10. BÖLÜM

292 16 8
                                    

''Bu da ne demek oluyor şimdi?!''

Gözümde biriken yaşları baş parmağımla sildim. Omzunu silkti.

''Bu seni ilgilendirmez Ashley Kydd.''

Bana ilk defa soyadımla hitap etmişti.

''Anlamıyor musun Ashley? Her şey bir oyun! Seni ilk kez öptüğüm günü hatırlıyor musun? Sana, seni bir iddia için öptüğümü ve senin bu okulda okuduğunu bilseydim bu şeyi asla yapmayacağımı söylemiştim.''

Kafamı umutsuzca salladığımda kıkırdayip devam etti; ''Aslında bu okulda okuduğunu biliyordum.''

Afallamış halime güldü.

''İddiaya girdiğim çocuk Zayn diye biri. Birinci iddiamız seni öpmemdi. Bu hiç zor olmadı. Ve ikincisiyse seninle çıkmak. Sen çok hasas biriydin ve bana hemen aşık oldun. Hiç düşünmeden. Kendine bir baksana. Şurda, şuracıkta! Sen ve ben ha? Her neyse, işte oldu! Seninle çıktım. Bunlar hiç zor olmadı. Ama bir diğeriyse, yani sonuncusu, seni BECERMEKTİ. Seninle seks yapmayı gerçekten istediğimi mi sanıyorsun?''

Kahkahası sınıfta yakınlandı.

Canımı çok yakmıştı. Artık akan yaşlarımı silmiyordum. Olduğum yerde kalakaldım. Öyle birinin, züppenin, beni gerçekten sevebileceğine inanmak büyük aptallıktı! Ah, Tanrım! Gerizekalılığın daniskası!

Hiçbir şey demeden sınıftan çıktım. Hava almak için bahçeye çıktığımda soğuk hava iliklerime işledi. Suratımı ıslatan göz yaşlarım artık yok olmuştular. Kendimi bir kaç dakika içinde o kadar yıpratmıştım ki artık akmıyor, akamıyordular. Boş bir bank buldum. Montumun fermuarını boğazıma kadar çekip, titreyen ellerimle Amy'ye yanıma gelmesi için mesaj attım.

Harry, adını ağzıma almak istemediğim çocuk, neden, neden böyle bir oyun oynamıştı? Benimle bir alıp veremediği mi vardı yoksa öylesine, can sıkıntısı yüzünden mi beni böylesine paramparça etmişti?

Amy uzaktan göründüğünde beni farketmesi için elimi salladım Kafasını sallayıp koşarak yanıma geldi ve benim bu paspal halimi görünce kocaman bir çığlık attı.

''Ah, bu halin ne? Ne oldu sana böyle. Hangi orospu yaptı? Söyle, onu hemen öldüreceğim.''

Daha önce benimle dalga geçen kızları dövmüştü. Bu kız Amy'ydi ve gerçekten öldürürdü. Beni gerçekten çok seviyordu ve bana fazlasıyla değer veriyordu.

''Ha-Harry.''

Adını ağzıma almamla tüylerimin ürpermesi bir oldu.

''Her şey bir oyunmuş, Amy. O sik beyinli çocuk bana bir oyun düzenlemiş. Ve eğer ben şuan bunu çakmamış olsaydım beni becerecekti!''

Hiç bir şey demeden koşarak okulun içine girdi. Peşinden bağırarak gittim ve o sınıfa girince durdum. Kocaman bir çığlık atıp Harry'ye küfretti. Arkasından sınıfa girdim.

Harry, endişeli gözlerle bize bakıyordu.

''Sen gerizekalı, ne yaptığını sanıyorsun? Bu kızı kullandığını mı sanıyorsun? Seni sikeceğim çocuk!''

Harry bir adım öne gelip önce bir güzel Amy'yi süzdü. Baştan aşağıya kadar.

''Sen? Sen ha? Bu halinle mi?''

Bu halin derken kız olmasını söylüyor olmalıydı.

Susması için, yalvarırcasına kafamı bir sağa bir sola salladım. Amy'nin arkası çok kuvvetliydi. İstese o an, Harry'nin üstüne 100 kişi salabilirdi. Tamam, Harry'de az değildi. Yani o da boksla uğraşıyordu ama Amy'nin nakavt edeceğinden emindim.

Amy'nin alnındaki bir damarın attığını gördüm. ''Seninle çok işimiz var çocuk. Sadece bugün değil, her zaman. Her zaman peşinde olacağım.''

Amy sınıftan çıktığında neredeyse bir saatten beri yerde duran çantamı omzuma attım. Hızla yürüyen Amy'nin arkasından giderken onun küfürlerini duymamaya çalışıyordum. En sonunda onu kolundan yakaladığımda durdu.

''Ne var Ashley, ne var?!''

Titreyen sesimle cevap verdim; ''Lütfen, lütfen ona bir zarar verme.''

Şaşırdı. Bir adım geriye gidip o cevabı çok zor olan soruyu sordu.

''Yoksa... Yoksa sen hala onu seviyor musun?''

Ürkek tavrım onu korkutmuştu. Aslında bu sorunun cevabını bende bilmiyordum. Tamam, onu sevmiştim ama ya şimdi? Şimdi onu seviyor muydum? Bana o sözleri söylediğinden beri tek hissettiğim şey acıydı. Eğer onu sevmeseydim, acı hissetmezdim.

''Ben bu konu hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Evet, onu seviyordum ama şuan bir şey hissetmiyorum. Söyledikleri canımı çok yaktı. Fazlasıyla...''

Merdivenden gelen ayak seslerine doğru baktığımda nefretle karışık sevdiğim çocuğu, Harry'yi, gördüm.

Göz göze geldiğimizde kafamı başka yöne çevirdim. Amy'ye bakıp kıkırdadı ve ıslık öttürerek yanımızdan ayrıldı. O an, eğer ben Harry'den hala hoşlandığımı söylemeseydim Harry'yi merdivenlerden iterdi.

İçimden Harry'ye saydırdıktan sonra Amy'nin koluna girip aşağıa doğru onu sürükledim. İçimdeki o acıyı azaltmaya çalışıyordum. Onun ne hissetiğini çok merak ediyordum. Kim bilir kaç kıza böyle, bunun aynısını yapmıştı. Ben bunları düşündükçe, içimdeki nefret hiç durmadan artıyordu.

SELAM AŞKLAR XD İŞTE O ÇOK BEKLEDİĞİNİ YENİ BÖLÜM (!)

HER NEYSE, SİZ VOTE VERİP YORUM ATIN, BEN YENİ BÖLÜM PAYLAŞAYIM.

BOL BOL VOTE, BOL BOL YORUM!

HAYDİ, ÖPÜYOM SİZİ XD

ZÜPPEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin