Werner

12 1 0
                                    

Basis van de Kriegsmarine in Kiel, januari 1941

Het was een ijzige dag vandaag, er waaide een noord-oosteren wind die de koude lucht vanuit de Baltische zee en scandinavia meebracht. Ik wandelden langs de dokken en het grijs-blauwe water klotste hevig en waaide hoog op. De schepen lagen als badeendjes langs de kade , hevig op en neer te dobberen. Het was 4:47 in de ochtend, ik moest me haasten,anders kwam ik nog te laat voor mijn wacht. Ik kon het niet laten om nog snel rond de hoek te lopen en naar de mastodont te gaan kijken, daar lag hij dan... wat was hij prachtig... een 251 meter lange constructie van staal en dikke bepantserde platen...alles bij elkaar woog hij 50.900 ton.

Aan de navigatiebrug hing een houten plakaat "Bismarck" op. De bouw was al 4 jaar bezig maar het schip begon nu toch goed vorm te krijgen, ze waren vandaag bezig met de gigantische lopen van de 8x380mm kanonnen, daarmee vernietig je elk schip dat op zijn bad gekruist wordt.

Ik keek op mijn horloge, 4:58, nog 2 minuten tot mijn wacht begon sheisse!

Ik liep zo snel als ik kon over de kade maar het dok was oneven en ik viel in een plas zeewater... Drijfnat en helemaal besmeurd met olie liep ik verder en kwam aan bij de mijn schip. De Z34, het was een zerstorër van de Narvik-klasse ofwel ook torpedojager genoemd. Ik hield van mijn schip maar stiekem verlangde ik toch om ooit op dat prachtige slagschip te kunnen dienen.

Ik rende de gangway op en de leutnant sur see keek mij al reeds kwaad aan.

Matrosse, ik hoop dat je hier een goede uitleg voor hebt, morgen wil ik je op rapport zien!

Een beetje terneergeslagen begon ik aan mijn wacht, de leutnant kwam terug...een pak vriendelijker dan eerst, "sorry van daarjuist maar de konteradmiral luisterde mee vanuit de brug"
Geen probleem, ik begrijp het wel, het is niet de eerste keer (lacht). Goed laten we aan onze wacht beginnen. " ben je daar wel tot in staat werner? Je trilt als een ritje en je ziet er niet uit...wat is dat op je uniform? Diesel?" Ik knik van ja, gestruikeld.
Meer had ik niet te vertellen en hoefde ik ook niet.

wordt vervolgd...

bedankt om het te lezen, ik schrijf zo snel mogelijk het vervolg.

Laat gerust in de comments weten wat je tot nu toe van het boek vindt.

Brandende HorizonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu