Bijles van Draco

Hoofdstuk 9 - Nymeria

Terwijl ik voor de grote spiegel mijn haren kam, denk ik terug aan de les gisteren. Harry bleek een verassend goede leraar te zijn. We hadden uiteindelijk wel twee uur geoefend en aan het eind van de lessen was ik in staat om een patronus te produceren. Alleen dat gevoel al was zo fantastisch, dat het me daarna keer op keer lukte. Daarnaast was ik echt superblij met mijn patronus. Het was een bovengemiddeld grote kat. Slank, gespierd en soepel. Ik was ergens bang geweest om in een superstom of onhandig dier te veranderen zoals een pinguïn, een olifant of een haring. Stel dat ik dan een faunaat zou worden, dan zou ik er echt niks aan hebben. Tot Harry's grote verrassing gaf ik hem een stevige knuffel. Hij werd zelfs een beetje rood. Ik moest erom lachen, want voor zover ik wist viel hij op Cho Chang. Ik had die achterbakse trut nooit gemogen, dus misschien kon ik haar er ooit nog eens mee plagen.
Daarna nam ik met Harry zijn toverdrankenboek door en ik gaf hem wat tips en beloofde hem wat moeilijk te krijgen ingrediënten. Beiden tevreden verlieten we het lokaal waar we geoefend hadden.

Ik leg de laatste hand aan mijn make-up en doe mijn haren in een warrige knot. Met mijn jas, tas en sjaal loopt ik naar beneden. Ik ben de enige die alleen naar Zweinsveld gaat. Ik zie professor Anderling echter bij de deur staan om te controleren dat niemand alleen loopt. Ik zucht en kijk rond.
'Wil je soms toch met mij mee?' hoor ik een slijmerige stem achter me.
Ik kreun even van ergernis. Draco. 'Alleen maar de deur door' snauw ik.
'Het zal me een genoegen zijn' lacht Draco en hij maakt een halve buiging voor me.
Professor Anderling kijkt ons even strak aan, maar laat verder niets blijken.
'Had je toekomstige vrouw je nog niet geclaimd?' vraag ik spottend.
'Ik heb tegen mijn toekomstige vrouw gelogen' zegt Draco nonchalant. Ze denkt dat ik met Korzel en Kwast ga die op hun beurt weer denken dat ik met Patty ga.
'Je mag ze nu wel gaan opzoeken' zeg ik koeltjes, Anderling ziet ons niet meer.
'Nee, ik loop hier eigenlijk wel goed' zegt Draco vrolijk.
Ik grom van ergernis en loop wat harder door. Draco loopt ook wat harder en lacht geamuseerd. 'Je bent grappig als je boos bent.'
'En jij bent een lul!' schreeuw ik opeens en ik duw een vinger tegen zijn borst. Door jou heb ik aan maand moeten nablijven en je hebt me voor gek gezet voor heel de afdeling en...'
Plotseling kust hij me hard op mijn lippen. Hij duwt me van het pad af, tegen een boom aan en pint me daar vast. Ik probeer me los te rukken.
'Wat doe je?' sis ik.
Weer drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik kan het niet helpen maar elektrische golven gaan door mijn lichaam en mijn adem gaat sneller. Ik ben echter nog steeds woedend en duw hem weer van me af.
'Iedereen kan je zien. Ben je niet bezorgd om je reputatie?'
'Fuck iedereen' antwoordt Draco en hij zoent me weer. Zo hard dat ik bloed proef. Ik duw hem naar achter en sla hem dan zo hard als ik kan, met mijn vlakke hand op zijn wang. Ik zie zijn ogen groot worden en op zijn wang verschijnt een rode plek. Hij deinst verbijsterd achteruit. 'Elektra' zegt hij zwakjes, 'wat doe je?'
'Wie ben jij om mij zo te behandelen?' roep ik, 'denk je dat ik geen gevoel heb? Je weet dat ik je leuk vond en...'
'Vond?' vraagt Draco, ineens stilletjes.
'Vond!' grauw ik. Iedereen haat me, de hele tijd al, maar nu denken ze ook nog dat ik een hoer ben. En jij gaat trouwen met die domme koe en je gebruikt mij en jij vindt me ook een hoer en...'
Ik barst ineens in tranen uit en loop weg. Ik heb nog geen paar passen gedaan als Draco me naar achter trekt en me achter een grote boom trekt, uit het zicht van de weg. Hij laat zich langs de stam op de grond zakken, trekt mij op zijn schoot en wikkelt zijn armen stevig om mij heen. Even stribbel ik nog tegen, maar dan breek ik en huil zacht tegen zijn schouder.
'Ik vind je geen hoer' zegt hij zachtjes.
'Maar de rest wel' huil ik.
'Niet meer als ik ze vertel dat je van mij bent.'
Ik hap naar adem en kijk hem aan. 'Wat?'
'Je bent mijn modderbloedje, Elektra, ik wil dat je mijn vriendin bent.'
Ik ben zo verbijsterd dat ik vergeet dat ik aan het huilen was. Duizend vragen gaan door mijn hoofd en ik moet moeite doen om er maar een per keer te stellen.
'En Patty dan?'
'Patty moet iemand anders gaan zoeken, ben ik bang.'
'Maar... je ouders' stotter ik.
'Dat zal een probleem worden ja' zegt hij peinzend.
'En... en je carrière?' vraag ik.
Nu lacht Draco. 'Ik ben geen type om voor iemand te werken schatje, ik word de nieuwe Jeweetwel, maar dan knapper'.
'Maar...' ik kan niets meer bedenken. Ik ben volledig verbijsterd.
'Schatje, ik heb de laatste maand alleen maar nagedacht. Mijn ouders hebben mijn leven al helemaal voor me uitgestippeld en ik heb altijd naar ze geluisterd, omdat ik het prima vond. Toen jij me die avond kwam chanteren, kreeg ik interesse in je. Ik was altijd degene die mensen chanteerde, niet andersom. En toen ik je beter leerde kennen, merkte ik dat je leuk was en grappig en slim. Ik probeerde te bedenken waarom het erg was dat je geen zuiver bloed had en ik kon eigenlijk geen een reden bedenken. Ik begon daardoor na te denken over meer dingen die mijn ouders mij hadden verteld en ik kreeg voor het eerst door dat zij niet de waarheid in pacht hebben.'
Draco stopt even om mijn voorhoofd te kussen.
'Toen wilde ik zeker weten of je geen bevlieging was, dus ik ging je ontlopen. Het is me gelukt om je twee weken achter elkaar niet te zien, maar er ging geen dag voorbij of ik dacht aan je en er ging geen nacht voorbij of ik droomde van je. En ik heb nu mijn beslissing gemaakt. Ik wil samen met jou mijn imperium opbouwen.'
Ik kan geen woord uitbrengen en ik pluk stompzinnig aan zijn vingers terwijl ik me afvraag of ik droom of dat hij gek is geworden.
'Elektra, zou je alsjeblieft iets willen zeggen?' vraagt Draco.
Ik zwijg, ik verkeer nog steeds in een roes.'
'Ik..' breng ik uiteindelijk uit, 'ik beheers eindelijk de patronusbezwering.'

Zo'n twintig minuten later bereiken we Zweinsveld. Het is begonnen met regenen en het is leeg in de kleine straatjes. De leerlingen die er wel zijn, rennen snel van winkel naar winkel om niet al te nat te worden. Ik ben er blij om, want ik ben nog nerveus van Draco's hand in de mijne.
'Waar gaan we eerst heen?' vraagt Draco.
'Sowieso naar Zacharinus' zoetwarenhuis en naar Voddeleurs. Ik heb nog een nieuw gewaad nodig.'
'Vrouwen en kleding' zucht Draco. 'Ik wil naar de dierenwinkel. Mijn uil is dood en ik wil een nieuwe.'
'Oh, dat spijt me voor je.'
'Hoeft niet, hij was stokoud' zegt Draco onverschillig.
De dichtstbijzijnde winkel is de dierenwinkel. In de etalage zitten een paar grote ratten in een kooi en een enorme tarantula laat zich aan een draad op en neer zakken. Zodra je de deur opendoet, wordt je omgeven door geluid: mauwende katten, krijsende uilen en kwakende padden. Terwijl Draco de uilen bekijkt, loop ik door het gangpad en bekijk de exotische dieren. Er zijn boos kijkende schorpioenen uit Egypte, Zuid-Amerikaanse gekko's, schattige, sneeuwwitte poolvosjes en brutale kaketoes. Ook is er een afdeling met gemuteerde dieren, zoals een ratpad met slimme kraaloogjes, een glanzend zwarte vacht die luid naar me kwaakt, een honduil met een hondenlichaam met vleugels en de kop van een uil en een supertoffe vogel met een krokodillenbek. Plotseling word ik besproeid door een kleine vonkenregen. Geschrokken kijk ik omhoog dan staat mijn hart stil: ik zie een katdraak. Het beestje is prachtig. Gitzwart met grote, groene ogen en uitstekende hoektanden. De zwarte, leerachtige vleugels hebben een rode gloed. Ik ben op slag verliefd.
'De dame heeft een goede smaak' hoor ik ineens een stem achter me. Ik draai me met een ruk om en zie de verkoper achter me staan.
'Ze is een half jaar geleden uit het ei gekomen. Het heeft me heel wat gekost om haar zo te fokken, maar uiteindelijk is het me gelukt.'
'Waarom is ze nog niet verkocht?' vraag ik.
'Mijn eigen schuld' zegt de verkoper, 'ik heb er jaren onderzoek en geld ingestoken en ik ben aan het beestje verknocht geraakt. Ik doe haar niet weg voor minder dan duizend galjoenen.'
Ik voel de teleurstelling door me heen gaan. Ik had wel wat geld, maar zeer zeker geen duizend galjoenen. Ik steek voorzichtig mijn hand uit en de catdragon snuffelt voorzichtig aan mijn vingers. Tot mijn verrassing geeft ze me een kopje en begint luid te spinnen.
'Blijkbaar mag ze je' zegt de man. 'Normaal is het een felle tante.'
'Hoe heet ze?' vraag ik nieuwsgierig.
'Nymeria' antwoordt de man, 'vernoemd naar een godin.'
'Nymeria' zeg ik zachtjes. 'Ik ga voor je sparen en dan kom ik je halen.'
De verkoper verliest ineens zijn interesse als blijkt dat ik geen geld heb en hij loopt richting Draco.
'Elektra?' hoor ik van achter in de winkel roepen.
Met een zucht draai ik me van het prachtige wezentje af en loop richting Draco. In plaats van een uil, heeft hij een zwarte slang in zijn handen die sissend haar kop op en neer beweegt.
'Wow' zeg ik, diep onder de indruk.
'Elektra, je hebt concurrentie' zegt Draco met een glimlach, 'dit is Lucy. Ik dacht eerst dat het een hij was en wilde hem Lucifer noemen, maar toen bleek het toch een dame te zijn.'
Ik streel de slang voorzichtig over haar kop. 'Ze is te cool!' antwoord ik. 'Kan ze ook post bezorgen?'
Draco grinnikt. 'Ik neem die albino-uil erbij' zegt hij en wijst naar een eng uitziende witte uil met felle, rode ogen. Ze doet me aan de Dark Lord denken, dus ze gaat Jeweetwel heten. De verkoper verschiet van kleur en ik schiet in de lach en aai Jeweetwel over zijn zachte borst. Daar is hij echter niet van gediend en ik word fel in mijn vingers gepikt.
'Draco grijnst, 'Goed zo Jeweetwel, je bent van mij.'

Ik gluur stiekem naar Draco terwijl hij met de verkoper onderhandelt. Ik heb hem nooit vrolijker gezien en het werkt aanstekelijk. Ik voel dat mijn wangen gloeien en mijn ogen stralen. Ik was gevallen voor zijn sarcastische, gemene houding, maar ik hield nog meer van deze kant van hem.

'Dus dit worden ze?' vraagt de verkoper. Draco knikt bevestigend.
'Dat wordt dan 1375 galjoenen' zegt de verkoper.
'Zoveel?' hijg ik. 'Is die slang ook gemuteerd ofzo?'
Draco lacht geheimzinnig. 'Die slang is epic!' zegt hij.
'Zet maar op rekening van Malfidus' zegt hij arrogant tegen de verkoper en hij legt Lucy in zijn nek. Ze krult zich daar tevreden op, alsof ze er altijd al gelegen heeft. Dan loopt hij naar Jeweetwel, kriebelt hem even en zegt dan dat hij naar Zweinstein moet vliegen. Met snelle, sierlijke vleugelslagen gaat hij ervandoor.
Ik wil naar de deur lopen, als de verkoper eraan komt met Nymeria in zijn armen. Mijn hart stopt even met slaan als hij haar aan me overhandigt. Het duurt even en dan dringt het tot me door. Ik schud heftig mijn hoofd.
'Draco, ik kan dit niet van je aannemen.'
Hij grijnst. 'Jawel, en dat ga je doen ook.'
'Ik wil dit niet. Ik ken je pas.'
'Stel je niet zo aan. Je kent me al ruim twee jaar'.
Ik tril van opwinding en verwarring. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Mijn ouders hebben nooit veel geld gehad en ik ben nooit erg verwend met cadeaus.
Draco ziet mijn verwarring en kust me zacht. 'Hee' zegt hij dan lief, 'voel je er niet ongemakkelijk over. Ik heb het geld en ik weet geen betere manier dan het aan jou te besteden. Het is voor mij niet heel veel, echt niet.'
'Maar...'sputter ik tegen.
'Neem haar aan!' dringt Draco aan.
'Maar ik wil niet bij je in het krijt staan' zeg ik uiteindelijk.
'Ik zal er echt geen misbruik van maken! Of misschien alleen maar een beetje' plaagt hij me.
Ik twijfel en twijfel. Nymeria slaat met haar staart en kijkt enthousiast naar de tarantula die zich nu op een plank heeft teruggetrokken en Nymeria behoedzaam aankijkt. Ik word met de minuut verliefder op het beestje.
'Ik doe het alleen als je het als een lening beschouwt' zeg ik uiteindelijk.
Draco grijnst. 'Oké, maar ik accepteer alleen betaling in natura'.
Ik geef hem een stomp tegen zijn schouder. 'Ik zweer je dat ik je terugbetaal.'
De verkoper die een beetje rood is geworden na Draco's laatste opmerking lijkt opgelucht dat onze discussie beëindigd is en hij overhandigt mij Nymeria.
'Zorg goed voor haar' zegt hij een beetje emotioneel.
'Ik beloof het!' zeg ik uit de grond van mijn hart en daarna loop ik dolgelukkig de winkel uit met Nymeria spinnend tegen mijn borst gekruld.

Ik laat het gewaad voor wat het is en we lopen naar DeDrie Bezemstelen voor boterbier. Ik heb Nymeria in mijn jas gestopt en alleenhaar schattige kopje steekt erbovenuit. Buiten regent het harder dan ooit enhet café is afgeladen met Zweinsteinleerlingen. Hoewel ik net nog zenuwachtigwas, ben ik nu zo vol van mijn nieuwe huisdier dat ik niet eens meer let ophoeveel bekijks we hebben. Het valt me pas op als ik ineens een kreet hoorgevolgd door het geluid van brekend glas.
'Draco?' zegt een schrille meisjesstem ongelovig.
'Hallo Patty' antwoordt Draco koeltjes.
Ik probeer mijn hand uit die van Draco te trekken, maar hij omklemt de mijnestevig.
'Waarom loop je hand in hand met dat modderbloedje?' zegt Patty dwingend.
'Omdat ik daar zin in heb' zegt Draco nonchalant en hij duwt me naar een leegtafeltje. Patty wordt rood van woede en worstelt zich door de nieuwsgierigeleerlingen naar ons toe.
'Patty' zucht Draco, 'kunnen we het hier later over hebben? Heel Zweinstein ishier en ik heb geen zin in een discussie.'
'Je bent me uitleg verschuldigd' zeurt Patty met rode oogjes.
'Ik ben je niets verschuldigd Patty!' gromt Draco. 'Wil je nu weggaan?'
'Dus je kiest voor die hoer in plaats van voor mij?' zegt Patty schril.
Ik voel een blos naar mijn wangen stijgen van woede. 'Houd toch je kop, domwicht! snauw ik. 'Als jij wat knapper was, was jij de grootste hoer geweest. Ganou niet doen alsof je deugdzaam bent terwijl je eigenlijk gewoon te lelijkbent om iemand te krijgen.'
Verschillende kinderen beginnen te joelen en te fluiten. Patty wordt knalrooden stroopt dreigend haar mouwen op.
'Lucy' zeg ik langzaam, en ik zie Draco onthutst naar mij kijken, 'jaag diebitch weg!'
Lucy glijdt uit Draco's nek en schiet op Patty's gezicht af. Krijsend deinstPatty achteruit. Ze struikelt en valt op haar billen. Op handen en voetenkruipt ze achterstevoren verder naar achter terwijl Lucy haar gevorkte tong inen uit haar bek laat glippen. Ik sta een paar ogenblikken te genieten, maar danbreekt de paniek uit in De Drie Bezemstelen. Blijkbaar zijn er meer leerlingenbang voor slangen dan ik had gedacht.
'Lucy, kom!' beveelt Draco en Lucy glijdt terug, omhoog langs Draco's gewaad,weer naar haar plekje in zijn nek.
Terwijl de leerlingen zich verdringen om naar buiten te komen, gaat Dracozitten. Hij pakt mijn hand weer vast.
'Ik wist niet dat je sisseltong sprak' zegt hij vol bewondering. Ik knik.
'Weet je zeker dat je ouders dreuzels zijn?' vraagt hij.
'Ik heb het uiterlijk van mijn moeder en het karakter van mijn vader. Mijnmoeder is lerares en mijn vader is een politieagent. Ik ben er vrij zeker vandat je dat niet vrijwillig wordt als je kan toveren.'
'Wat is dat, een politieagent?'
'Een soort bewaker die ervoor zorgt dat Dreuzels geen foute dingen doen' leg ikuit.
Madame Rosmerta komt voorzichtig onze richting op en vraagt van minstens driemeter afstand wat we willen drinken.
'Twee boterbier' bestelt Draco, 'en excuses voor de drukte net.'
'De meesten zijn vertrokken zonder te betalen' zegt Madame Rosmertabeschuldigend.
Draco legt onverschillig een handvol geldstukken op tafel. 'Dit moet genoegzijn' zegt hij arrogant. 'En nu de drankjes alsjeblieft.'
Opnieuw ben ik verrast door zijn lieve kant. Hij merkt het dat ik hem aanstaaren knipoogt loom naar me. Ik voel me rood worden en ik bijt op mijn onderlip.
'Niet doen schatje' waarschuwt Draco me.
'Wat?'
'Ik wil een heleboel met je doen als je op je lip bijt' zegt Draco hees. Zijnogen zijn donkerder geworden en hij kijkt diep in de mijne. Ik voel mijn buikkriebelen en buig me naar hem toe. Op dat moment laat Nymeria een schattigniesje en een vonkenregen besproeit Draco en Lucy. Lucy sist verontwaardigd enDraco trekt zijn hoofd met een ruk terug.
'Hmm, geen kusjes dus' mokt Draco.
Ik lach en aai Nymeria onder haar zachte kinnetje. Ze snort tevreden en sluit haarogen van genot.
'Draco, dankjewel voor haar' zeg ik zacht. 'Ze is fantastisch!'
'Geen dank' zegt hij een beetje opgelaten, 'ik ben blij dat je er zo blij meebent!'