So this is it. The chapter 1! I hope you'll like this chapter. Enjoy :) -Author
CHAPTER 1 - Dead
// Music: Too Good - Troye Sivan | Blue Neighborhood
Theia's POV
"THEIA!!!" I was awoken by a loud yell from my husband― Damen Estevan Regas.
Nakaupo na ko sa kama at akmang tatayo na ng hinablot ni Estevan yung braso ko at parang papel na ako'y hinila pababa ng hagdan.
Akala ko ay bibitawan na niya ako pagkababa namin pero mali pala ang akala ko dahil dinala niya ko sa kusina at binalibag na parang pintuan ang maliit kong katawan, kaya naman nawalan ako ng balanse at napaupo sa sahig sabay bundol ng ulo ko sa may dulo ng dining table.
Napangiwi ako sa sakit pero di ko ipinakita yun sa kanya. Ayokong makita niya na nasasaktan ako. I want to prove to him that I can endure anything, everything― for him.
"I was expecting na pagkagising ko ay may pagkain ng nakahanda, but it seems that you were being drown in your deep slumber, huh?" He smirked evilly na para bang may plano na naman ito.
"YOU'RE SO WORTHLESS THEIA! ANO? ANO HA? STOP ACTING LIKE KID, DAMMIT BITCH! HINDI BAGAY SAYO! PUTANGINA!" He slapped me from frustration. Napaluha ako habang iniinda ang sakit ng pagkakasampal niya.
Akala ko ay wala ng susunod pero mali na naman ako. Dahil ngayon naman ay hinila niya ang buhok ko nang sapilitan kaya napatayo ako napahawak na rin sa kamay niya na ngayon ay hawak-hawak ang buhok ko.
"ESTEV-AN, MASAKIT, PLEASE, AHH, PLEASE TAMA NA, PLEASE." I pleaded but it seems that he was deaf. Ni wala siyang naririnig sa hinanaing ko. What can I expect? He loathe me.
Dinala niya ako sa sala at dun ako itinapon na parang basura. Napa-aray ako ng mabangga ko yung vase namin at nabasag ito.
Napakapit ako sa table pero nadulas ang kamay ko kung kaya't napaupo ako sa sahig at di sinasadyang napatama ang siko sa mga bubog na galing sa nahulog naming decoration vase.
"YOU'RE USELESS THEIA!" Masakit. Hindi ang mga sugat na natatamo ko araw-araw pero yung mga salitang binibitawan niya sakin.
"MASAKIT BA?! YOU DESERVE IT YOU SLUT!" Sinampal na naman niya ako. Kulang na lang matatanggal na yung ulo ko sa katawang lupa ko. When he slapped, it feels like it's coming from every suffering that the world has.
"OH ANO!? IIYAK KA? HA!? DAMMIT BITCH! DI MO KO MADADALA SA PALUHA-LUHA MO!" He slapped me again.
"WAG MO KONG DRAMAHAN! PUTANGINA NAMAN OH! ANO?! HA?! MAGSUSUMBONG KA NAMAN SA PARENTS KO? GODDAMIT ANSWER ME!" I shook my head. Totoo naman eh, kailanman di ako nagsumbong kina mama.
BINABASA MO ANG
I'm His Battered Wife (UNDER REVISION)
General FictionA woman who love way so much. A woman who's willing to sacrifice anything just to own the man she love. She may seem fatuous, dumb, masochist, an egoist, bitchy or obsess... But she love endlessly― to the extent that she forgot to love herself. Sh...
