Bölüm 5 "Sözümden çıkma!"

48 8 0
                                    

Yarım saat sonra Ahmet Hocanın ders bitmiştir sözüyle bütün sınıf saniyeler içinde boşaldı.
Sınıfta sadece Rüzgar ve ben kaldık. Hızlıca eşyalarımı toplayıp gitmeye yeltendim ama Rüzgar oturduğu yerden kalkmadı. Bende diğer taraftan dolanmayı denedim ama bir anda elimden tutup oturttu. Anlamsız bakışlarımla ona baktım. Konuşmaya başladı.

Bundan sonra yanımdan ayrılmayacaksın.

Anlamadım.

Benim haberim iznim olmadan tuvalete bile gitmeyeceksin.

Pardon Rüzgar Bey anlayamıyorum bunlara kim olarak karışıyorsunuz

Ben gayet güzel anlattım lafı uzatma temmuz sözümden çıkarsan kötü olur.

Ne cevap vereceğimi dinlemeden kolumdan tutup kendiyle birlikte arkadan beni sürüklemeye başladı

Bırak beni Rüzgar kolumu acıtıyorsun. Bırak Rüzgar eşkıyamısın sen?

Sanki kulakları sağır olmuş gibi beni duymamazlıktan geldi. Etraftaki herkes bize bakıyordu. Kimi kınayarak kimi imrenerek tabi kimide kıskanarak. Karşımızdan gelen bir kız Rüzgarı durdurdu.

Rüzgar ne yapıyorsun?

Rüzgar kanunlarını öğretiyorum.

Bırak kızı Rüzgar.

Sen karışma Selen çekil önümden.

Herkes size bakıyor.

Umrumdamı?

Deyip hızlıca Selen denilen kızı itip benide yalpalayarak yürümeye devam etti. Büyük bir kapıdan içeri girdik burası okulun cafesi olmalıydı. Bir masanın önünde durduk sonunda kolumu bıraktı Rüzgar öküzü geçti ve sandalyenin birine oturdu banada göz işaretiyle yanındaki sandalyeyi gösterdi önce gitmek istedim ama daha fazla rezillik çıkmasın diye oturdum.

Bir kaç dakika sonra Rüzgar ayağa kalktı. Geri döndüğünde elinde iki tane kahve vardı kahvelerden birkni bana uzattı. Bana sormadan beni yönetmeye çalışması canımı sıktı. Ayrıca ben her kahveyi içmem.

Istemiyorum.

Sana soran olmadı iç şu kahveyi.

Bana emir veremezsin kendine gel kimsin sen??

Rüzgar Aras ve iç şu kahveyi.

Kahve bardağını itip masadan kalktım hızlı adımlarla yürümeye başladım. Rüzgar müdahale eder diye daha da hızlandım ama Rüzgar dan bir müdahele gelmedi. Okul kapısına çabucak ulaştım. Burada arabam yoktu bu yüzden gidiş gelişi taksi ile yapıyorum. Bahçe kapısında bulunan bir taksiye atlayıp eve geldim kapıyı açtım anneme seslendim ama annem evde yoktu. Odama çıkıp kendimi hemen yatağa attım. Bugün olanları düşündüm nasıl bu böyle bana neden bu kadar katıydı hem neden hep yanımdaydı amacı neydi ve daha bunlar gibi bir sürü soru düşünürken çok geçmeden uyuya kalmışım.

Temmuz RüzgarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin