Sessizligin Içinden Gelenler

ilk dokunuş

Sevdayi düşünmekten kendimi alamiyordum sonuçta en değer verdiğim kardeşim di onunla kan bagına ihtiyacım yok benim o benim can bağımdi.
Haftasonu evde olmak güzel gelmişti bana sabah uyanır uyanmaz sevdanın yanına gitmiştim.
Güzel yüzlü kardeşim hala uyuyordu usulca yanına yattım saçlarını oksadim onun yanında çok mutlu oluyordum.
Uyanması için uğraştım biraz sevdayla zor olsada ayağa dikmistim
Dünya güzeli kardeşimi. Benimle kavga ediyordu ben ise sadece kahkaha atıyordum. Birlikte mutfağa geçtik ve çok güzel bir kahvaltı masası hazırladık. Sevda bugünü ikimizin günü ilan ediyorum dedi incecik ses tonuyla bağırarak. Tabiki kabul etmiştim onunla herşey guzel.
Kahvaltıdan sonra hazırlandık.
Yürümeye başladık aklımda hala o çocuk vardı onu gorebilmek.
Bi kafede oturmaya başladık sevdayla
Sevda bana donerek;
Nisanlim gelse olurmu diye sordu
Açıkçası nişanlısı aliden hiç hoslanmiyordum onda anlayamadığım bi iticilik seziyordum.
Kafamı sallayarak gelmesin bu bizim günümüz dedim
O çocuktan sevdaya zarar geleceginı düşünüyordum.
Burhan  gelmedi sevda ve ben birer kahve içtikten sonra kalktık sevda alışveriş yapmak istiyordu aslında kıyafetleri sevdiği için değil bu şekilde rahatladığını düşündüğü içindi.
Ben arkasından yuruyordum sevdanin sonra avm nin içinde bir banka oturdum ve tekrar karanlığımin ışığı ismini verdiğim cocugu düşünmeye başladım keşke diye geçirdim içimden gözümü açtığımda karşımda olsa keşke.
Bir umut açtım gözlerimi
Ama onu gorememiştim. Derin derin nefes alıyordum oturduğum yerde sevdayi bekliyordum ama hala gelmemişti yanına gitmek için yerimden kalktığımda onu gördüm evet evet oydu beni aydınlığa goturecek olan kişi belkide geleceğim olacak kişiydi o.
Sadece izleyebiliyordum hareket etmeden nefes almadan.
Yüz hatlarını ezberliyordu beynim ıstemsizce onu kaydetmişti zihnime esmer yüzünden aşağıya doğru inen sakallar ve o gizemli durus
Sanki hayatımın tarifi karşımdaydı.
Ne yapmaliydim yanina gidemezdim hem gitsem bile nediyebilirdimki
Hayranlıkla izleyebildim sadece.
Sevda gelmişti ama ben farketmemistim bile okadar güzeldiki bakışları çok derin ve dolu bakıyordu kaybolmamak elde değil allahım bu nasıl bir insan dedim kendi kendime sonra bir kahkaha duydum
Gülen kişi sevdaydı
Sesli düşünüyorsun aslıcim diyerek koluma girdi.
Tepki veremiyordum her zerrem bi anda o olmuştu bu nasıl olabiliyordu vücudumu birseyin ele geçirdiğini düşünmeye başlamıştım.
Biraz duraksadim kıyafeti dikkatimi çekti hünkar et yazıyordu o buradaki
Restoran da çalışıyordu demek artk onun hakkında ufakta olsa bişey biliyordum.
O coşkuyla sevdaya sarildim ve birlikte gülmeye başladık
Sevda zaten benim ne istediğimi çoktan anlamıştı.
Hemen oraya gittik çalıştığı yere
Onu görebileceğim biryere oturmuştum onu izliyordum ve artk burda komi değil kasaplık yaptığınida biliyordum etleri hazırlıyordu. Bu nasıl bi adamdı böyle
Hayran olmamak elde değil .
Görevlilerden birinin yusuf diye bağırdığını duydum ve benim esmerim kafasını kaldırıp buyur Abi dedi ismi YUSUF galiba kalp krizi geciriyordum fazla heyecandan öleceğim sanmıştım.
Kafamın içinde yusuf ve asli diye ikimizi yanyana düşünüp gülüyordum evet dedim ya biz oluruz. Ama nasil oluruz sana nasıl ulaşabilirim benim farkımda bile değilsin.
Ona tutulmuştum başıma ilk defa geliyordu kalbime hakim olamiyordum okadar çok atiyorduki dışardaki insanlar duyacak sanmıştım.
Sonra garsonlardan biri gelerek hoşgeldiniz efendim ne arzu edersiniz dedi
Aklımdan ben yusufu alayım diye geçiriyordum yüzümde sapsal bir gülümseme.
Sevda siparini vermişti adam beni bekliyordu ama ben yusufu düşünmekten sipariş veremiyordum
Sevda benim yerimede verdi siparişi.
Kendime baktığımda yüzümün terlediğini hatta kizardigimi farkettim. Sevdaya söyleyip lavaboya gitmek için kalktım önüme bakıyordum ama göremiyordum kızlar tuvaletine doğru gidiyordum yani ben öyle düşünmüştüm kolumdan birinin tuttuğunu farkettim başımı aniden cevirdigimde hayatımın sokunu yaşamıştım bu yusuftu o an titremeye baslamistim
Yusuf gulerek;
Hanımefendi burası erkekler tuvaleti dedi ben ise sadece sırıtıyordum .
Size seslendim ama duymadınız bende engel olabilmek için kolunuzu tuttum kusura bakmayın dedi.
Ben birakmasan olurmu diye düşünmüştüm içimden halbuki sesli düşündüğümun farkında bile değildim .
Gülmeye başlayınca kendime geldim hemen toparlamaya çalıştım asıl siz kusura bakmayın dalgınım çok diyebildim gülerek rica etti ve yanımdan ayrıldı az once olanlar bence bana gonderilen bi işaretti başka birşey olamazdı bu
Geleceğimin aşkı hayatımı uğruna feda edeceğim adam az once kolumu tutmustu.
Sevinçten ağladığımi farkettim lavaboya girdim yüzümü yikadim
Hala soktaydim olanlara inanamıyordum.
Ve bu ilk dokunuşun kalbime değdiğini hissetmiştim...

Kalbiniz deli divane atiyorsa ve onu heer gördüğünüz de ufak bi kalp krizi geçiriyorsaniz tebrikler tertemiz aşıksıniz (:
Keyifli okumalar dilerim...