The bad boy and his tutor

{( 8 )}

Ze blijft verbaasd stil zitten. Ik kijk haar aan. 'Je zei dat...'

'Ik loog een beetje Jessica. Jij bent mijn nieuwe prooi.'

Ze staat op, pakt haar tas en rent weg. Ik loop achter haar aan. Ze rent naar buiten en rijd weg. Ze rijd richting haar huis dus ik weet waar ik heen moet zo. Ik ga terug en pak mijn spullen. Ray en Aaron komen naar me toe. 'We zagen Jess net' zeggen ze, 'ze reageerde er zeker niet goed op?'

'Nope, ik ga snel naar haar toe. Ik laat haar niet ontsnappen.'

Ze knikken. Ik loop naar mijn scooter en rij de richting op waar zij heen ging. Ik hoor na even gereden te hebben iemand huilen. Ik zet mijn scooter aan de kant en sluip de bosjes in. Ik zie Jess achter een boom zitten. Ze zit snikkend tegen de boom. Ik loop naar de boom en vraag: 'What's wrong sweetheart?'

Ze kijkt me geschrokken aan en daarna springt ze op. 'Wat wil je' vraagt ze bang.

'Jou' zeg ik grijnzend.

Ik trek haar naar me toe. Ze probeert los te komen. Ik sla mijn arm om haar middel heen. Ze is heel erg dun. Ze duwt zich een beetje van me weg. 'Wat is er toch' vraag ik, 'de meeste meisjes vinden dit niet erg.'

'Maar ik wel' zegt ze zacht, 'ik wil dit niet.'

'Waarom niet?! Wat is er toch met jou dat je niet wil?!'

'Ik wil niet omdat ik... ik... mijn vader... hij...'

'Je vader?'

'Hij...'

'Kom, we gaan naar mijn huis.'

'Nee, dan missen we school.'

'Ik laat ons wel ziek melden. Kom.'

Ze laat zich meenemen door me. Wat deed haar vader bij haar?! Verkracht hij haar? Slaat hij haar? Ik neem haar mee naar mijn huis en we gaan direct door naar mijn kamer. Ik laat Jane en Lillian ons ziek melden. Ik ga op de bank zitten. Jessica staat onwennig bij de deur. 'Kom sweetheart' zeg ik glimlachend.

Ze gaat naast me zitten. Ik trek haar tegen me aan en ze probeert een beetje uit mijn greep te komen. 'Wat doet je vader?'

Ze zit meteen stil en kijkt me aan. Ik zie angst in haar ogen en een hoop verdriet. Ze staat op en tilt haar shirt een beetje omhoog. Ik zie striemen op haar rug. Ze draait zich om. 'Wat zijn dat' vraag ik.

Ik voel woede in me borrelen wat raar is want zoiets had ik nog nooit voor een meisje gevoeld. 'Zweepslagen' zegt ze zacht, 'mijn vader heeft soms woede aanvallen en dan wil hij mijn broertje of moeder pijn doen dus ik neem het op me.'

Ik pak haar hand en trek haar terug. 'Jij blijft hier' zeg ik, 'niemand mag jou meer pijn doen.'

'Nee! Dan doet hij mijn broertje pijn! Alsjeblieft.'

'Jessi-'

'Nee!'

Ze springt op en van me weg. Ik sta op. 'Jessica' zeg ik, 'dit soort dingen mag hij niet doen!'

'Chris beloof me dat je het niemand verteld! Niemand!'

Ik zie dat ze heel erg bang is. 'Chris' zegt ze, 'beloof het me.'

Ik zucht, 'goed. Ik beloof het. Maar voor vandaag blijf je hier en je gaat hulp zoeken.  Beloof je mij dat?'

Ze knikt. Ik ga terug zitten en ze komt weer naast me zitten. 'Hoe lang doet hij dat al?'