Yine oturuyorum yalnız başıma
Öylece yelkovanın hareket edişini izliyorum .
İzlerken de fark ediyorum akrebin yelkovanı kıskanmasını .
Hani akrebin elinde olsa kıpırdatmayacak yelkovanı, hep yanında tutacak .
"Aman ha !" Diye bağırdığımı hatırlıyorum dalgınlık halimle .
"Zaten zaman onsuz geçmek bilmiyor bir de sen yapma !"
Arkamı dönüp koşuşumu ,
Gözlerimin doluşunu ,
Boğazımın düğümlendiğini unutamıyorum .
Bunları yaşarken de akrebe hak verip destekliyorum .
Duruyorum saatsiz , sensizlik kokan bir alanda .
Hıçkırıklar ile susarken
Bizi hatırlıyorum sevdiğim .
Bizim gerçekten hiç 'BİZ' olamayışımızı ,
Ve tamamen 'BİZ' kelimesinin sol yanım tarafından hurafe olduğunu !...
Bu benim ilk deneyimim umarım biraz da olsun beğeniliyordur ... :-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sencil Kadın
ПоэзияGamzelerini tüm dünyaya gösterircesine gülümsedi adam ve o an eridi kadın ...