Een verhaal van 3 jonge duitse soldaten.
Het begin van een reeks verhalen over 3 jonge duitse soldaten die wanhopig proberen te overleven tijdens de tweede wereldoorlog.
Hebben ze deze oorlog ooit gewild?zeker niet maar hun jeugdig optimisme zijn ze...
Ik schoot wakker van een zacht gezang, het leek alsof ik nog niet ontwaakt was uit een kwade droom. Ik opende mijn ogen en zag alleen maar aarde rond me heen, omgewoelde aarde. Ik zat in mijn vertrouwde schuttersputje...of wat er van over was, Ivan had ons goed beziggehouden vannacht. Kesseler en ik waren ternauwernood aan de dood ontsnapt...maar waar was Kesseler? "KESSELER! KESSELER!!... "een berg aarde naast me begon te verschuiven en sprak tegen me " hou je bek Wulf, ik probeer te slapen!". Kesseler godver... je doet me verschieten... kom van onder de grond vandaan...sta op!... hoor je dat gezang ook? "Huh wat?" Hoor je dat dan niet? Alsof duizenden duivels zingen in de verten. "Dat is het gezang van duizenden Ivans, het wordt meegevoerd door de wind, dat hebben we nog eens meegemaakt toen we voor Moskou lagen...weet je nog?"
Denk je dat ze gaan aanvallen Kesseler? "daar ben ik zeker van Wulf maar ze zijn nog ver weg." MIJN GOD! Kesseler dit moet je zien, de horizon brandt als de hel! "Sheisse hun artillerie neemt ons onder vuur! ALAAAARRRRMM IEDEREEN NAAR ZIJN¨POSTEN!!!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Een golf van granaten explodeerde zo'n 100 meter voor onze stellingen en iedereen werd bedolven onder een golf van aarde. De volgende golf granaten was erger, ze zetten een kruipend barrage in...een zee van exploderende vuurballen kwam steeds dichter naar onze stellingen.
"WULF!! pak die radio en probeer contact te maken met onze artillerie! vraag waarom ze godverdomme niet terugvuren!!"
HALLO!?! bataljon 94? dit is widerstandsnest 54, onze stellingen liggen onder vuur van de russen!
...
KESSELER! De lijn is gebroken, waarschijnlijk door het artilleriebarrage van vannacht!!"Godverdomme! hoe hopen ze nu ooit deze oorlog te winnen als de Ivan ons kan bestoken zoveel en wanneer ze maar willen! ze laten ons gewoon creperen in ons eigen graf!"
MEIN GOTT kesseler, het is net zoals bij Moskou, dit keer overleven we het nooit!! En ik heb mijn mama zelfs geen vaarwel meer kunnen zeggen..."Hou je bek Wulf!! mijn neef is ook al omgekomen bij Stalingrad, we gaan er allemaal aan!... het is juist een kwestie van tijd...we komen nooit meer levend uit deze hell!!"
Granaten vallen nu één voor één in onze loopgraven, kameraden spatten uit elkaar als watermeloenen.
Mein gott!!! mama!!!! Ik Wil niet!!!!! " Raaaaaaahhhh stooopppp!!!!! Aaaaaaaaahhhhhhh!!!!!!"
