Sessizligin Içinden Gelenler

arkadaslığın başlangıcı..

Umut kapısını  aralamıştı duygularım  bir adım daha yakindim artık  mutluluğa.

En azından isteyerek gülmek  neymiş  onu tatmıştım uzun zaman sonra.
Haftasonu benim için unutulmaz geçmişti. Asla unutmayacağım  şeyler yaşamıştım. yurda  dönme vakti yaklaşıyordu.
Çantamı hazrliyordum temiz kıyafetler okunacak  birkaç kitap ve kocaman umudumu alıp gidecektim bu akşam.
Vedalaşmak için  sevdanin yanına uğramıştım.
Sevda diye bağırdım camdan hemen kapıya geldi sarıldı boynuma
-gitme zamanı  geldi mi dostum? dedi
Uzgün bir ses tonuyla evet diye mirildandim.
Uzun uzun sarıldık  birbirimize
Sevda kulağıma birşeyler  fısıldıyor du.
-peşini  birakma hayallerin boşa değil  olmayacak hiçbirşey yok senin saf temiz hislerin gerçekleşecek  kardeşim. Diyordu birşeyler biliyormuş gibi konuşması beni sasirtsada,
Duaların  benimle olsun kardeşim  demiştim  gülerek  ve sımsıkı sarılarak.
Şüphem yoktu zaten benim icin herzaman dua ettiğini  biliyordum cunku oda benim dualarimdaydi
Onunla  dua kardeşiydik.
Veda faslı  bittikten sonra eve gidip çantamı  almıştım  anneminde o mis kokulu  ellerini optukten sonra yola koyulmustum.
Mutlu olmak güzeldi. Şarkılar mırıldanarak yuruyordum. Otobüs gelmişti hemen bir yer bulup  oturdum önceden kasvet dolu geçen bu yol  şimdi capcanlı  ve huzur dolu  geçiyordu sorun yolda değildiki zaten benim  içimin  yanginindaydi.
Kor olsada dinmeyen kivilcimla parlayan büyük  yangınımda.
Ama suan  onu dusunmuyordum.
Yusuftu aklımı çelen tek şey  ona bağlanmıştım sanki.  Nefesim nefesine  karşsın  istiyor, Onun olmak istiyordum. Büyük  bir tutkuydu  bu asla vazgeçemeyeceğim.
Kafamı cam tarafına  çevirip dışarıyı  seyerdiyordum yurda çok az kalmıştı.
Insanları seyrediyordum yorum yapıyordum.  Aslında bu çocukluğumun hastalığı  diyebilirdim giyinislerine  göre  karakter analizi yapardım tabiki sevda ile birlikte.
Yurdun  önüne  gelmişti otobüs  hemen indim. Sevvalin birileriyle  sohbet ettiğini  gördüm  farkettirmeden yanından  gecmistim 
Odama doğru cikiyordum.
Sevvalin bana seslendiğini  duydum beni görmüş  ve arkamdan gelmişti.
Naber asli. Dedi
Iyiyim canım sen.
Diyerek  karşılık verdim. Iyi olduğunu  söyledi yanıma oturdu.
Rahatsız  olmamıştım  ondan hoş bi kizdi digerlerine hiç benzemiyordu akıllı oturaklı ve düzgün  bir aileden geliyordu belliydi çünkü  bir kere küfür ettiğini duymamıştım bir ay boyunca hatta hakaret etmeyi bile beceremiyordu fazla temiz yetiştirilmiş iyi kalpli bir kızdı.
Bana nasil oldugumu  iyi vakit geçirip  gecirmedigimi sordu beni önemsiyordu  ve bu benim çok hoşuma gidiyordu. Daha içimi acamazdim  ona ama çok iyiyim demiştim  istediğim şeyler hayatımda güzel  ilerliyor demiştim. Güldü  ve senin için  dua ededeceğim  dedi.
Duanin  hayatımdaki önemi  çok büyüktü çünkü  Annem;
Dua aninda Allah  ile sohbet edildiğini  ondan yardım istendiğini ve Allahın  cok hosuna gittiği  için duaları kabul ettiğini  söylerdi. Ben ise sadece  çok sevdiğim değer verdigim insanları dualarimdan asla eksik etmezdim ve dua anlarını çok özel  bulurdum. Sevvalin bana bunu söylemesi  okadar  hoşuma gitmiştiki  artık sende Benim ozel anlarimda  dilimde olacaksın  demiştim . Şevval pek bir anlam yukleyemesede ben onu artık dualarimdan eksik etmeyecektim.
Şevval yatağımda otururken bende kıyafetlerimi  yerlestiriyordum.
Dolabım herzaman düzgün olmazdı soranlara bu benim ruhumun serseri stili derdim  hatta.
Ama bugün  çok düzenli  bir şekilde eşyalarımı  katliyordum.
Şevval de bana haftasonu  neler yaptığını  anlatıyordu.
Eyupte oturduğunu aksamlari eyup sokaklarinda arkadaşlarıyla resim çektiklerini ve geceleri balkonda  kitap okuduğunu söylüyordu.
En büyük  tutkusu arabalarmis kendisinden  bahsetmesi hoşuma gitmişti onu dinliyordum.
Bana senin en büyük  tutkun ne diye sordu.
Güldüm kahkaha attim.
Tutkum yok diyerek geciştirdim şevvali. Bana inanmadığını  her insanın hoşlandığı  şeyler olabileceğini  söyledi.
Düşünmek dedim dusunmek benim en büyük  tutkum her anımı  düşünerek harcayabilirim diye cevap verdim.
Geniş bir kavram diyerek sitemkar bir tavırla  cevap  verdi.
Ona karşı  daha açık olabilirdim ama daha  çok yeni bir arkadaslikti.
Belkide hayatımda güzel bir yeri olacaktı kim bilebilirdiki...
Şevval kendi yatağına geçmişti  ben ise hala dolabimin  başında uğraşıyordum.
Bir müddet  sonra isim bitti ve yatagima yattım tavanı seyrediyordum  yusufu düşünüyordum.
Kelimelerin bittiği yerdeydim onu anlatamıyor adeta yaşıyordum  bu olabilirmiydiki. Yaşadıklarım  gerçekmiydi birgün  oda bana aşık olacakmiydi.
Burnuma sıcacık kahve kokusu geliyordu.
Şevval kahve içiyordu  ayağa kalktım bende kahve yaptim kendime  bu sefer ben gittim  sevvalin yanına gülümsedim oturdum.
Konuşmuyorduk  ama birşeyler  paylasiyorduk  bakislarimizla.
Şevval bana dönerek ;
Sen aşıkmısın? Diye sordu
O an terlemeye başladım  bu nerden çıktı diye sordum
Kendi kendine gülüyorsun geldiğimden beri ilk defa dolabini  duzenledin ve yüzüme  bakıp parlayan  gözlerinle tebessüm ediyorsun dedi
Anlamıştı hissettiklerimi. Cevap vermekten kacinmistim.
Bana guvenebilirsin burda daha yeni olabilirim ama ben onlar  gibi değilim bir amaç için burdayım  gayesiz amaçsız  gelmek için gelmedim ve buraya kolaylıkla ulaşmadım.
Senden başka kimse de  bana yakın gelmedi benden  neden uzak duruyorsun  kötü biri oldugumu  mu düşünüyorsun?  dedi.
Şevval cok iyi  bir kızdı  ona haksizlik etmek istemiyordum.
Hayır! Dedim sen çok iyi  birisin sadece ben çabuk kaynasamiyorum kimseyle.
Sevvalin söyledikleri beni çok etkilemişti ikimizde uzunca süre sessiz kaldık.
Ardından  ben peki sen hiç aşık oldunmu diye sordum
Gözleri  doldu farketmistim.
Ne önemi  varki dedi benimle arkadaş bile değilsin diyerek  sitem etti.
Kiza  ayıp etmiştim açıkçası   şevval e sarılıp  hayır biz  arkadaşız  dedim neden üzüldüğünü  sordum
Sevval;
Eğer aşık olup olmadığını soylersen anlatırım diyerek cikismisti . Gülmeye  başladık
  Sevvvale bakarak ,evet aşık oldum  hemde hiç tanımadığım  birine dedim
Teşekkür  etti bende sıra sende dedim
Şevval anlatmaya başladı.
- Ben oyle güzel  bir aşk yaşıyordum ki  onunda başlarda haberi yoktu  biraz ailevi  sorunları vardı onunla ilgili herşeyi  biliyordum bizim mahalleye taşınmışlar di anneleri yoktu  iki kardeşi  birde babasıyla yaşıyordu  anneleri küçükken  terketmiş  onları başka bi adamla evlenmiş. Benim  sevdiğim cocuk ise kardeşlerine  bakıyordu  babasi da annesinden sonra kendini içkiye vermiş ayyasin  tekiydi anlayacağın burhan bakıyordu  aileye onunla tanisabilmek için aksamlari yemek yapıp goturuyordum o çalıştığı için yemek yapan kimse  yoktu çok hoşuma gidiyordu  bu sayede samimi olmaya başlamıştık hatta çok fazla samimi  bir gün gittiğimde  bana aşık olduğu nu  söylemişti  dünyalar  benim oldu ogün  boynuna sarildim bende sana asigim burhan dedim ogunu asla unutmacaktim.
Bizim ilişkimiz böyle başlamıştı  aradan 5 ay geçti  ve babası  eve gelmiyordu  nerde olduğunu  bilmiyorduk sonra bigun  çıka geldi artk ben yokum ne haliniz varsa görün  dedi burhan çok sinirlenmiş ti hatta neden allahım beni neden seçtin  bunları ben yaşamak istemiyorum  diye haykirdigini duymustum uzun sure burhan benimle konusmadi  küçük kardeşleriylede pek ilgilenmiyordu gerçi bitanesi bizimle yaş diğeri daha 5 yaşında vardı
O zaman ben 16 yaşındaydım burhan  21 burhan gitmişti  yoktu ortalıkta ona ulasamiyordum çocuklarla ben ilgileniyordum sonra bir mektup gelmişti  benim adıma  burhan yollamış 
-şevval artık  ben yokum daha fazla buna dayanamıyorum  beni affet yazmıştı beni bıraktığını  yüzüme  bile söylememişti bana bunu bile  layık  gormemisti ben kendimi dusunemiyordum  zaten çocuklar vardı aklımda iki küçük  çocuk onlar ne olacaktı bizimle yaş olana bu durumu anlatmaya  çalıştım  çok zordu be aslı  ne diyebilirdimki annen gitti  baban  gitti simdi de abin mi gitti diyecektim agliyordum bana sarıldı şevval ne oldu diyordu abin  dedim ağladım o gitmiş  dedim çocuk ağlamadi  bile odamı  diyebildi sadece ogün  karşımda   yemin etti kardeşimi asla bırakmayacağım  Allah'a  yemin olsun sadece onun için yaşayacağım  dedi sarıldık  birbirimize  benide bırakma dedim asla dedi sen bana Annem olmadığı halde onu tattrdin seni de bırakmam dedi ogün gerçekten  çok iyi bir kardeş kazanmıştım  birini kaybederken diğerini  kazanmıştım...
Sevvalin anlattıkları çok zor şeylerdi  çok üzülmüştüm  hayat çok acımasız olabiliyordu. Şevval  ve benim icinde güzel  bir arkadaşlığın  başlangıcı  olmuştu.

Yasanmisliklar  nekadar  zor olursa olsun hayata tutunmak gerekiyor kimi için  susar kimi için ise yaşarsınız..
beğenmeniz dilegi ile..