Seni kaybettiğimde ,
Bahar da kendinden geçti benimle ..
Çiçekler bir daha açmamaya yemin etti .
Arılar da yas tuttu benimle .
Dünyanın sonu gelecekti belki de ..
Akşam ezanından sonra kıyamet kopacaktı .
Gerçi ,
Dünya çoktan batmıştı benim için .
Kıyamet kopunca ne olurdu ki ?..
O günün gecesi ,
Diri diri gömülmüştüm ben .
Kulağımda cenaze marşları yankılanıyordu .
İçimdeki küçük kızın yakarışlarını duymadı kimse .
Çünkü içimdeki kız ,
Çığlık çığlığa susuyordu !
Adamın gitmesi ,
Boğazına düğüm olmuştu .
Senin gittiğin gece ,
Kör oldum ben adam !
Beni arkanda bırakıp giderkenki o gülümsemen ,
Bir bıçak gibi kesti gözlerimi ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sencil Kadın
PuisiGamzelerini tüm dünyaya gösterircesine gülümsedi adam ve o an eridi kadın ...