Soğukla beraber düşüncelerim beynime teker teker saplanıyordu.
Kemal başımda oturup yarım bıraktığım romanımı sesli bir şekilde okuyalı iki saat oldu.
Kitabın sayfasını kıvırırken bir daha onu asla kendi gözlerimle okuyamayacağımı nereden bilebilirdim ki?
Garip...
Kalbim,bir daha göremeyeceğim,konuşamayacağım için acıyla çırpınıyor.
Denizinden ayrı kalan bir balık gibi...
