ZÜPPE

2. BÖLÜM

 ''SANA MEYDAN OKUYORUM.''

2. BÖLÜM

‘’ASH’’ ‘’SANA SESLENİYORUM’’ ‘’ASHLEY’’

Annemin bağırışına uyandım. Babam olsaydı beni öperek uyandırırdı eminim ama o başka kızına öyle yapmayı tercih etti. Neyse. Uyanır uyanmaz gözlerim hemen saatime gitti. Saat dokuz buçuktu ve benim yarım saat içinde hazırlanmam gerekiyordu. Bugün okulun ilk günüydü. 12. sınıf olmuştum ve okuldan bıkmış durumdaydım. Dar kotumun üstüne hemen bir polar geçirdim. Annemin bana hazırladığı gevreği mide lüpletip önüme gelen ilk taksiye bindim. Okula girdiğimde havalı bir giriş yapmayı planlamıştım ama önümde duran donmuş su birikintisini görmediğim için popomun üstüne düştüm. Hemen etrafıma beni gören birileri var mı diye baktım ve bir kaç kendini bilmezin bana bakarak güldüklerini gördüm. Sonra polarımın şapkasını yüzüme kadar çekerek hızlı hızlı okulun koridorlarına gittim. Önüme gelen herkese 12-F sınıfını sordum ama herkesten farklı cevaplar aldım.

‘’Koridorun sonunda’’

‘’Bir üst katta’’

‘’Bilmiyorum’’

En iyi sonucun kendi aramam gerektiğini akıl edip yürümeye başladım. Birinci katta bulamayınca bir üst kata çıktım. Tam karşımda yazan ''12-F'' sınıfına doğru gidiyordum ki biri kolumdan tutup beni kenara çekti. Bu kişiyi tanıdıgımdan emindim ama yüzündeki kaşkoldan tam seçemiyordum. En sonunda yüzündekileri indirince kalbim tekledi. Dün beni resmen kendime rezil eden çocuk yanımdaydı.

‘’Beni takip mi ediyorsun sen’’ dedim bağırarak. Etraftaki insanlar gözlerini hemen bizim üzerimize çevirdi. ‘’Ne takip edicem seni ya, burada okuyorum ben’’ Kaşlarımı çattım. O züppeyle aynı okulda okumak istemiyordum.

''Bana bak, burda okuyup okumaman umrumda degil, tamam mı? Ama eğer gözüme gözükürsen işleri iyice karıştırırsın seni lanet olası. Tamam mı?'' tehditkar gözlerle ona baktım.

''Özür dilerim. Yemin ederim burda okuduğunu bilseydim asla bunu yapmazdım. Gerçekten.''

Gözüme hiç sevimli gözükmüyordu. İçimde resmen ona karşı gittikçe büyüyen bir nefret besliyordum. Burnumdan soluyarak sınıfa girdim ve otura otura popomun düzleştiği sıraya resmen çantamı fırlatarak Amy'nin yanına gittim. Amy demişken, 12 senelik arkadaşım.

''Ne oldu sana?'' diye sordu belime ellerini dolarken.

''Ne olacak ya. Kıvırcık züppenin teki kendini bir bok sanıyor. Aptal herif. Kim doğuruyor bunları anlamıyorum ya. İmalat hataları. Ayy bir de yakışıklı olsalar gam yemeyeceğim. Tek güzellikleri gözleri. Ki ona da hiç yakışmamış.''

Ben bunları anlatırken Amy kaşlarını ve gözlerini oynatıyordu. Tik gelmiştir diye dikkate dahi almadım ama ben konuşmamı bitirdikten bi' beş saniye sonra arkamdan gelen sesle irkildim.

''Ne zannediyorsun kendini sen?''

Arkamı dönmemle bu kişinin dün ki züppe olduğunu farkettim. SİKTİR!

+60 OKUMA, +15 VOTE VE +5 YORUMDA ÜÇÜNCÜ BÖLÜMÜ ATACAĞIM. İLK BÖLÜMLER BİRAZ KISA OLUYOR FARKINDAYIM AMA OLAYI TOPARLADIKTA SONRA SAYFALARCA BÖLÜMLER YAZACAĞIM. (NORMALDE BU HİKAYENİN GİDİŞATI BÖYLE DEĞİLDİ AMA SON ANDA DEĞİŞTİRDİM. EMİNİM BEN YAZARKEN, SİZ DE OKURKEN ÇOK EĞLENECEKSİNİZ.)

BOL BOL VOTE VERİN!