Sessizligin Içinden Gelenler

bir adım daha benim olmuştu yusuf .

Zamansız olan herşey hayatıma uğur getirmiştir.

Sevvalde Benim zamansız arkadaşım olmuştu.Bana bukadar güvenmesi beni çok mutlu etmişti . Yaşadıkları da bir okadar etkilemişti beni. her insanın kendine göre sorunları vardı buda şevval'in imtahaniydi.
Ne olursa olsun hepimiz için hayat devam ediyordu ve bizde bunun farkındaydık herkesin bir romanı var bu hayatta sonunda hüsranda olsa mutlulukta olsa yaşamaya mecbur olduğumuz roman.
Yurtta sabahları evdekinden daha serin olurdu. Her sabah oldugu gibi bu sabah da erkenden uyanmistim okula gitmeye daha bir saatten fazla vardı.
Yataktan kalkıp elimi yüzümü yikamistim uzun hôl sonrasında puslu bir camimiz vardı oradan dışarı bakmak iyi gelirdi Hep. Kimi zaman kasvet dolu olur kimi zaman huzur aslında cam da değil
bizde huzur, bizde kasvet. Kim bilir ne acılara ne sırlara sahip o puslu cam.
Gene bir sırrımi paylaşmak için oradaydım içimden yusuf diye haykırmak geliyordu.
Sevdiğimi anlatmak ama bunu yapmayacağımı biliyordum .
Çünkü ben ; sevdanin gizli yaşanmasını isteyenlerdendim nasıl tohum toprağa gizlenince yeşeriyorsa benim sevdam'da benim icimde gizlenip kirpik uçlarıma kadar yesercekti..
Halis niyet ile yola çıkildıktan
Sonra insana açılmayacak kapı yoktur.
Benim halis niyetim oldun be yusufum .  Ve senin her zerreni Allah'a
Emanet ettim çünkü kim sevdiğini Allah'a emanet ederse onu görmeden ölmezmiş. Sen Benim son nefesim olduktan sonra ölmek acı gelirmi bana karanlığımin ışığı..
Yusufu düşünmek bile huzur vericiydi ama ona vakit paha bicilemezdi zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. Uyanıkken gördüğüm rüyam olmuştu adeta..
Asli diyordu biri
-Suan burada değil diyerek cevap vermiştim.
Seslenen kişi sevvaldi.
- eminim burda değildir hayalleri onu hep alır götürür demişti Şevval.
Arkama döndüm ve gülerek günaydın dedim
Şevvalde; Gunaydinnn diyerek yükseltmişti sesini.
Fazla mutlu olduğunu farketmistim gülüyordu dolapların olduğu yere doğru yürüdük. Şevval çoktan giyinmisti beni bekliyordu.
Bende hemen üzerime bir şeyler giyip, çantamı aldım ve dışarıya kolkola yürüdük sevvali burada en çok seven insan ben olabilirdim ona alışmıştım.
Hep yanyanaydik. Yuruyerek okula kadar gelmiştik.
Üniversitenin bahcesine gelince ayrıldık .
Dersten sonra bahçede buluşmak için sözleşmistik zaten bir haftadır hep böyle yapıyorduk.
Ders başlamıştı. Aklimda baska seylerde olsa bu dersi kacirmamaliydim ben bir hedef uğruna buradaydım.
Kendimi ıyice kaptırmıştım. Konuya hakim olabilmistim ders sonunda notlarımida almıştım.
Ders bittikten sonra bir kaç çocuğun yanıma oturduğunu farkettim.
-- Merhaba seninle tanışma fırsatı bulamadık bize çok soğuk duruyorsun dedi. Aralarından biri.

--Tanışmaya değecek birilerini gorseydim tanisirdim diye terslemistim çocuğu.
Kendi aralarında gülmeye başladılar ve rahatsız edici bakışlarını uzerime dogrultmuşlardi.
Hemen ayağa kalktim notlarımi çantama koyup yürümeye basladim
Pesimden geldiklerini farketmistim umursamadan yürumeye devam ediyordum. Biri onume geçerek ;
-- Dikkat et. Bizimle böyle konuşmassın. Demisti
Kahkaha attim suratının ortasına.
--Birileri kendini adammı sanmış acaba diyerek geçtim yanından.
Dertleri belliydi aslında sınıfta not tutan kızın yaninda olmak ve notları onlarla paylasmami istemek.
Bunu tabikide yapmazdım ben okadar uğraş veriyorken onların hazıra konmasına musade edemezdim.
Koridorda şevvalle karşılaştım.
Selamlastik birlikte yürümeye başladık bahçeye indik.
Bir bardak cay ve hoş sohbet başlamıştı. Yusufu düşünüp düşünmediğimi sordu.
Aklımdan çıkmadığını ama derse katıldığımi söylemiştim.
Biraz derslerden konustuktan sonra
Aklıma takılan bir soruyu sormak istedim şevvale
Başka birini sevmeyecekmisin şevval.
Dedim. Yüzünü asti gözlerini devirerek "HAYIR" dedi
Çok keskin ve net bir cevap olduğu için ustelemedim.
Vakit geçmişti tekrar derse dönmemiz gerektiğini farkedince hemen ayaklandik.
Ders başlamıştı gittiğimde kapının kapanmadığını görünce hemen yerime geçtim.
Dersi dinlemeye basladim.
Bu ders geçen ders olduğu gibi çok kafamı veremiyordum.
Yusufu düşünüyordum o masum ama dolu bakan gözlerini. Yüzünün çehresini.
Düşündükçe onu ezberledigimi daha iyi anlıyordum. O gözlerinin tenine uyumunu bal rengiydi gözleri kimine göre kehribar ama o benim bal gözlüm dü.
O gözler sadece beni gordumu parlayacakti bunu yapacaktım.
Kendimden emindim yusuf zamanı geldiginde sadece beni arayacak canı yandımı ilk bana gelecekti onun herşeyi olacaktım.
Günü bitirmiştim yusuf diyerek.
Çantamı alıp çıkmıştım yurda gidiyordum.
Şevvali gormemistim odaya çıktım
yatıyordu yataginda hemen üstümü değiştirip yanına gittim.
Battaniyenin altına girmiş yüzü görünmüyordu. Battaniye yi kaldırıp yüzüne baktım acı cektigi yüzüne yansımıştı.
Ne oldu şevval? Diye korkarak sormuştum endişeli gözlerle şevvale bakıyordum.
--midem rahatsız midemde yara var dedi.
Hastaneye goturmeliydim onu
Yurdun müdürüne gidip izin almıştım.
Sevvali giyindirmek için yataktan kaldırmaya calisiyordum o ise inat edip kalkmıyordu gitmek istemiyordu.
Bağırdım şevval e kaldırdım hemen üzerine birşeyler verip aşağıya kadar koluna girmiştim yurdun önüne taksi gelmişti bindik hastaneye doğru gidiyorduk.
Ağlıyordu şevval canı çok yanıyordu uzulsemde elimden hiç bir şey gelmiyordu. Sonunda gelmiştik hastaneye hemen indik arabadan kapıda tekerlekli sandalye bulup oturtmustum sevvali içim dayanmiyordu bu haline
Bir hemşire sevvali alıp götürmüştü bende kapıda kayıt işlemlerini yaptırıyordum.
Işim biter bitmez şevval'in nerede oldugunu öğrenip yanına gitmiştim serum takılmıştı koluna yatıyordu aglamasi hâlâ devam ediyordu aradan yarım saat geçti şevval uyuya kalmıştı bende biraz kestirmiştim yanındaki koltukta.
Ikimizde uyumuştuk en sevdiğim buydu sıkışıklık arasında olan uyku en tatlisiydi bana göre.
Bir müddet sonra uyanmistim şevvale bakıyordum onunda uyandığını farkettim suan çok iyiydi eski hâline göre ben lavaboya gitmek için ayağa kalkmistim şevval e söyleyip çıktım odadan. Elimi yüzümü yıkayıp açıldıktan sonra geri döndüm.
Içeri girdiğimde şevval telefonda biriyle konuşuyordu.
- Biseyim yok kardeşim herzamanki mide ağrılarım ışte. Diyordu
Sanırım konuştuğu kişi hastaneye gelmek istemişti.
Sevval;
-canım benim hiç gerek yok şimdi işini gücünü bırakıp buraya kadar gelmene ne gerek var demişti.
Ama konuştuğu kişi telefonu suratına kapatmıştı buraya gelmekte kararlıydı.
- Kiminle konuştun sevvval. Dedim
-sana anlattığım çocuk vardiya sevgilimin kardeşi olan beni aradı hastanedeyim deyince telaslandi. Abisinden sonra başladı böyle mide ağrıları bende stres sıkıntı dayanamadı bünye. Şimdi buraya geliyor. Dedi
Ne güzel bir bağ demiştim kendi kendime bende sevdaya bişey olsa bir saniye duramazdim herhalde.
Sevvalin serumuna baktım bitmek üzereydi hemsireye haber vermek üzere dışarı ciktim. Bu katta hemşire yokmu diye seslendim ama yanıt alamamistim.
Girise inip oradaki hemsirelerden birine seslendim durumu izah ettim birlikte odaya çıktık.
Serumu çıkarttı ama onun yerine küçük içinde sarı renkli bir sıvı olan yeni paketi taktı.
-Serum bitince haber verin. Diyerek odadan ayrildi hemşire.
Kadın çıkar çıkmaz şevvalle gülmeye başladık bizde böyleydik olur olmaz herşeye kahkaha atabiliyorduk.
-Kurtulamadım asli be
- ne olacak kızım dayan şimdi arkadaşında gelecek demistim ama hala gülüyorduk.
Biraz sonra kapı çalmıştı.
Şevval buyrun dedi.
Ikimiz birden kapıya bakıyorduk.
Kapı açıldı ve içeriye YUSUF girmişti
Benim kalbim buna dayanamazdı ayakta rüyalarımın devamını'mı goruyordum.
Yusuf ;
-sevval gene ne yaptin dövmek lazım seni sopalık diye gülerek şevvali opmustu. Suan yaşadığım şeyin hiç bir tarifi olamazdı. Sevvalin arkadaşı benim yusufummuydu
Allahım sen herşeyi bilensin bu tesaduf olamaz. Sen olmayacak şeyi boşa hayal ettirmezsin. Yusuf suan yanıbaşımda. Titremeye baslamistim. Belli etmek istemiyordum hemen koltuğa oturdum enazindan rüzgarda sallanan ağaç gibi durmayacaktim bu şekilde.
Şevval yusufa dönerek
-yusuf bu benim yurttan arkadaşım asli. Dedi
Öleceğim sanmıştım yusuf la tanisiyormuydum yani şimdi.
YUSUF gülmeye başladı
- biz tanışıyoruz asliyla dedi. Ve yüzüme baktı.
Bende gülmeye basladim komik bir tanışma olmuştu. Yusuf ayağa kalktı
- Bu arada bende yusuf diyerek elini uzattı.
Ellerim titriyordu hissetmesini istemiyordum ama bu anı kaciramazdim
- Bende aslı dedim güldüm.
Ikimiz aynı anda memnun oldum demiştik.
Hepimiz gülmeye başladık
Sevval;
-Bu ne resmiyet gençler dedi
Hem siz nereden tanisiyorsunuz benim nie haberim yok diye çıkıştı ikimize birden.
Yusuf hemen atildi
-Aslı benim çalıştığım restorana yemeğe gelmiş. Sonra lavaboya giderken çok dalgindi sanırım çünkü erkekler tuvaletine gidiyordu hanımefendi durun desemde bakmadı bende kolunu tutmustum. Oradan geliyor bu tanışıklık. Demişti
Utanmistim biraz öyle bir başlangıç olması garipti.
Sevvalde evet bu aralar fazla dalgın arkadaş demişti.
Şevval e susması için yalvaran gözlerle bakıyordum çünkü dalgınlıgimin sebebi karşımda oturuyordu.
Şevvalle yusuf konuşmaya dalmışlar dı bende kendime çay almak için odadan cikacaktim ayağa kalktığımda ikisi birden bana baktı ve nereye dediler.
Suratımda kocaman şaşkın bir ifadeyle
-Çay demiştim çay alacağım.
Şevval;
-Asli çay olmadan yaşayamaz diyerek gulmustu.
Yusuf;
- Bende çok severim bir bardak bende alayım demisti.
- Siz oturun ben getiririm çayları diyerek kapıya doğru yürümüştüm
Yusuf
-Olurmu öyle şey sen otur o zaman ben alırım ben dururken seni göndermek olmaz demişti.
Allahım bu nasil bir insan hem düşünceli hem yakışıklı.
-olur dedim.
-Nasıl Olsun? Dedi
- derdime göre demli zevkime göre aşikar. demiştim
susup beni izlediğini farkettim.
-Açık olsun tek şekerli diyerek gulmustum.
Yusuf odadan çıktıktan sonra
Sevvalin boynuna sarılıp
-Şevval bu o şevval bu benim kapıldığım günlerdir kendime gelemememin sebebi aşık olduğum adam demiştim.
Ikimizde bunu tahmin edemezdik
Şevval cok şaşırmıştı. gülüyorduk

-Sen benim yusufami aşık oldun

-Evet şevval bu sadece aşk değil ve bukadar karşılaşmada tesadüf değil.

-Bu tesadüf degil ama belki ask olur asli bence çok yakisiyorsunuz.

-Şevval gerçekten yusuf da beni severmi benim ona olan bağlılığım yusufada olurmu.

-Bak aslı yusuf gönül eğlendirmek için yaşayan bir insan değil anlattığım gibi kardeşi için yaşıyor ve hayatına daha önce bir kız soktugunu gormuslugum yok konuştuğu olmuştur belki ama ciddi boyutta kimseyi sevmedi belkide sevmekten korkuyordur kimi sevdiyse kaybetti çocuk.

-Beni asla kaybetmeyecek şevval son nefesim olacak yusuf o ana kadar da her zerrem yusuf la olacak ağladığı güldüğü ben olmak istiyorum icimdekileri anlatmaya yetmiyor hiçbirşey.
Yufus gelmişti ıkimizde bir anda susmustuk.
Yusuf yanıma gelerek.
-Açık tek sekerli buyrun asli hanım diye kinaye yapmıştı.
-Teşekkür ederim beyefendi. Demiştim. Gülüyorduk hep birlikte heyecanımı azda olsa atmıştım.
Çay içerken arada göz göze geliyorduk bu beni mutlu ediyordu tabiki ama ya beni yanlış anlarsa diye de korkuyordum.
Sevvalin serumuna bakmistim bitmek üzereydi. Ayağa kalktım
-Serum bitmek üzere hemsireye haber verip geliyorum dedim.
Çıktım odadan. Yüzümde hiç bitmeyecek kocaman bir tebessüm oturuyordu. Çığlık atmak istiyordum resmen bu çok fazla gelmişti yusufu hiç tanimiyorken bir anda ayağıma çay getiren bana laf carpitan biri olmuştu ve arkadaşımın kardeş dediği insan oldugunu öğrenmiştim.
Işte söylediğim gibi hayatımda zamansız olan herşey guzel son buluyordu.
Hemsireye haber verdim odaya çıktık . Serumu aldı doktoru cagirdi
Doktor bey;
-Şevval stresten uzak dur yediklerine dikkat et sana ilaç yazıyorum sakin saatlerini kaçırma mutlaka saatli iç. Şimdi isterseniz çıkabilirsiniz demişti
Sevvalin hırkasını giydirdim
Yusuf bi koluna ben bi koluna girmistim. Taksi çağırdık kapıda bekliyorduk.
Şevval yusufa bakip
- aslının numarasını alsana benim oda arkadaşım bana ulaşamayınca onu arayabilirsin demişti.
Bunu ben bile beklemiyordum şevval'in suratina bakıyorduk ikimiz birden
Yusuf;
Olur ama asli numarasını vermek isterse tabii ona sormadan böyle birşey olmaz demişti.
Simdi pat diye olur desem beni yanlış anlarmiydi of allahım ne yapmaliydim.
- olur tabiki şevval bazen kötüleşiyo telefonlarına bakmıyo beni arayıp haber alabilirsin demiştim.
Suanda herşey mükemmel ilerliyordu numaram artk yusuf ta olacaktı.
Numaramı verdim oda beni aradı kaydet numaramı dedi.
Yusufumm yazmıştım onun haberi bile olmayacakti ama günü geldiği zaman kendi gözleriyle görecekti.
Taksi gelmişti şevval ve ben arkaya oturduk yusuf öne geçmişti önce bizi yurda bırakıp oradan işe
geçecekti. Yurdun kapısına gelmiştik sevvali indirdik
Yusuf yanıma gelerek.
-Asli şevval sana emanet kötü bişey olursa beni haberdar et benim için çok önemli demişti sonuna da sende dikkat et diyerek gulmustu .ikimize birden hadi kızlar allah'a emanet olun
Deyip arabaya binip gitmişti.
Her şerde bir hayır var diye boşuna söylenmemiş yusufu tanıdım sevvalin hastalığı sayesinde .
Bir adım daha benim olmuştu yusuf ne güzel bakıyordu gözleri hiç bitmesini istememiştim bugünün ama her gün olduğunu gibi buda bitmişti ama büyüsü hala uzerimdeydi ve uzun süre atlatamayacaktim..