta sya sa sala para manood ng TV, sinabihan na sya ni Sam kagabi na tumigil na sa pagtatrabaho at wala na syang nagawa kundi pumayag sa kagustuhan nito. Nawili sya sa panonood ng TV at hindi nya namalayan na nasa tabi na nya si Sam)
SAM: Devz, aalis muna ako. (nang tingnan nya ito nakabihis ito pang race)
DEVON: Saan ka pupunta?
SAM: May practice kami ngayon…I’ll be joining the race track few months from now. (bigla syang kinabahan sa sinabi nito at hindi alam ang dahilan kung bakit at mukhang napansin naman agad ni Sam ang naging reaksyon nya)
SAM: You don’t have to worry…Walang mangyayari. Paano I have to go na.
(Tumayo na ito at)
SAM: By the way, Granny called she’ll be here later and she wanted you to go with her.
(hindi na sya hinintay nito na magsalita, humalik na ito sa kanyang pisngi at tuluyang umalis. Nang wala na si Sam ay parang hindi sya mapakali at nagsimulang mangamba nang malaman nya na sasali ulit ito sa race.)
